De draadjes over Sylvana zijn altijd hilarisch. Top amusement!! Net als je denkt dat de onderbuik ondertussen toch al leeg moet zijn weten er sommigen er toch nog een restje uit te persen

Bij hoeveel handtekeningen mag je zo'n petitie eigenlijk omzetten in een aangifte?

Al jarenlang vechten volwassenen elkaar de tent uit om de invulling van een kinderfeestje over de ruggen van diezelfde kinderen. Iedereen valt over elkaar heen om de kleur van Piet. De een pleit voor het behoud van de traditie, de ander pleit voor verandering van de traditie.
Wat blijkbaar niemand aan deze traditie stoort is de traditie van het liegen tegen kinderen. De traditie dat tot de leeftijd van een jaar of zeven vanalles in scène wordt gezet om kinderen in Sint en Piet te laten geloven. Daar hoor je dan weer niemand over. Dat is toch een beetje raar? Vooral omdat we, uitzonderingen daar gelaten, onze kinderen leren eerlijk te zijn, dat ze eerlijk moeten zijn en niet mogen liegen en jokken vooral niet tegen papa en mama. En toch liegen papa en mama er tegen de ( kinder) feestdagen er lustig op los!

Hilarisch weer. Mevrouw Simons kaart, terecht of onterecht, rasisme en sexisme aan. In plaats van haar aantijgingen te ontkrachten met solide argumenten waarom er van rasisme en sexisme geen sprake is worden deze logica pareltjes ingezet.
" Rot op"
" TMF trutje"
" Boosaardige Zwarte Heks"
"Ach mens, ga koken"
Ongewild geeft geeft u haar hiermee gelijk.

Ik snap dat heel veel mensen ontevreden zijn. De wereld veranderd in rap tempo. De gevolgen van economische, militaire en politieke crisissen zijn nu ook in het voorheen bijna ondschendbare westen te voelen. Ik begrijp de ontevredenheid over de huidige, traditionele politiek en dat veel mensen daar graag verandering in willen zien. Ik wil dat ook. Wat ik niet maar dan ook echt niet begrijp is dat er mensen zijn die denken dat politici als een Trump, Wilders en LePen daar de oplossing voor zijn. Ja, ze schoppen tegen het establishment, de "elite" maar ze bieden geen werkbaar alternatief. Ze geven een stem aan de ontevredenen maar bieden geen oplossingen. En het wrange is dat zij dit doen voor het eigen politieke gewin en niet uit een oprechte wens om de samenleving beter meer leefbaar te maken. Aan de ene kant is men, zeer terecht, kritisch en wantrouwend naar de gevestigde politiek maar tegelijkertijd is er een bijna blind betrouwen richting de, zelfbenoemde, verlossers.

Wat ik wel hilarisch vind van alle ophef rond Sylvana is dat haar meest felle tegenstanders haar "gelijk" onbedoeld bewijzen.

Of in dit geval de aanklachten tegen Trump terecht of onterecht zijn daar is zonder grondig onderzoek weinig over te zeggen. En in deze verkiezingsstrijd, waar over en weet met drek gegooid wordt zullen deze beschuldigingen extra grondig onderzocht worden.
Helaas is het nog wel zo het melden en aangifte doen van aanranding, verkrachting en seksueel geweld heel moeilijk is voor veel vrouwen. Op het moment dat je half doodgeslagen en verkracht bent gevonden wordt het zeker serieus genomen. Op het moment dat je een afspraakje, bioscoopje en een paar glaasjes wijn hebt gedronken en de heer in questie gaat veels te ver dan wordt het al zeuren. Gaat het ommekeer werkgever, familielid of iemand waar je economisch of andersinds van afhankelijk bent dan wordt het nog veel moeilijker want dan staat niet de dader maar het slachtoffer in het beklaagdenbankje. Heeft u er geen aanleiding toe gegeven? Gezien uw lijst van exen en seksuele partners bent u er zelf ook niet vies van. Heeft u er met deze beschuldigen wat mee te winnen? Zie het als een compliment. U weet toch hoe mannen zijn! Het was gewoon grappig bedoeld. Daarom houden veel vrouwen hun mond tot er wel iemand opstaat met hetzelfde verhaal over dezelfde persoon en zich realiseren dat zij niet de enige waren, dat het niet aan hen lag en dan komt er een vloedgolf van aangiftes.

