Politiek nauwelijks nog geworteld in samenleving (ongehoordnederland.nl)

Binnen de overheid is op alle niveaus te veel overleg gaande omdat niemand meer bereid is zijn naam onder een besluit te zetten. Stop met het driehoeksoverleg van burgemeester, politie en justitie, en maak alleen de burgemeester verantwoordelijk voor de veiligheid.

Krimpende partijen, krimpende aanhang, krimpende democratie

Zodra je een kenmerken-analyse loslaat op het oude Nederlandse politieke bestel, zie je dat het rap neerwaarts gaat. IK som even achter elkaar een aantal van de meest bekende kenmerken van wegsterven op.

1. De verbreiding van gedachtegoed van de klassieke partijen krimpt. Het is niet functioneel, dat wil zeggen het biedt geen oplossingen voor problemen die kiezers ondervinden. Socialisme, liberalisme, christendemocratie verdwijnen toenemend snel uit de hoofden en harten van mensen.
2. Het gedachtegoed van de verschillende partijen klontert samen, evenals de klassieke partijen zelf. De verschillen zijn niet langer functioneel. Daarom slagen de partijen er niet langer in de in stand te houden.
De tijdelijk grootste partij is de zon, waar de overige als satellieten omheen draaien.
3. De leiders leiden niemand. Bij leiders die een maatschappij sleutel-oplossingen aanbieden voor vraagstukken die al tijden muurvast zitten, zie je dat burgers die innovatieve leiders gaan nadoen. Zo gingen in 2001 mensen de pakken en stropdassen van Pim Fortuijn dragen. Leiders die alleen de hoogste ambten bekleden, omdat hun voorgangers dat deden en verder niets te bieden hebben, imiteert niemand. Niemand volgt ze ook . Liliane Ploumen, Sigrid Kaag, Jesse Klaver , Wopke Hoekstra en Mark Rutte trekken minder mensen dan een zakje spruitjes in de aanbieding voor 49 eurocent.
4. De ledenaantallen van de oude partijen dalen gestaag. Het ontbreekt ze aan mankracht en talent. Financieel kunnen ze zichzelf allang niet meer bedruipen. Ambtenaren, staatsmiddelen en lobbygroepen nemen hun plaats in.
Voor Gemeenteraadsverkiezingen kunnen partijen niet een voldoende kandidaten vinden. Dus worden gemeenten samengevoegd, gemeenteraden verkleind. Democratie afgeschaft.
5. Toenemende onderdrukking . Om aan de macht te blijven worden publieke middelen toenemend ingezet tegen burgers. Bedreigende denkbeelden worden gelabeld als onfatsoenlijk en als ontoelaatbaar uitgesloten van de agenda in het Parlement en van de publieke meningsvorming in de media. Een code van politieke correctheid bepaalt welk gedachtegoed is toegestaan en stelt dat de machthebbers op moreel onbereikbare hoogte staan.
Laatste voorbeeld: Kindertoeslagenschandaal = het stelselmatig uitzetten van democratie en rechtsstaat , zodra overheidsdienaren, Bewindspersonen en hun partijen betrapt worden op zware ambtsmisdrijven.
6. Altruïstische dwang. De partijen stellen dat aan onwelgevallige denkbeelden onder de burgers (‘populisme!’) niet mag worden toegegeven, omdat zij het beter weten en de burger moet worden gedwongen voor zijn eigen bestwil. Voorbeelden: een Euro-muntunie die van meet af aan financieel tot grote mislukking gedoemd was, multiculturaliteit en Nederland-migratieland, alle witte Nederlanders zijn bewust en onbewuste racisten die moeten worden gestopt. Ook: het niet toestaan van referenda, omdat de partijen deze niet winnen kunnen.
7. Ontsnappingsdrift (escapisme). De oude machthebbers zijn op zoek naar ‘Het Grote Verhaal’ waardoor de burgers tot inkeer komen en zich als bij toverslag opnieuw achter hen stellen. Het grote verhaal bij uitstek: klimaatopwarming en energietransitie.