Kind in België krijgt euthanasie (ad.nl)

@50 U weet zelf wel dat dit niet zo is. Het is erg genoeg dat dit meisje haar eigen leven heeft genomen en een "spuitje" geven hierom lijkt me niet van toepassing.Had beter geweest als men de signalen van dit meisje beter had opgevangen en hulp hadden geboden maar, dit is misschien ook wel gedaan en heeft niet geholpen. Zelfdoding zal je altijd houden maar, heeft niets te maken met deze discussie over levensbeeindiging bij ernstig zieken kinderen alhoewel geestelijk ernstig ziek zijn ook heel zwaar kan zijn voor de betreffende persoon en zijn of haar omgeving..

@50 In de perfecte wereld waren die pesters er niet... Maar waar het hierom gaat is dat je te allen tijde het recht zou moeten hebben om je leven op een waardige manier te eindigen.

@49
Eigenlijk zegt u nu dat het totale willekeur is. De ene arts zal sneller toestemming tot euthanasie geven dan de ander. Het is van veel te veel toevalligheden afhankelijk geworden. Het echte dieptepunt is de levenseindekliniek, zelfmoord aan huis geleverd..

@53 Het is geen totale willekeur, inmiddels is het zo dat als je als arts er zelf niet aan mee kan werken je er voor zorgt dat er een arts komt die dit wel kan. Niks willekeur en zeker geen snelle toestemming u gaat totaal voorbij aan alles wat er aan de euthanasie vooraf gaat. Dit doet niet de behandelend arts, de behandelend arts zorgt ervoor dat de gesprekken kunnen beginnen. Zelfmoord aan huis geleverd is onzin maar, dat u in speciale gevallen voor euthanisie bent dus eigenlijk ook. Ik heb nog niks gezien en gelezen van u waarin dit naar voren komt, Ik zeg niet dat ik voorstander of tegenstander ben ik zeg, dat ik kan begrijpen dat sommige het niet meer aankunnen, ik zeg dat ik me kan verplaatsen in de uitzichtloze situatie van mensen en dat ze daarom niet verder willen en kunnen en dat dit dan de mogelijkheid is die openstaat en men zo op een waardige manier afscheid kunnen nemen van hun leven. Eerlijk gezegd lijkt het me heel moeilijk om een datum te prikken van dan ga ik dood maar, dat geeft wel aan hoever de mens die dit besluit neemt is. Het is niet aan de arts dit besluit te nemen, het is eerste plaats de patient zelf en dan start het traject en bij twijfel zal er geen toestemming komen.

@52
Dus jij zou haar een spuitje hebben gegeven..

@54
Ben van de procedure op de hoogte. Met willekeur bedoel ik dat de ene arts sneller iets als lijden zal zien dan een andere.
Ik ben voor euthanasie, maar ik ben bang dat het steeds gemakkelijker wordt om het te krijgen. Dus met wat ik gezien heb in de documentaire 'levenseindekliniek' ben ik nu op het standpunt gekomen dat ik er tegen bent. Het is teveel een eigen leven gaan leiden en er is geen tussenweg.

@55 Jij hebt liever een kind uiteengespat omdat, ze is aangereden door een trein?Waar zegt 52 dat hij/zij dit meisje liever een spuitje had gegeven? Dit meisje had tegen zichzelf beschermd moeten worden maar, ook dat geeft geen garantie dat ze het nooit gedaan zou hebben. Heeft ze nu een waardig einde gehad dan?

@56 Er is geen willekeur op het moment dat de procedure gaat lopen heb je als behandelend arts er niks meer mee te maken . Juist om die willekeur uit te sluiten.

Wat verschrikkelijk dat je als kind , ouders zulke beslissing moet nemen , maar ja in mijn ogen veel beter dan onnodige leiden als je toch weet dat je ongeneselijk ziek bent is dit wel beter in mijn ogen ...

Lijkt me beter dan nog een paar jaar aan kwakkelen onder een dosis verslavend morfine ...

@56 Ik ken de levenseinde documentaire niet helaas, blijven sommige dingen als je in het buiteland verblijft bij je weg maar, ik weet dat bij het verlenen tot toestemming tot euthenasie men niet over 1 nacht ijs gaat. Bij een documentaire moet u ook in uw achterhoofd meenemen met welk doel deze documentaire is gemaakt en niet uw eigen visie daarop afstemmen zonder dit voor ogen te houden.

