@1 Antisemitisme richting de Israëlische regering is niet minder kwalijk of is antisemitisme dan ineens ‘kritiek op Israël’ :-)? ...
Bizar dat zo’n figuur in de Kamer zit. . ...
De enige met wie ze echt zouden moeten praten staan er natuurlijk niet bij 😂En dat zijn imams en moskeeën....
@1 Klopt, als Nee dan Nee en optreden als daar geen gehoor aan wordt gegeven. De angst voor ‘escalatie’ is een ziekte geworden. ...
Begin met op te treden bij demonstratie stop met knuffelen van raddraaiers!...
Ja en natuurlijk vooral stil blijven zitten en niets doen!...
Veel woorden weinig zeggende inhoud!Leven is simpel als je zelf de beslissingen neemt en er voor staat!! Dan heb je dus je leven in je eig...
Begin dan eerst eens die demonstranten op en aan te pakken!...
Triest dat de rechter dit niet heeft doorzien....
@2 Antisemitisme is niet haat verspreiden over een geloof. Die opmerking is of gewoon onwetendheid of beweegt zich al richting antisemitisme zel...
Nooit geweten dat opvoeden onderhandelen is!
@1 , idd. Maar je ziet het idd bijna overal met de sneeuwvlokjes en speciale sneeuvlokjes.
@2 Belachelijk!
M.i. is opvoeden begeleiden onder de aandacht brengen van normen en waarden en dat door veelvuldige herhaling!
"Bij veel opvoeders van jonge kinderen die nog moeten gaan puberen zijn er nu al zorgen over al het ‘gevaar’ dat hun kind te wachten staat. ,,Van Sark: ,,Ik sprak laatst een moeder die zich flink zorgen maakte over haar dochter die naar de middelbare school ging. Want daar was immers het gevaar.” Nelis vult aan: ,,We hebben geen verklaring voor waar die angst precies vandaan komt. In vergelijking met tien jaar geleden is het namelijk een stuk veiliger op school.”
De middelbare school is altijd al de meest riskante periode geweest, en dat het veiliger is dan tien jaar geleden omdat er allerlei wetten en regels bij zijn gekomen, betwijfel ik. Er komen ook steeds nieuwe gevaren bij, dat heft elkaar meer dan op.
Daarnaast vind ik het beklemmend als ik wel in tv-series uit US zie hoe collega's elkaar constant op de huid zitten zodra ze merken dat iemand wat uit zijn doen lijkt te zijn of ietsje anders reageert dan anders. Men heeft kennelijk het onverbiddelijke, onbetwistbare recht om te allen tijde nu meteen precies te weten wat er in de ander omgaat en wat er in zijn/haar prive speelt. Hoezo? En hoezo is er zelfs geen sprake meer van recht op privacy in je brein en emoties, in de kern van je persoonlijkheid? Dat merk ik ook op in dit verhaal over pubers.
Daarnaast is het "voor wat hoort wat" systeem tussen ouders en kinderen ook niet kosjer, in mijn beleving, maar dat kan aan mij liggen.
Discussies worden automatisch na 96 uur gesloten
Het is niet meer mogelijk om nog te reageren bij deze discussie.