Kind in België krijgt euthanasie (ad.nl)

Verschrikkelijk, hoe kan je als ouders en arts zijnde een kind het leven ontnemen? Welk parlement keurt een wet die het doden van kinderen mogelijk maakt goed?
West Europa lijdt aan todestrieb, collectieve zelfvernietiging.

@1 Soms is het moeilijker je kind te zien lijden, als het in vrede te laten sterven.

@2
Lijden!? Ik heb in de documentaire 'levenseindekliniek' gezien wat er tegenwoordig lijden wordt genoemd...

@1 , dat hebben ze gedaan op verzoek van het kind, dat is namelijk een voorwaarde.
Vind jij dat je een kind maar zo lang mogelijk moet laten lijden?

@4
We vinden hier (en in België) dat iemand eerst 18 moet voordat hij/zij oud genoeg is om alcohol te nuttigen, maar iemand van onder de 18 mag wel beslissen of hij/zij verder wilt leven...

Eindelijk iets waarmee België voorloopt op de rest van de wereld.

Het verbaast me dat mensen vaak humaner zijn tegenover hun dieren dan tegenover mensen.
Ik ben voor dat kinderen als ze terminaal zijn zelf mogen beslissen wanneer ze doodgaan waarom zouden we kinderen zoveel pijn laten lijden tot het einde aan toe..geef ook kinderen een beetje waardigheid

@5 Een kind dat lijd is vaak geestelijk veel verder dan zijn leeftijdsgenoten . Weet al heel lang dat zijn of haar leven niet lang zal zijn of dat de situatie waar ze in zitten niet beter maar, alleen maar achteruit zal gaan en dan is ook nu voor deze groep in Belgie de keuze tot levensbeeindiging. Dat is een besluit die niet genomen wordt over 1 dag ijs en volgens vele regels verloopt. Als ouder lijkt het me verschrikkelijk als je kind dit aangeeft want, niemand wil zijn kind verliezen en toch geven ook zij toestemming hier toe omdat, het lijden en het zien lijden van je kind zo erg kan zijn dat je dit je kind niet gunt. dat je het kind de rust gunt zonder het lijden en dus aan de wil van het kind zelf tegemoet komen. Zware beslissing lijkt me , die je als ouder liever niet neemt,maar hem wel neemt juist uit liefde voor je kind om zo je kind verder lijden te besparen.

@5 , het gaat om kinderen die al terminaal zijn, ook zonder hulp zullen ze sterven. Alleen duurt het dan langer. Waarom zou je dat willen, als het kind niet langer wil lijden?

@3
Toch is het wel al te gemakkelijk om over het leiden van anderen te beslissen....
Veroordelen vanaf de zijlijn!

De mens hoort niet te kiezen over leven en dood. Laat staan een kind. Walgelijke gedachte.

@1 , een mens mag dus ook geen levensreddende behandeling ondergaan? Want dan kiest hij ook.

@11 Wie dan ?

@1 @3 Volgens mij heb je een vorm van sadisme in je lijf! Bah! Schaam je!

@8
Dat kan ik me zeker voorstellen, maar wie garandeert dat dat de werkelijke motivatie is? Ben geen tegenstander van euthanasie, maar het moet een uitdrukkelijk eigen keus zijn..

@9 @10
Zie @15

@14
Omdat ik niet wil dat kinderen op deze manier sterven?

@17 , omdat je blijkbaar liever ziet dat kinderen weken, misschien wel maanden langer moeten lijden, dan dat je ze een zachte dood gunt.

Goed nieuws, deze wet ook snel in Nederland invoeren. Je kiest er niet zelf voor om geboren te worden, laat ons wel 'gewoon' kiezen wanneer het tijd is om het te eindigen. Zeker als je ernstig ziek bent.
Maar ik zou er ook voorstander voor zijn dat het niet alleen bij ziekte hoeft. Je kan beter zo aan je eind komen dan voor een trein te springen.

@17 Hoe moeten ze dan wel sterven? Met heel veel pijn tot de laatste adem? Hier is al heel wat vooraf gegaan voordat deze beslissing genomen is!
En niet doen alsof het aan de orde van de dag is. Dit is het eerste kind dat geëuthanaseerd is in België sinds de invoering van de wet in het voorjaar 2014!

@17 eens als het lijden ondragelijk is en uitzichtloos moeten kinderen ook de mogelijkheid hebben euthanasie te krijgen.

Ik heb een kennis gehad in Frankrijk die is gewoon van ellende met ondragelijke pijnen overleden.