@57
Natuurlijk niet, ik wil dat kinderen leven. Maar ik besef en accepteer dat dit soort gruwelijkheden gebeuren, dat os iets anders dan het legaliseren omdat dat zogenaamd waardiger zou zijn..

@58
Ieder mensen ziet lijden en uitzichtloosheid anders, je kan nooit een eenduidige procedure voor alle gevallen maken.

@60
Hij is online nog te zien.
http://www.npo.nl/2doc/15-02-2016/VPWON_1248719

@25
Je kunt een kind helemaal platspuiten en in coma brengen om het leven te verlengen. Wat schiet je daar mee op? Ik was twee keer getuige van een euthanasie. Dat waren hele bijzondere momenten. Emotioneel maar ook veel blijdschap en opluchting. En bewondering voor mensen die zelf durven beslissen dat het lijden genoeg is, dat het moet stoppen. Ook voor de familie en vrienden. Dappere mensen.

@61 Ik wil ook dat kinderen leven. LEVEN en gelukkig zijn en kunnen doen wat ze willen en genieten van al het mooie helaas, zijn er kinderen die vanaf hun geboorte of vlak daarna te maken krijgen met een ernstige ziekte of afwijking waardoor leven geen leven meer is. Het onnodig laten lijden van deze groep en zoals, al duidelijk word in dit artikel zijn het er niet veel die erom vragen moet het mogelijk zijn om zelfbeschikking te hebben over hun leven. Het is afschuwelijk om te zien hoe sommige kinderen lijden en er gewoon geen mogelijkheden bestaan om ze te helpen dit te verzachten en dan vind ik, hoe moeilijk dit ook is te accepteren, juist omdat het kinderen zijn ook zij het recht hebben dit te stoppen. Dat is vele malen beter dan een kind te zien stikken en machteloos staan in dat proces als kind en ouders.

@63 Dank je wel ga ik zo even rustig voor zitten om hem te kijken.

Ik ben nou bezig met die documentaire , en ik zie alleen maar goede dingen bij die eind leven kliniek hoor , ik heb niet echt het idee dat is dat je aanmeld en je zonder problemen 'dood kunt gaan' ...

Als zo'n kind wil dood gaan is dat niet iets wat op een op andere dag gedaan word daar komt een heel team overheen , en daar word heel goed over nagedacht ...

Goed ik zie drie gevallen ...

Een vrouw die dement is en duidelijk , dood wil , dat laat ze heel duidelijk maken en ze heeft heel even pijn maar heel even maar en dan slaapt ze in ..

Er is een vrouw die gewoon op is maar geestelijk nog gezond is , ook heel goed over nagedacht ..

Dan is er een man met een extreem geval van van OCD dwangstoornis die er al heel zijn leven meegeleefd heeft en er gewoon genoeg van heeft en te oud is om nog veranderingen te kunnen doorgaan ...

Ik zie niet zoveel verkeerds , ook niet dat er een gigantische team voorbij aan komt voor de euthanasie gepleegd gaat worden , dat dokteren , psychologen en weet ik al niet meer geraadpleegd dat er naar iedereen geluisterd word bijvoorbeeld de zoon van die vader met OCD , of de man met de vrouw die dement is ...

@63 Ik vraag me af waar jij inziet dat deze procedure niet zorgvuldig is. Ik zie hier 3 mensen die duidelijk de wens tot euthenasie hebben waar, ontzettend zorgvuldig mee word omgegaan. Leg mij nu eens uit wat bij jou maakt dat je vindt dat dit niet zorgvuldig is en dat mensen te makkelijk over de streep gaan. Eerlijk gezegd vind ik dit niet terug in de aflevering.

Ook gekeken, prachtige documentaire. Zorgvuldige, respectvolle manier om met mensen om te gaan, die niet meer willen leven.

Giesje mijn plus al gekregen bij begin van draadje

Wordt tijd dat deze wet in de rest van de wereld ook wordt ingevoerd!!

