@1
Meteen goed geraden.
Eigenlijk is het een minuscuul wondje. Na door een mug ( of ander insect ) in mijn been te zijn gestoken kwam er een klein korstje op. Heb dat korstje er te vroeg vanaf gehaald waardoor het wondje dat nog niet goed geheeld was er uitzag als een open wondje. Ik zag iets opmerkelijks aan het wondje en heb er een foto van gemaakt met dit als resultaat.
Zie jij ook iets "opmerkelijks "midden in de door mij sterk vergrote foto, met een beetje verbeelding dan?
@9
Nee, misschien ooit geweest, maar denk van niet.
Het is ook maar iets dat mijn hersenen registreren bij het bekijken van foto . Zou willen weten of andermans hersenen bij eenzelfde beeld ook hetzelfde waarnemen of laten zien, schijnbaar niet.
@11
Meer dan rose, ik zie ook wit bindweefsel. Bindweefsel in een patroon, en dat patroon vond ik opmerkelijk na het sterk vergroten van de foto. Je moet wel een beetje fantasie hebben wil je het te zien. Maar kan ook zijn dat het zien ervan persoonsgebonden is, een ieder zijn eigen hersenspinsels.
@14
Dus het bewijs is geleverd dat een ieder bij het bekijken van een foto zijn eigen waarnemingen ( fantasie heeft ) Misschien wordt dit gestuurd door vooraf door de hersenen geregisterde informatie ( ervaring), weet niet. Bij mij is het bekijken van de foto niet zo extreem, ben dan ook meer gericht op sprookjesfiguren, ik maakte er een Grimm(etje) van.
@15
Ik heb ook geen idee hoe het kan. Welke processen er allemaal in de hersenen plaats vinden bij het zien van een afbeelding waar men van te voren precies weet wat het is. Voor mij is het bekijken van die foto niet extreem omdat ik het zelf heb. Het is mij niet vreemd zeg maar.
Ik zie er daarentegen geen Grimm(etje) in, zelfs roodkapje zie ik niet. Ook niet na het opnieuw bestuderen van de foto.
Maar het was wel een leuk experiment.
@16
Mijn fantasie niet gefixeerd op de gehele afbeelding, maar slechts een gedeelte van de afbeelding. Ik wil nog niet prijs geven wat mijn hersenen registreren. ik zou graag willen weten of er iemand is die spontaan eenzelfde ingeving krijgt bij het zien van de afbeelding. Ik vind het een mooie foto/ afbeelding , ik zou het zou als kunst aan de muur hangen, maar dan wel met het thema sprookjesfiguur. 😉
@17
Nou ben benieuwd of je nog meer reacties gaat krijgen.
Ik wist niet dat je naar een gedeelte van de afbeelding keek. Je zou het inderdaad als kunst aan de muur kunnen hangen. Mij benieuwen wanneer je het thema gaat onthullen.
@18
Onthullen doe ik niet. Ik vind het veel leuker als mensen hun eigen waarnemingen ( hersenspinsels ) hier neertypen. Ik neem me de tijd, ben benieuwd. Wie weet wiens voorstellingvermogens/hersenspinsels er nog volgen. Maar het is al leuk dat er überhaupt iemand op gereageerd heeft.
@20
Ja maar natuurlijk, het zijn dan ook mijn eigen waarnemingen.
Eerlijk gezegd is het geen figuur uit een bestaand sprookje , hij (het is een hij) is een sprookjesfiguur ontsproten vanuit mijn brein. Maar dan is de vraag "kunnen hersenen iets registreren wat niet vooraf al is voorgeprogrammeerd ?, ik bedoel heb ik die sprookjesfiguur dan al eens eerder gezien? Maar het kan ook zijn dat mijn hersenen bepaalde kenmerken herkennen uit eerdere waarnemingen en er als geheel een sprookjesfiguur van maken, dat lijkt me eerder het geval.
Ja maar je had wel al bij de eerste reactie door dat het een wondje is waar je heen keek, en dat vind ik al bijzonder.
@22
Het is al minstens 5 jaar gelden, en het wondje was niet meer dan een halve centimeter groot. In de tussentijd zijn we al honderd muggenbeten verder, zonder eraan te krabben.
Reacties
24 reactiesSchaafwond?
Plek waar ijzer het lichaam binnen drong?
Meteen goed geraden.
Eigenlijk is het een minuscuul wondje. Na door een mug ( of ander insect ) in mijn been te zijn gestoken kwam er een klein korstje op. Heb dat korstje er te vroeg vanaf gehaald waardoor het wondje dat nog niet goed geheeld was er uitzag als een open wondje. Ik zag iets opmerkelijks aan het wondje en heb er een foto van gemaakt met dit als resultaat.
Zie jij ook iets "opmerkelijks "midden in de door mij sterk vergrote foto, met een beetje verbeelding dan?
Een gezicht?