@15Nadat , de vraag van het kind is gekomen en voordat men tot het uitvoeren van levenbeeindiging overgaat zijn er zoveel gesprekken, zoveel psychologische gesprekken, zoveel onderzoeken gedaan en op een bepaald moment is er dan overleg met allen die er bij zijn betrokken. De uiteindelijke beslissing ligt bij de onderzoekende groep, de uitvoerende is de arts maar, de bepalende is toch echt de patient zelf die met de vraag is gekomen dat bij jongeren de ouders toestemming moeten geven vind ik niet meer dan logisch omdat, ze nog te jong zijn er zelf direct over mogen beslissen en voor ouders is dit een keuze die zwaar is maar, naar jaren je kind te hebben zien lijden, de liefde voor je kind en de uitzichtloze toekomst met nog meer lijden maakt dat liefde voor je kind overwint en de toestemming verleent word door de ouders. Bij volwassenen is het al een proces die over veel schijven gaat, een beslissing die niet zomaar genomen word bij kinderen zal dit proces nog langer en zal men uiteindelijk tot ja of nee besluiten. Niet elk verzoek tot levensbeeindiging word goedgekeurd.

@11 Quote: "De mens hoort niet te kiezen over leven en dood."
Dat is juist iets waar een mens recht op zou moeten hebben. Je kiest weliswaar niet zelf om geboren te worden, dat doen je ouders (hé dat zijn mensen, dus volgens mij gaan mensen daar wel over). Je zou dan ook het recht moeten hebben om een einde te maken aan je leven, want hebt je niet zelf bepaalt dat je werd geboren, maar het is wel jouw leven, niet die van iemand anders, jij moet hem leven. Als je leven uitzichtloos is, heeft het geen zin om te blijven leven.

En nog een slot vraag? Wie gaat er volgens jou over leven en dood? Een sprookjesfiguur??

** gebruiker verwijderd **

@18
Er zijn voldoende middelen om pijn te verzachten. Je doodt gewoon geen kinderen.

@21 , ik heb dat gezien bij mijn man, die overleden is aan alvleesklierkanker. We woonden in Duitsland. Daar werd het al een hele heisa toen hij alleen maar aangaf dat hij in slaap wilde worden gebracht voor de resterende tijd. Kwam een hele groep overleg plegen, twee verpleegsters van het hospice, de huisarts, directeur van het hospice, een palliatief arts en iemand van maatschappelijk werk.

@25 Nou dit kind zou waarschijnlijk heel veel pijn hebben gehad elke dag, ondanks de pijnstillers, maar wat misschien nog wel veel erger is, is dat je helemaal niks meer kan. Je kan alleen nog in het ziekenhuis liggen met extreem veel pijn, je kan er niet voor wat dan ook, zelfs niet naar de wc. Moeten dat soort mensen per se blijven leven?!

@20
Ik weet niet hoe het België is, maar hier is het een glijdende schaal geworden, hier krijg je al euthanasie als je niet naar een bejaarde/verzorgingshuis wilt..
Als er één schaap over de dam is volgen er meer..

@28 ik snap heel goed dat er mensen zijn die niet naar een verzorgingshuis willen gaan. Het is daar vaak verschrikkelijk. Je leven zal alleen maar minder waar worden om te leven. Geef mij 1 reden waarom je het einde van je leven zou moeten verpesten is een verzorgingshuis, terwijl je op een mooie en waardige manier kan sterven...

@21
Zolang het een eigen keuze is wel moet dat kunnen, versterven is dan het beste.

@25 Pijn is te verzachten eens tot op zekere hoogte .Pijn kan zo heftig zijn dat alleen in slaap houden nog werkt met een hoge dosis aan pijnstilling en dus ook vaak tot de dood zal leiden door de hoge dosis medicatie. Is dat dan leven?Verstikking is niet te verzachten het gaat niet altijd en alleen maar over pijn. Het gaat om de uitzichtloosheid, het afsterven van het lichaam al voor de dood, het als kasplantje moeten leven, niet meer tot normale communicatie in staat zijn beademd worden en zo zijn er nog meer situaties te noemen. Lijden is voor elk mens anders maar, vergeet niet dat voordat, de patient zelf tot deze keuze komt , deze er al lang klaar mee is en al veel langer lijd, niemand neemt makkelijk afscheid van het leven ook deze kinderen niet maar, het is ook voor deze groep een keer genoeg.

@25 , normaal gesproken zou ik zeggen: je doodt niemand. Maar dat geldt onder normale omstandigheden. Het is niet altijd mogelijk iemand volledig pijnvrij te krijgen en als dat wel lukt, is zo iemand vaak bijna niet meer aanspreekbaar, omdat hij zwaar verdoofd is. Ik vind dat iemand zelf wel kan beslissen of het nog draaglijk is of niet, dat kan ik voor niemand anders beslissen. En ook een kind kan daar zelf over beslissen, of het genoeg geweest is of niet.

@22
Dat doet er weinig toe, je kan nooit weten of het een eigen keuze is ook niet na een test.

@28 , je krijgt echt geen euthanasie, alleen omdat je niet naar een bejaarden- of verzorgingstehuis wilt, dan is er echt wel meer aan de hand. En versterven is het beste? Laat ze maar langzaam doodgaan?