En ik vind dat het leven van jezelf is... Je hebt er niet om gevraagd om op aarde te komen.. Als je door een terminale ziekte... met veel pijn, een geestelijke ziekte( wat ook heeeel pijnlijk kan zijn, maar dan op een andere manier) jij wil dat het ophoudt is dat aan jou, en aan niemand anders.! en dan is euthanasie een waardige oplossing... en dat moet een mens gegund worden.. zonder voorbehoud. Ik weet niet meer hoe die documentaire heet die ik ruim een jaar op tv gezien heb over een biochemicus , die te horen had gekregen dat hij Alzheimer had. Met zijn vrouw, en 2 zoons had hij afgesproken dat hij er uit wilde stappen zodra Alzheimer hem in een stevige greep zou krijgen. Hij wilde niet voor de ogen van zijn vrouw en kind verworden naar de status van een baby... En op een avond haaft hij een zelf samengesteld brouwsel genomen en de wereld verlaten en iedereen had er vrede mee... ! Ik vind dat mooi en terecht.. je leven is van niemand ... alleen van je zelf toch!

Maar ja, dit was iemand met verstand van de stoffen om het lichtje uit te doen. En dat kan niet iedereen en daarom moet euthanasie, als er geen uitzicht meer is, voor iedereen bereikbaar zijn.. Zodat er niet meer van flats gesprongen wordt, voor treinen, men zich op gaat hangen, of middelen gebruikt die resulteren in wel blijven leven maar dan als een plantje.

Ik ga nu iets zeggen wat misschien niet mag... maar veel mensen hebben een hond.. die gezien wordt als bijna een kind... Het beest wordt oud, loopt moeilijk, eet niet meer, heeft pijn.. en dan gaan ze naar de dierenarts en die zegt dan we doen het dier geen plezier meer met behandelen..ik ga m uit zijn lijden verlossen.Ik heb veel vrienden (incl mijzelf ) die dat overkomen is! En dan wordt er gezegd wat fijn dat er een humane oplossing is om dat dier uit zijn lijden te verlossen... Humaan betekent menselijk.. Waarom wordt het mensen zooo moeilijk gemaakt als ze klaar zijn met hun leven, er uit te kunnen stappen?

@75 Waarom zou je dat niet mogen zeggen dan? Je hebt gewoon gelijk dat men een dier wel uit zijn lijden verlost zonder daar moeilijk over te praten maar, bij mensen zou het ineens anders zijn en moeten ze in leven blijven in een uitzichtloze situatie met veel pijnen of dit nu lichamelijk of geestelijk is.

@76 Nou, ik denk dat dan gerefereerd gaat worden aan het geloof... En dat dat dus uit den boze is.. zelf beslissen wanneer je de wereld wilt verlaten.. Ik ben ooit katholiek opgevoed doe er niets meer mee maar weet wel een ding wat ik mij goed in de oren geknoopt heb: God(als er er dan al is dan ) heeft ons een vrije wil gegeven.... en zo is het!

De zus van een vriendin van mij had leverkanker... uitzicht op nog 4 weken ellende. Zij wilde dat niet meer en haar huisarts heeft haar geholpen. De laatste avond was de hele familie er, men heeft gelachen, gehuild herinneringen opgehaald. Tegen 10 uur kwam de huisarts... iedereen nam afscheid, zij ging naar haar bed en het was goed...

@77 yep, zo denk ik er ook over, na veel hangen en wurgen gezien mijn werk maar,nooit te oud om tot inkeer te komen dat het leven meer is dan alleen maar dat wat je geleerd hebt , mensen levens redden, dat je moet luisteren naar dat wat een ander wil en dat niet ik beslis maar de mens zelf over hoe wel of niet verder. Jou leven, jou dood en dat bepaal je zelf.

En 15 jaar geleden lag mijn vader in de laatste fase van kanker i zijn hele lijf thuis, met onze verzorging, de laatste dagen konden we hem niet eens meer aanraken. Neurologisch was alles op hol geslagen.. Hij heeft ons gevraagd om hem te helpen Er was niets meer va hem over. We hebben de huisarts gebeld en de a[potheek. Daarna de morfinepomp die hij al dagen had helemaal open gezet... Hij gleed weg met een glimlach! Zal het nooit meer vergeten!

tekst loopt door elkaar ... Hij lag thuis

@78 Een moedig mens die vrouw . Het afscheid kan zo mooi zijn op dat moment een tijd vol emotie maar, mijn ervaring is ook tijd van warmte, genegenheid en verdriet. Ik heb ervaren dat het een lach en een traan zijn die op die laatste momenten samen gaan.