Nee, geen gezicht. Veel meer dan een gezicht.
Een landschap van een planeet in een ander sterrenstelsel?
Nee. Ik zei veel meer dan een gezicht .......
Een foetus?
Nee, misschien ooit geweest, maar denk van niet.
Het is ook maar iets dat mijn hersenen registreren bij het bekijken van foto . Zou willen weten of andermans hersenen bij eenzelfde beeld ook hetzelfde waarnemen of laten zien, schijnbaar niet.
Ik zie, ik zie, wat jij ook ziet. En de kleur is roze. 😉
Meer dan rose, ik zie ook wit bindweefsel. Bindweefsel in een patroon, en dat patroon vond ik opmerkelijk na het sterk vergroten van de foto. Je moet wel een beetje fantasie hebben wil je het te zien. Maar kan ook zijn dat het zien ervan persoonsgebonden is, een ieder zijn eigen hersenspinsels.
Nou ja wit alsook rose bindweefsel dan.
Nu je het zegt, ja. Ik zag in het wit bindweefsel, wit en helder slijm.
Dat hoort thuis in de rest van mijn roze hersenspinsel naar aanleiding van jouw foto. Waarvan ik gelezen heb dat het een resultaat was van een muggenbeet. Ik wéét dus wat het is, maar mijn hersenen maken er iets totaal anders van. Mijn hersenen registreren een vrouwelijk iets waar wij allemaal uit vandaan zijn gekomen. Daar lijkt het wat mij betreft op.
Ik bezit het zelf ook. Het is net alsof ik in de spiegel kijk.
Zo zie ik er dus geen patroon in. Waarschijnlijk heb ik niet genoeg fantasie.
Dus het bewijs is geleverd dat een ieder bij het bekijken van een foto zijn eigen waarnemingen ( fantasie heeft ) Misschien wordt dit gestuurd door vooraf door de hersenen geregisterde informatie ( ervaring), weet niet. Bij mij is het bekijken van de foto niet zo extreem, ben dan ook meer gericht op sprookjesfiguren, ik maakte er een Grimm(etje) van.
Ik heb ook geen idee hoe het kan. Welke processen er allemaal in de hersenen plaats vinden bij het zien van een afbeelding waar men van te voren precies weet wat het is. Voor mij is het bekijken van die foto niet extreem omdat ik het zelf heb. Het is mij niet vreemd zeg maar.
Ik zie er daarentegen geen Grimm(etje) in, zelfs roodkapje zie ik niet. Ook niet na het opnieuw bestuderen van de foto.
Maar het was wel een leuk experiment.
Mijn fantasie niet gefixeerd op de gehele afbeelding, maar slechts een gedeelte van de afbeelding. Ik wil nog niet prijs geven wat mijn hersenen registreren. ik zou graag willen weten of er iemand is die spontaan eenzelfde ingeving krijgt bij het zien van de afbeelding. Ik vind het een mooie foto/ afbeelding , ik zou het zou als kunst aan de muur hangen, maar dan wel met het thema sprookjesfiguur. 😉
Nou ben benieuwd of je nog meer reacties gaat krijgen.
Ik wist niet dat je naar een gedeelte van de afbeelding keek. Je zou het inderdaad als kunst aan de muur kunnen hangen. Mij benieuwen wanneer je het thema gaat onthullen.
Onthullen doe ik niet. Ik vind het veel leuker als mensen hun eigen waarnemingen ( hersenspinsels ) hier neertypen. Ik neem me de tijd, ben benieuwd. Wie weet wiens voorstellingvermogens/hersenspinsels er nog volgen. Maar het is al leuk dat er überhaupt iemand op gereageerd heeft.
Ja, zou kunnen. Ik had noet gedacht aan een sprookjes figuur.
Ja maar natuurlijk, het zijn dan ook mijn eigen waarnemingen.
Eerlijk gezegd is het geen figuur uit een bestaand sprookje , hij (het is een hij) is een sprookjesfiguur ontsproten vanuit mijn brein. Maar dan is de vraag "kunnen hersenen iets registreren wat niet vooraf al is voorgeprogrammeerd ?, ik bedoel heb ik die sprookjesfiguur dan al eens eerder gezien? Maar het kan ook zijn dat mijn hersenen bepaalde kenmerken herkennen uit eerdere waarnemingen en er als geheel een sprookjesfiguur van maken, dat lijkt me eerder het geval.
Ja maar je had wel al bij de eerste reactie door dat het een wondje is waar je heen keek, en dat vind ik al bijzonder.
Zo'n close-up van een wondje ziet er dan ineens wel heel eng uit. Ik kijk er toch liever van een afstandje naar. Is het al aan het genezen?
Het is al minstens 5 jaar gelden, en het wondje was niet meer dan een halve centimeter groot. In de tussentijd zijn we al honderd muggenbeten verder, zonder eraan te krabben.
Ok...