Column | Wilders speelt Poetin in de kaart, zo simpel is het (nrc.nl)

* Verwijderd door de redactie *

We zijn helaas afhankelijk van Poetin en Xi.

@1 Is er ook een trucje op je mobiel?

* Verwijderd door de redactie *

@4 Geeft niet. Had leuk geweest. Maar misschien heeft iemand anders nog een tip, anders dan abonnee worden. 😊

* Verwijderd door de redactie *

* Verwijderd door de redactie *

@6 Klopt

@3 @5 Speciaal voor jou Bennie omdat ik vandaag in zo een afzonderlijk goeie bui ben. 😉

column Hubert Smeets

Wilders speelt Poetin in de kaart, zo simpel is het

Historicus en journalist Hubert Smeets schrijft om de week een column over binnenlandse en buitenlandse politiek. Tot eind 2021 schreef hij een column over de kantelende wereldorde.

Terwijl stijgende olie-inkomsten de Russische oorlogskas extra spekken, trekken westerse politici langzaam hun handen van Oekraïne af. Anders dan de Hongaar Viktor Orbán, een openlijke voorpost van het Kremlin, doen de meeste populisten dat huichelachtig. Potentieel premier Geert Wilders gaf deze week een sterk staaltje dubbelspel ten beste. Hij beweert de Russische agressie te veroordelen, maar dinsdag stemde hij, ijskasten en kabinetsformatie ten spijt, wel weer gewoon tegen politieke en militaire steun voor Kyiv.
Michael McFaul, voormalig VS-ambassadeur in Moskou (2012-2014), zegt over dit soort hypocrisie: „Een stem tegen hulp aan Oekraïne is een gift voor Poetin. Zo simpel is het.”
Dat cadeautje is niet alleen geopolitiek van aard. Nederlandse politici die Oekraïne aan zijn lot overlaten, schaden ook ons eigen nationale belang om de vaderlandse economie op een duurzamer leest te schoeien. Rusland is volgens de Petersburgse émigré/historicus Alexander Etkind namelijk niet louter tegen Oekraïne op oorlogspad, maar tegen alle landen die klimaatbeleid serieus willen nemen.
Moskou is zo agressief tegen ‘ons’ omdat het niet anders kan, aldus Etkind in zijn recente essay Russia against Modernity. Rusland mag dan „goed opgeleid” zijn [iets beter dan Nederland – HS], in weerwil van Poetins belofte eind 1999 is het land verslaafd gebleven aan oliedollars en aardgaseuro’s.
De consequenties van dit junkiedom zijn groot. Elk evenwicht in de maatschappij is er onder Poetin zoek geraakt. In de olie- en gassector werkt slechts 4 procent van de beroepsbevolking (1 procent aan de bron, 2 à 3 procent in veiligheid en vervoer daarna). Maar die piepkleine minderheid zorgt wel voor meer dan 50 procent van het federale overheidsbudget. Moskou hoeft dus maar met een paar procent van de bevolking rekening te houden. De rest kan het paaien met subsidies en andere kruimels van tafel. Het Kremlin „combineert immers een geweldsmonopolie met een monopolie op energie”.
De Russische overheid is volgens Etkind door dit „dubbele monopolie” dermate sterk geworden en de werkende burger dusdanig zwak, dat het Poetin-regime in eigen land geen serieuze tegenstand had te duchten toen het in 2014 een oorlog tegen Oekraïne ontketende. Het „oude mercantilistische imperium” Rusland kon zo onder de „petromacho’s” rond Poetin een totalitaire klassenmaatschappij worden met de meeste ongelijkheid in de post-industriële wereld. Een samenleving die wordt gekenmerkt door „cynisme in plaats van meritocratie, hulpeloosheid in plaats van waardigheid, gehoorzaamheid in plaats van morele autonomie”.
De petromacho’s rond het Kremlin willen dat graag zo houden. Vandaar hun afkeer van het post-industriële modernisme in het Westen. In een wereld waar de fossiele dwang verslapt en duurzame innovatie de overhand krijgt, is voor hen immers geen plaats meer.
De verkiezingsuitslag in Nederland biedt hun nu ineens weer perspectief. Net als het Kremlin vindt Wilders klimaatbeleid a priori „onzinnig” en „hysterisch”. Als straks in de formatie ook nog eens de Nederlandse steun aan Kyiv ter discussie komt, zoals verkenner Ronald Plasterk maandag heeft bepleit, dan hebben de petromacho’s weer wat nieuwe troeven in handen. Ziehier de paradox. Terwijl het Russische volk juist irrelevant is gebleven voor oorlog of vrede, is een beduidend deel van de Nederlandse burgerij nu ineens een sleutel geworden voor winst of verlies van het fossiele regime in Moskou.
Dilan Yesilgöz en Pieter Omtzigt zijn gewaarschuwd. Als ze te weinig oog hebben voor de internationale kant van het klimaatbeleid omdat ze zich liever blindstaren op binnenlandse politiek, dan bedienen ze niet alleen Poetin maar schaden ze ook Nederland.
Zo simpel is het.
Hubert Smeets is journalist en historicus. Hij schrijft om de week op deze plaats een column.
Een versie van dit artikel verscheen ook in de krant van 14 december 2023.

* Verwijderd door de redactie *

@10 Graag gedaan - You're welcome

@5 Archive.is werkt vaak wel, zeker in geval NRC

https://archive.is

Dit artikel:
https://archive.is/LGjOq

@9 Ik geloof dat ze hier niet blij mee zijn bij NK, gezien huisregel 4.
Maar toch bedankt. 😊

@12 Oh mooi. Die zal ik onthouden. Dankjewel voor je tip.

@12
Thx voor de tip 👍

En waarom zou Wilders Poetin niet in de kaart mogen spelen?

Wilders heeft toch al duidelijk aangegeven tegen de agressie van poetin te zijn maar het geld aan de nederlanders wil besteden en niet aan een of ander buitenland. Dat heeft hem ongetwijfeld veel stemmen opgeleverd. Iedereen weet dat als die oorlog maar doorgaat dit enorm veel levens (leed) gaat kosten en enorm veel geld.

Dat 'speelt Poetin in de kaart' wordt van alles en iedereen gezegd die ingaat tegen het globalisme, vervagen van grenzen en verliezen van zeggenschap door de lokale communities en natiestaten.

Ben je tegen (steeds meer macht voor) de EU? 'Je speelt Poetin in de kaart.'
Ben je kritisch op miljardenuitgaven? 'Poetin wrijft al in zijn handen!'
Vind je de 'energiewende' te snel en te onbezonnen gaan? 'Je wil Poetin gewoon steunen!'

Enzovoorts. Het komt erop neer dat je eigenlijk nooit mag pleiten voor meer macht bij de natiestaten, want anders profiteert Poetin ervan. Met andere woorden, we moeten maar kritiekloos opgaan in een Europese superstaat, en iedereen die er anders over denkt, werkt samen met Poetin.

Lekker makkelijk, alle oppositie tegen die Europese superstaat en het globalisme zo verdacht te maken.