Dat was inderdaad de andere optie, vol laten lopen met morfine en rustig laten wegglijden. zwaar hoor en ja, als je ellende van dichtbij hebt meegemaakt kijk je er toch anders tegen aan dan, mensen die weinig of niks op dit gebied hebben gezien of zeer gelovig zijn en dat het daarom gewoon niet mag.

Mijn grootvader , 55 jaar geleden, had zijn eigen wapen, oftewel zijn eigen wil! Hij had al 7 jaar verlamd in bed gelegen, kon ook niet meer praten maar was wel bij zinnen, Ik zat vaak bij m als mijn oma er ff uit wilde! Ze zaten samen in een bejaardentehuis in Lochem. Vond het zo triest dat die man, die zo vol in het leven had gestaan zo hulpbehoevend was geworden. Mijn oma strompelde een keer brak haar heup, werd geopereerd en stierf door een complicatie. Op de dag van haar begrafenis deed mijn opa zijn ogen dicht en heeft dezeflde trein gehaald ! Er is een wil om te leven en ook een wil om te sterven... helaas is dat niet iedereen gegeven...

jemig, jij hebt echt heel veel achter je kiezen gekregen wat dit betreft en snap des te meer waarom jij, net als ik open kijkt naar het laten beeindigen van een leven. Inderdaad is er de wil om te leven en de wil om te sterven en voor degene die het niet gegeven is om zelf te mogen sterven die wel willen maar, vast gehouden worden in het leven vind ik euthenasie een hele mooie en menswaardige oplossing.

@85 Laatste stukje van mij.... nadat mijn vader overleden was, kreeg mijn moeder kanker... en een beroerte , lag in een verpleegtehuis , ik kwam er twee keer per dag. Ze moest gevoerd worden, en moest aan drinken geholpen worden.. en daar schortte het heeeel vaak aan... Maar ik kon het een beetje opvangen door mijn bezoeken. Mijn moeder wilde helemaal niet weg, ondanks dat ze verlamd was hield ze vast aan het leven! ook dat kan! Maar haar gezondheid ging heeeel snle achteruit. De laatste avond( we hadden met de rest al 3 dagen gewaakt) kwam iemand van de verpleging binnen... Mijn moeder was wakker en behoorlijk angstig. Ze zei: mevrouw ik kom vaarwel zeggen omdat ik nu 4 dagen vrij ben en ik denk dat ik U niet meer zal zien.. Toen ze dat gezegd had trok ze de deken van haar benen en wist mij te vertellen dat ze al aardig wat lijkvlekken had... Die verpleegster wist drommels goed dat ik ook in de verpleging gezeten had en echt wel wist hoe laat het was. Maar mijn moeder kon dit niet aan, sávonds was iedereen bij haar de hele kamer was vol. ik zat naast haar bed en heb haar bij wijze van spreken uit het leven gepraat! Ze wilde niet weg... Laat los, alles komt goed etc... zooooo sneu ze stierf als een visje op het droge...
Maar het stoort mij als mensen zich verzetten tegen de wilo van een medemens die zijn /haar leven niet meer ziet zitten en graag er uit wil
Het kan en op een waardige manier toch!
\

@86 Klopt, wat u zegt en mensen die niet snappen dat doodgaan niet voor iedereen even makkelijk is en net als hun leven een lijdens weg kan zijn tot in de laatste minuten zullen dat nooit gaan snappen. Mijn dienst start ik moet er van tussen. fijne avond nog.

Abendlandes stond bij Nujij.nl al bekend al streng gelovige. God is de enige waarheid etc. prima als iemand zo door het leven gaat. Maar Abendlandes vindt dat iedereen zo door het leven moet gaan. God besluit en empathie of andere ideeen er op na houden, kan niet. Het argument van Abendlandes,dat het een gelijdende schaal is blijft onzin maar het is het enige 'argument' om tegen te zijn, (naast dat God natuurlijk eeuwig lijden wenst). Herhaling van dt argument maakt het niet ineens waar, maar zover is Abendlandes (nog) niet.

