Emiel moest vlak na de crematie van zijn zoontje weer werken: 'Onbegrijpelijk' (rtlnieuws.nl)

@49 en die werkgever betaald dat gewoon zelf uit zijn eigen portemonnee zeker?

@51 Geld geld geld

Wat een calvinistische braafpraat weer. Ondertoon werken tot je erbij neervalt.
Simpel: als je hierdoor burn out raakt gewoon ziekmelden. Je verdient toch al het inkomen voor drie ballonhoofden uit Somalistan lopen de godganse dag in lang gewaad op straat en dan mag jij volgens de calvinistische kerk geen dág extra rust na zo'n gebeurtenis. No Way!

@50
"... Heb niks met de CAO te maken. als je bloed eigen kind komt te overlijden. Een beetje werkgever geef zich uit zichzelf. Alle tijd van de wereld..."

Dat "alle tijd van de wereld" moet dat betaald of onbetaald zijn volgens jou en wat voor tastbare periode is vertegenwoordigd die "alle tijd van de wereld"?
En wat als dat niet overeenkomt met de cao, arbeidsovereenkomst of bedrijfsreglement?

Het feit dat die chef persoonlijk de crematie bijwoonde wijst op een sociale instelling van zijn kant en zo zag ik ook de opmerking die hij plaatste.
Lijkt mij dat een redelijke oplossing mogelijk had kunnen zijn maar we weten te weinig van de situatie om alle kanten van het verhaal te beoordelen.

@49 Je zou toch verwachten van wel, maar lang niet alle werkgevers geven iets om hun werknemers. Geld > welzijn werknemers is het voor dit soort types.

Nu vraag ik mij wel af... Aangezien een mens op exact dezelfde wijze houdt van een hond als van het bloedeigen kind (exact dezelfde chemische reactie in de hersenen), mag je dan ook verlof als je hond komt te overlijden?

* Verwijderd door de redactie *

@56 volgens jou moet die chef zeker het loon van Emiel voor een jaar lang uit eigen zak bekostigen. Anders is die chef een lul.

@45
Niet ik(!) maar ons systeem (wetgeving, CAO enz.) wil een tijd en een tijdslimiet verbinden aan allerlei situaties. Dat heeft o.a. te maken met het afdekken van financiële en economische risico's
Een algemene week (voor iedereen die deze ramp overkomt) is dan goede periode.

Als iemand meer nodig hebt, bestaat er (slechts) de ziektewet: voor fysieke klachten maar ook voor psychische of emotionele klachten. Ideaal ook voor dit soort zaken!
En uiteraard is er dan een controlerend arts, die moet nagaan of er geen misbruik van 'de regeling' wordt gemaakt.

Overigens wordt er op deze manier geen limiet gestelt aan rouw. Er wordt slechts een limiet gesteld aan de periode dat je vrij van dienst (=werk) bent gesteld ivm rouw. Als je (theoretisch) de rest van je leven wenst te rouwen, staat dat een ieder vrij. Maar dat kan/mag op je werk, of desnoods (tijdelijk) in de ziekte wet.

NB het is inderdaad niemand toe te wensen om zijn eigen kind weg te moeten brengen.

* Verwijderd door de redactie *

@49 . Ron je reageert puur uit emotie maar zo werkt dat helaas niet. Er zijn richtlijnen in de cao bepaald en dan valt er eventueel in overleg nog iets te regelen. Maar dan moet je wel overleggen en juist dat lijkt mis te zijn gegaan maak ik op uit het artikel.
Grijpt het je psychisch dusdanig aan dan wordt het de ziektewet. Jij begrijpt ook wel dat een werkgever je niet maandenlang doorbetaald verlof kan geven hoe vreselijk de gebeurtenis ook is.

@59 waar maak je dat uit op?

* Verwijderd door de redactie *

@60 Nee. Maar een werkgever kan wel aangeven dat hij begrijpt dat het moeilijk zal zijn meteen weer aan het werk te gaan en dat hij graag met de werknemer samen bedenkt hoe dat geregeld kan worden.

En dat lijkt hier ook niet gebeurd te zijn.

@63 . Dat wordt me dus niet duidelijk, zie mijn @11

@64 Dat is natuurlijk altijd een beetje de ellende met dit soort eenzijdige verhalen, je hebt geen idee van wat er wanneer gezegd en gedaan is. Ik ben geneigd te denken dat problemen vaker voorkomen uit misverstand en onbenul dan uit grote kwaadaardigheid. Maar het gevoel overheerst dat de werkgever proactiever en empathischer had kunnen reageren. Tijdens de crematie zo'n opmerking maken getuigt mijns inziens niet van veel psychologisch inzicht, zelfs al is het goed bedoeld. Foute tijd, foute plaats.