Heerlijk hoe volwassen aan de haal gaan met een kinderfeestje, beide partijen trouwens. Je kinderen thuis houden van een schoolfeestje omdat jij als volwassene het niet eens bent met de invulling van dat feestje is wel een beetje sneu. Misschien moeten we als volwassen even afstand houden. Geef de kinderen een schmink doos en laat ze, zonder ze te beïnvloeden, lekker kliederen. Wie weet wat voor leuke Piet varianten er uit voortkomen.

Blijkbaar raakt mevrouw Simons een hele gevoelige snaar bij veel mensen en ik vraag me af waarom. Er zijn zoveel BN'er en politici die in de media die domme of rare uitspraken doen waar vele mensen het niet mee eens zijn maar op de een of andere manier weet Sylvana zich de ongebreidelde woede en haat van half Nederland op de hals te halen. Waarom? In de media worden meer controversiële uitspraken gedaan maar daar ligt niemand wakker van. Is het omdat ze een zwarte vrouw is? Zit er misschien een heel klein veneinig kerntje van waarheid in haar uitspraken waardoor het zo zeer doet bij veel mensen?

Ik snap dat zwangerschap voor werkgevers lastig is. Iemand is een tijd niet aanwezig en dat daarvoor iemand anders tijdelijk moet worden aangenomen met alle financiële en logistieke gevolgen van dien.
Het kiezen voor kinderen is een keuze en als je die keuze maakt zul je daar ook de gevolgen en de consequenties van moeten dragen.
Maar, uitzonderingen daargelaten, wordt de keuze om kinderen te nemen gemaakt door de moeder en de vader. Beide zijn daar verantwoordelijk voor! Helaas is het nu nog steeds zo dat de vrouw, omdat zij het kind draagt, daar de meeste negatieve gevolgen van ondervind op de werkvloer. Voor mannen heeft het krijgen van kinderen en het vaderschap weinig gevolgen voor zijn werk en zijn carrière en weinigen zullen hem afreken op zijn kinderwens of vaderschap. Bij een sollicitatie gesprek of een contract bespreking zal een aankomend vaderschap zelden een reden zijn voor een afwijzing omdat er van uit gegaan wordt dat de verantwoordelijkheid voor het welzijn van de kinderen voornamelijk bij de moeder zal liggen.

Ik snap dat zwangerschap voor werkgevers lastig is. Iemand is een tijd niet aanwezig en dat daarvoor iemand anders tijdelijk moet worden aangenomen met alle financiële en logistieke gevolgen van dien.
Het kiezen voor kinderen is een keuze en als je die keuze maakt zul je daar ook de gevolgen en de consequenties van moeten dragen.
Maar, uitzonderingen daargelaten, wordt de keuze om kinderen te nemen gemaakt door de moeder en de vader. Beide zijn daar verantwoordelijk voor! Helaas is het nu nog steeds zo dat de vrouw, omdat zij het kind draagt, daar de meeste negatieve gevolgen van ondervind op de werkvloer. Voor mannen heeft het krijgen van kinderen en het vaderschap weinig gevolgen voor zijn werk en zijn carrière en weinigen zullen hem afreken op zijn kinderwens of vaderschap. Bij een sollicitatie gesprek of een contract bespreking zal een aankomend vaderschap zelden een reden zijn voor een afwijzing omdat er van uit gegaan wordt dat de verantwoordelijkheid voor het welzijn van de kinderen voornamelijk bij de moeder zal liggen.