'Nederlandse Ziekte' kwelling voor artiesten (gelderlander.nl)

Het probleem: alcohol. Een nare ziekte.

Welnee, dat werd vroeger ook met liters gedronken..
De normen en waarden, die zijn een eind opgeschoven.

Sowieso zijn ze al niet geheel lekker.
Eerst een uur in de rij voor je bier wat al bijna niet meer is te betalen.
En dan nog weggooien ook..
Tiktiktik.

Vroeger vonden ze dat ook, the dutch disease, toen werd er geprotesteerd tegen de atoomraketten die er geplaatst zouden worden.
Vonden ze ook al niet leuk.

Mwa. Het is toch de alcohol. Intellectueel zit er al niet meer veel in de hoofden. De invloed van de sterk chemische soorten alcohol, want vele dranken en bier word al echt niet meer gerijpt maar chemisch in elkaar getoverd, op de onzekere mensen een katalysator op andere stoffen waardoor gedrag en mentaliteit omgekeerd worden naar arrogante, agressieve narcisten. Ik vind het spuuglelijk om te zien. Het maakt leuke mensen vervelend en brallend. Stinken en kotsen overal de straten onder. Bemoeien zich overal tegen aan en keuren je af als je niet ook zuipt en tindert. Het beste wat je kan doen is geld aan ze verdienen en ze verder uitlachen maar ik vind het wel rot voor de artiesten. Kunstenaars verdienen beter.

Maar: 'Bierdouches, vervelende spreekkoren en publiek dat dwars door kwetsbare liedjes heen praat.' dat alles lijkt mij eerder het gevolg van een door het publiek ongewenste programmering.

Het lijkt me dat groepen van het kaliber als het vroegere Normaal, van die bierdouches appreterende rockers op klompen, die al gierend hard spelend op adequate wijze de collectieve problemen des levens van festivalgangers in streektalen te lijf gaan, een meer identificeerbare functie hebben. Wat moeten ze daar nou met enkel avondvullend een zwaar overbetaalde bierhater als Lil' Kleine?

De oplossing ligt in betere muziek en betere performance.
Bij de optredens die ik de afgelopen jaren heb bijgewoond werd aandachtig geluisterd, gedansd en meegezongen.

Misschien ligt het ook aan het feit dat iedereen die een gitaar kan vast houden “artiest” wordt genoemd. Van meer dan helft van de namen die in het stuk voor komen verdienen de naam artiest niet. Zij leuken op voor de echte artiesten. En worden dus niet al te serieus genomen. En terecht.

Ik denk dat er een steeds grotere generatiekloof is tussen publiek en artiesten. De artiesten worden steeds ouder en het publiek wordt steeds jonger.

Ze begrijpen elkaar gewoon niet meer. Dat is geen Dutch disease. Het is een logisch gevolg van de manier waarop concerten worden gerund en hoe de drang naar omzet het gedrag en de cultuur bij die evenementen stuurt. Laten we wel wezen het is geen kunst maar massaproductie. Geen unieke gebeurtensi maar repeterende systeemproductie. Geen exceptioneel talent maar conformerend standaardwerk.

Oude mensen krijgen dat wel vaker. Die neiging om jonge mensen niet meer te begrijpen en zichzelf te serieus gaan nemen. En te vergeten hoe men zelf het compromis heeft gesloten om te conformeren aan een systeem waar ze van afhankelijk worden.

Conclusie: Tijd voor vernieuwing en tijd om andere dingen te gaan doen.

Buitenlandse artiesten noemen het the Dutch disease
Nou grappig
Ben regelmatig op buitenlandse concerten geweest en de ziekte die ze daar hebben is het eindeloze geschreeuw en gegil van "bakvissen" op een zodanig luide wijze dat je de muziek niet eens meer hoort zodat de techniek het volume moet opschroeven omdat ze achterin geen zak meer horen
Met als resultaat dat als je een beetje voorin zit/loopt je de daaropvolgende 24 uur met piepende oren rondloopt

@9
denk niet dat jij het helemaal begrijpt
Oudere publiek komt voor de muziek die gespeeld en gezongen wordt
Jonge spul komt voor dat "geile" joch dat on stage staat en bij het zien van hun "idool" rest er nog maar een ding voor ze te doen en dat is bij elke scheet dat hun "idool" laat de longen uit hun lijf schreeuwen of ie nu muziek maakt of niet

@9 u komt duidelijk nooit bij optredens...