@65 “ Dat is natuurlijk altijd een beetje de ellende met dit soort eenzijdige verhalen, je hebt geen idee van wat er wanneer gezegd en gedaan is.”

Precies en daarbij is het ook nog onduidelijk geschreven met ruimte voor eigen interpretatie.

* Verwijderd door de redactie *

@67 Precies, en er zijn nogal wat reageerders die denken dat iedereen bij een onder een cao vallende grote (overheids) organisatie werkt waar het geen probleem lijkt dat mensen gewoon betaald kunnen thuisblijven vanwege allerlei redenen. Wat een arrogantie eigenlijk.

@65

Zou kunnen. Het artikel geeft niet veel informatie behalve dan dat de werkgever op de een of andere manier tekort is geschoten.
Als de werkgever ook nog eens niet verzekerd is tegen ziekteverzuim dient de doorbetaling volledig zelf betaald te worden door werkgever en dan kan eer best druk ontstaan vanuit werkgever om weer zo snel mogelijk aan het werk te gaan. Er zijn genoeg kleine werkgevers die geen ziekteverzuimverzekering hebben,. Overigens blijkt niet uit het artikel of dat hier ook het geval is.

Daarnaast kan het ook nog zijn dat de werkgever het EQ van een amoebe heeft. Zo ben ik ooit een keer weggelopen bij mijn toenmalige werkgever en nooit meer teruggekomen. Mijn toenmalige vrouw was ziek en kon op dat moment niet voor onze zoon zorgen die net thuis was na ruim 9 weken IC en couveuseafdeling. Ik nam daarvoor vrij en meldde dat ook. Mijn leidinggevende die zelf 1 kind en zijn vrouw had verloren vond dat niet meer dan normaal. Toen ik twee dagen later weer op werk kwam moest ik direct op audientie bij de directeur. Wat ik wel niet dacht om zo maar vrij te nemen om te zorgen voor mijn zoon want er waren genoeg vrouwen die voor hun kinderen zorgen als ze zelf ziek zijn. Ik ben opgestaan, jas gepakt en nooit meer terug gekomen.

Dus ja er lopen genoeg EQ-beperkte horken rond op aarde. Zoals overigens ook blijkt uit dit draadje

@68 . Bij kleine bedrijfjes kan rouw of ziekte verzuim er financieel en wat betreft invulling van het werk er flink inhakken maar als de onderlinge verhoudingen goed zijn valt er altijd wel een mouw aan te passen.

@68

En denk je dat het wat opschiet om druk te zetten?
Als iemand flink in de rouw is, dan heeft die persoon zijn hoofd niet bij iets triviaals als "werken".
Bovendien bij ziek melden geldt gewoon doorbetalingsplicht.
Als je mensen in dienst neemt weet je als werkgever dat je met zulk soort zaken te maken kunt krijgen. Wil je dat niet dan moet je lekker een 1-pitter blijven

@70 Ja, het zal wel moeten en meestal ook wel lukken. Afhankelijk van kunnen anderen het eventueel (gedeeltelijk) overnemen, zullen klanten geïnformeerd moeten worden dat zaken uitlopen, zullen zaken blijven liggen ... maar waar ik vooral een hekel aan heb is om de werkgever maar af te schieten (‘ja die aso denkt alleen maar aan geld geld geld en moet het maar gewoon snappen dat de rouw langer duurt’) omdat ie niet verder wil gaan dan het wettelijk vereiste.

@71 “ Bovendien bij ziek melden geldt gewoon doorbetalingsplicht.”

De Hollandse ziekte, ben je het niet eens met je werkgever en voel je je gekwetst dan meld je je maar ziek. Overigens hoef je de eerste 2 dagen ziekte niet door te betalen en daarna 70% van je bruto salaris.

@73 . Het zal bij kleine bedrijven altijd moeilijk blijven om langdurig personeel te moeten missen en onnodige ziekmeldingen komen helaas te vaak voor. Maar bij zo iets heftigs als het verlies van een kind kan ik me heel goed voorstellen dat je daar
echt letterlijk ziek van bent.

@21 Dat zal straks dezelfde werkgever zijn die in het rijtje van faillissementen staat omdat personeel, zodra ze de kans krijgen, naar een andere werkgever gaan.

Neem een weekje verlof extra, dat zal echt mogen.

Maar ga niet zitten zeikstralen dat je zo zielig bent en de werkgever daar maar even voor moet opdraaien.

Ben je er ziek van, ga naar de huisarts en laat je doorverwijzen voor een goede begeleiding.