OT Voor mensen die geen euthenasie willen, is er geen probleem. die blijven net zo lang pijn en ongemak ervaren tot ze dood gaan op andere wijze. (Natuurlijk kan ik het niet noemen ivm de medicijnen die terminalen gebruiken) .
Voor mensen die wel euthenasie willen, moet dit naar mijn mening kunnen. Anderen hebben naar mijn mening het recht niet om hun geloofsovertuiging op te dringen.
In het geval van kinderen met een terminale ziekte ben ik die mening ook toegedaan. "My sisters keeper" is daar een goed voorbeeld van.
Hoe natuurlijk zijn de levensverlengende behandelingen? waarom is dat volgens vele gelovigen wel goed en niet over het leven besluiten (het wel of niet dood gaan) maar euthenasie wel. Zonder al die levensverlengende behandelingen was het kind al veel eerder overleden. Dat is toch ook een besluit over leven of dood. Om na lange behandeling toch te kiezen voor het eindigen van die behandeling te kiezen en te sterven met pijn en veel ongemak als langzaam stikken omdat je longen vollopen, of door bloedvergiftiging omdat je nieren en lever nuet meer werken of door honger en dorst omdat je niet kan eten of drinken vind ik echt niet te accepteren voor kinderen die (omdat ze jong zijn) geen euthenasie zouden mogen. Als een volwasene die keuze maakt, prima. Als een kind die keuze maakt tot een ellendige dood prima, maar de andere optie moet er ook zijn.

@3 Ga JIJ nu serieus denken te bepalen wat lijden is voor een kind waarvan je verder helemaal niets weet?

@89 een kind dat bijna sterft van de pijn en alle ellende die er bij komt en er is geen toekomst meer, mag aan zijn of haar ouders vragen:Ik wil niet meer ! En dan mogen de ouders hun kind met alle liefde die kans geven en loslaten! En dan is het niet in het voordeel van de ouders., ouders willen het liefst hun kind behouden..maar .. het kind is dan vrij en verlost van alle pijn .. toch?

@90 Zie je dat ik op @3 reageer?

Ik kan me best voorstellen dat er mensen zijn die moeite hebben met euthanasie.. echt waar, maar toch moet je je medemens hun keuze gunnen en respecteren. Als iemand in je familie dat laat doen is het heel confronterend en doet heeel veel pijn, maar weet dat degene die vertrekt zijn kaartje gekocht heeft en de trein gaat pakken... of je het nu wilt of niet! En dat recht heeft iedereen om te reizen toch?

@1 "collectieve zelfvernietiging"
Ik durf de term "hysterische reactie" hier gerust op los te laten, we hebben het over het eerste kind sinds de wet in 2014 is aangenomen. U overdrijft nu wel heel erg.

@3 "Ik heb in de documentaire 'levenseindekliniek' gezien wat er tegenwoordig lijden wordt genoemd... "
Die ging niet over het betreffende kind, ik vind het gewoon grof dat u uit iets geheel anders uw argumenten meent te mogen putten ten bate van uw "gelijk". Gelijk, dat met deze keuze enorm op losse schroeven komt te staan.

@5 "We vinden hier (en in België) dat iemand eerst 18 moet voordat hij/zij oud genoeg is om alcohol te nuttigen, maar iemand van onder de 18 mag wel beslissen of hij/zij verder wilt leven..."
Bij zuipen is geen enkele begeleiding. Bij deze euthanasie zijn ouders, artsen, een jeugdpsychiater en anderen betrokken. Dat maakt het tot een heel andere zaak.
Ook is er geen dringende reden om alcohol te moeten drinken. Die was er in dit geval wel om het lijden te stoppen. Kiest u voortaan betere vergelijkingen alstublief.

@17 "Omdat ik niet wil dat kinderen op deze manier sterven?"
Wie bent u om zich te willen bemoeien met het besluit dat door kind, ouders en behandelaars zorgvuldig is genomen? Wat u wil maakt niet uit, u bent er niet bij betrokken.

@28 "hier krijg je al euthanasie als je niet naar een bejaarde/verzorgingshuis wilt"
Dit kind ging vast niet naar een bejaardentehuis? ---> drogreden.

@30 "je kan nooit weten of het een eigen keuze is"
Onderdeel van de procedure is dat het kind er zelf om moet verzoeken. Misschien minder hard roepen en eerst het artikel eens lezen. Men weet dus heel goed of het eigen keuze is, daarom ook een jeugdpsychiater erbij.

@35 "Dus tegen de tijd mensen om welke reden dan ook een luier om moeten, moet er maar een spuitje in...?"
Is dit uw reactie op iemand die een betoog bouwt op "ondraaglijk lijden"? Incontinentie? U durft wel om uw gelijk te halen, moet ik zeggen.