@27
Dus tegen de tijd mensen om welke reden dan ook een luier om moeten, moet er maar een spuitje in...?

@26 Klopt, het gaat over heel veel schijven en in elk land binnen Europa hebben ze weer eigen regels. Hier is het verboden en de mensen wijken dan uit naar Zwitserland om toch hun leven te kunnen beeindigen en dan vraag ik me echt af of dat de juiste weg is. Sterven zover van huis omdat, het niet anders kan. Je hebt een zware tijd achter de rug want, ook voor naasten is het heel erg zwaar dit proces.

@35 Nee, je moeten mensen laten bepalen wanneer het mooi is geweest. Geef mij dan één reden waarom iemand zo lang mogelijk moet leven?

@31
Ik begrijp heel goed dat het in sommige gevallen verschrikkelijk is en ik hoop het nooit mee te maken, maar het is een glijdende schaal, het wordt steeds makkelijker. Mensen moeten weer gaan leren dat het leven niet enkel lol en lachen is, leven is soms lijden.

@34
Toch wel, kijk de documentaire 'levenseindekliniek' maar.

238 Het leven zou alleen maar lol en lachen moeten zijn en als je lijd moet het van korte duur zijn en het moet mogelijk zijn om na het lijden weer lol te hebben en te lachen. Dat is in sommige gevallen niet het geval. Kinderen die terminaal ziek geboren worden, zullen nooit lol hebben of lachen, maar die moeten volgens u inzien dat dat er nou eenmaal bijhoort.
Je moet van het leven kunnen genieten, want er is niks voor en niks na het leven. Dus als je niks terug krijgt voor het lijden, is het zeker niet de moeite waard.

@37
Dat heb ik al meermaals uitgelegd hier. Het is een glijdende schaal.

@40 was voor @38

@35 Je geeft eerder aan dat je niet tegen levensbeeindiging bent maar, uit al je antwoorden maak ik op dat dit tegenstrijdig is met elkaar. Euthenasie is niet een hele mooie oplossing maar wel de oplossing voor onnodig lijden. Men krijgt geen spuit zoals jij dat noemt als men naar een bejaardenhuis gaat, men krijgt geen spuit als er nog toekomst is. Men wordt geholpen met sterven als de situatie zodanig is dat er geen toekomst meer is, als het lijden meer lijden zal gaan worden. En er is geen enkele arts die dit juigend zal doen aangezien een arts een eed aflegd tot het redden van levens en zich daartoe volledig zal inzetten. Als je als arts de vraag krijgt schrik je jezelf een kriek omdat, dit tegen je principe ingaat maar, realist zul je ook als arts moeten zijn en zul je het team bijeen moeten roepen. Als behandelend arts heb je in dat hele proces niks meer te vertellen.

@41 Dat is toch een kul argument? "Het is een glijdende schaal", so what?!

@40
Nogmaals ik weet dat het verschrikkelijk is, eerst zijn het de terminale patiënten, en je eindigt op een gegeven moment dat een geestelijke afwijking een reden tot euthanasie is..

@43
Ik ben in sommige gevallen voor euthanasie, maar ben (met rede) bang dat steeds verder opschuift..

@44
Sorry dat ik niet zo nihilistisch ben dat ik ook voor wettelijk geregelde zelfmoord/moord ben..

@45 , en wat zou daar zo erg aan zijn, zolang het de persoon zelf is die de keuze maakt? Want volgens mij is dat het enige criterium waar het uiteindelijk om draait. En dan liever euthanasie, dan dat diegene zich gedwongen ziet zich op een andere manier van het leven te beroven, door bijvoorbeeld voor de trein te springen.

@46 Ik ben arts en had moeite toen de vraag kwam ondanks, dat ik zag dat de patient op was, niet meer kon, niet meer wilde en mijn eigen egoisme als arts zijnde me tegenhield om verdere stappen te zetten in dit proces. Totdat,de patient me haarfijn uitlegde waarom ik fout zat als arts. Uren hebben we samen gepraat en ja, mijn overtuiging na deze woorden en na deze openhartigheid van mijn patient heeft er voor gezorgd dat ik er anders in ben gaan staan. Je krijgt als arts niet vaak deze vraag, het is niet dat mensen heel makkelijk tot dit besluit komen maar, de uitzichtloosheid, de pijnen en zo zijn er veel meer dingen op te noemen maken dat de patient de vraag stelt en ik vind dat de patient zelf kan beslissen dat het genoeg is geweest en als na alle gesprekken, alle onderzoeken en overwegingen de toestemming daar is, is het nog steeds de patient zelf die bepaalt of het doorgaat ja of nee.

@48
Enige tijd geleden is een meisje van 12 voor een trein gesprongen omdat ze getreiterd werd. In jouw perfecte wereld hadden we haar gewoon een spuitje gegeven...?