@38 "Mensen moeten weer gaan leren dat het leven niet enkel lol en lachen is, leven is soms lijden. "
Wie bent u om dit voor te schrijven? Ik vind het een walgelijk arrogante uitspraak. Ooit van het begrip zelfbeschikking gehoord? Ik wens niet onnodig lang te moeten lijden omdat u dat wenst, wat denkt u wel.

@45 "Nogmaals ik weet dat het verschrikkelijk is, eerst zijn het de terminale patiënten, en je eindigt op een gegeven moment dat een geestelijke afwijking een reden tot euthanasie is.."
Dit is een klassieke stro-pop redenatie, u verzint iets ergs waar iedereen op tegen is, dus heeft u "gelijk". Onzin, want wat u verzon is niet aan de hand en dan is het een ongeldig argument.

@50 "Enige tijd geleden is een meisje van 12 voor een trein gesprongen omdat ze getreiterd werd. In jouw perfecte wereld hadden we haar gewoon een spuitje gegeven...?"
Nee, in de perfecte wereld had iemand haar problemen gesignaleerd en goede hulpverlening ingeschakeld. Wonderlijk dat u die voor de hand liggende optie niet noemt.

@53 " Het echte dieptepunt is de levenseindekliniek, zelfmoord aan huis geleverd.. "
Zojuist met dat meisje, trein en spuitje, snapte u nog heel goed het verschil tussen euthanasie en zelfmoord. Maar nu ineens niet meer?

@56 "maar ik ben bang dat het steeds gemakkelijker wordt om het te krijgen"
Angst is een slechte raadgever.

@61 "Maar ik besef en accepteer dat dit soort gruwelijkheden gebeuren, dat os iets anders dan het legaliseren omdat dat zogenaamd waardiger zou zijn.."
U schotelt een valse keuze voor. Het is trein, of spuitje. Onzin, er is ook nog hulpverlening en u bent zo druk met uw kruistocht tegen euthanasie dat u dat niet eens ziet. Voor het gepeste meisje zijn er nog een hoop opties voor hulp. U snapt toch ook wel dat als zo'n kind zich bij de dokter meldt met "ik wil dood, want ik word gepest" dat er dan andere dingen gaan gebeuren dan een gifspuit?

@62 "Ieder mensen ziet lijden en uitzichtloosheid anders,"
Waarom oordeelt u dan voor anderen? U kunt namelijk niet oordelen over hoe anderen hun lijden ervaren en dat beseft u ook.


Ik sta versteld van het gemak waarmee u anderen meent te kunnen voorschrijven hoe ze hiermee moeten omgaan en hoe ver u gaat in uw argumentatie.
U heeft dat recht helemaal niet. Er is allang democratisch besloten dat we euthanasie toestaan en daar verandert u niets aan.
Het staat u uiteraard vrij om zelf geen euthanasie te willen en die keuze respecteer ik.
Het zou u sieren als u de keuze van anderen ook accepteert, want u doet met al uw geschrijf, dat kind, de ouders, de behandelaars en de begeleiders, ernstig te kort.

@93 Heel goed verwoord... en heeeel zuiver! Euthanasie is en blijft een hekel item...Ik hoop net als U dat er meer begrip en meer respect voor gaat komen...en niemand mag afgerekend worden op het feit dat hij of zij euthanasie wil! Je hart klopt, je brein werkt... en toch zie je het leven niet meer zitten , het leven wat je in de schoot geworpen is zonder dat je er om gevraagd hebt. Dat geldt voor mijn gevoel voor mensen met uitzichtsloze psychische problemen, ook dat kan een ondragelijke pijn veroorzaken. En dan zijn er nog de mensen die uitbehandeld zijn, geen zicht meer op herstel die hebben ook het recht om te zeggen: Nu is het genoeg! Kinderen die niet volwassen kunnen worden , weten dat het einde komt, veel pijn hebben, ook die mogen een kaartje kopen! Hun hart klopt ook nog en ze kunnen nadenken... en zeggen dan tegen hun ouders: ik wil niet meer .. ook die mogen de kans krijgen, hoe verdrietig het ook is.. Ik heb respect voor iedereen die die stap neemt... omdat het leven je eigen bezit is en van niemand anders!

@94 "omdat het leven je eigen bezit is en van niemand anders!"

Ja de ene mens is sterk genoeg om het lijden te dragen, de ander niet.
Maar "omdat ik het zou kunnen moet jij dat ook" is een beetje onzin, dat weet namelijk niemand.
zoiets wordt per definitie altijd geroepen door mensen die zelf nog nooit ondraaglijk hebben geleden in een terminale fase. En dan heb je makkelijk lullen nietwaar?

@95 Heb ik gezegd omdat ik het zou moeten kunnen moet jij dat ook??? Het enige is wat ik gezegd heb is dat ik respect heb voor mensen die die keuze maken en hoop dat ook iedereen dat dan kan respecteren! Niets meer en niets minder... Welterusten!

@95 sorry het was al laat en ik heb je woorden ff te persoonlijk gelezen ! ...Ben het helemaal eens met je relaas @93 ! excuses !

@95 Mensen kunnen ook ondraaglijk lijden zonder terminaal te zijn Henk.

@93 u fileert de argumenten van Abendleben terecht stuk voor stuk en ik ben het met uw analyse van harte eens. Ook ik ben van mening dat iedereen die ondraaglijk lijdt de keuze moet hebben voor een 'goede dood'.

Zolang dat een volledig vrije keuze is en daar wringt bij mij (en bij Abendleben wellicht) de schoen. Er lijkt in toenemende mate een taboe te rusten op lijden en de grenzen van wat als ondraaglijk lijden wordt beschouwd lijken ook steeds verder op te schuiven. Niet alleen voor wat betreft het eigen lijden, maar ook voor het lijden van anderen waarmee we als mens worden geconfronteerd. In dat kader huiver ik van de term "kwaliteit van leven" die zo vaak in de discussie gehanteerd wordt. Het suggereert dat er objectieve normen bestaan voor een goed, levenswaardig leven, een meetlat die je niet alleen langs je eigen leven, maar ook langs dat van anderen kunt leggen. En die meetlat is er, maar die is voor iedereen anders. Als die meetlat echter onderwerp wordt van publiek debat, zoals nu het geval is, ontstaat de behoefte om een consensus daarover te willen bereiken en loop je het risico dat die consensus zo zwaar gaat wegen dat dat op termijn geen ruimte meer laat voor een echt vrije, individuele keuze. Je ziet dat in het debat over Alzheimer. De consensus is inmiddels dat leven met Alzheimer niet levenswaardig is. Die consensus is niet bereikt door mensen die lijden aan Alzheimer maar door mensen die bang zijn dat zelf ooit te krijgen of mensen die iemand met Alzheimer in hun omgeving en dat heel erg vinden. Mensen dus die van buitenaf hebben beoordeeld dat zij nooit zo zouden willen leven of die lijden onder de Alzheimer van hun geliefde of ouder. En dat is geen probleem zolang je zegt "ik zou nooit zo willen leven". Het wordt echter al gevaarlijker wanneer dat verandert in "wij zouden nooit zo willen leven". De stap naar "u mag niet zo leven" is dan niet meer zo groot. En dan wordt euthanasie de norm, een "ja, tenzij" in plaats van een van de opties waaruit men kan kiezen. En dat dan gekatalyseerd door het perfuse rendabelheidsdenken van de laatste decennia, waarin alles dat geld kost en niet oplevert weg "gerationaliseerd" wordt.

Ik merk dat ik het lastig vind om dit precies te verwoorden. Nogmaals, ik ben blij met de huidige wetgeving en de mogelijkheden voor een zachte dood. En wellicht dat ik daar later ook voor zou kiezen. Maar dat moet dan wel mijn keuze zijn en niet een van de samenleving die heeft besloten dat mijn leven niet meer levenswaardig is. Daar zijn we nu gelukkig nog niet. Maar het is wel iets waar we waakzaam voor moeten blijven. Naast een recht op een zachte dood moet ook het recht blijven bestaan het leven helemaal tot het eind te leven, met alle lijden van dien.

@99 U bent volgens mij bang voor iets wat nooit werkelijkheid zal worden. Euthanasie is en zal altijd je eigen keus zijn.
En over die meetlat, het gaat erom wat de patiënt vindt, vindt hij dat hij lijdt, dan is het aan hem de keuze om wel of geen euthanasie te plegen. Vindt de patiënt dat hij niet lijdt, dan zal hij ook niet om euthanasie vragen...