Mooie afsluiter van het artikel:

"Schuif het uitgekauwde fabeltje over ‘zware verantwoordelijkheden’ en prestige terzijde. De samenleving heeft in deze bedrijven geïnvesteerd en het zou juist een privilege moeten zijn om het publieke belang te mogen dienen. Voor hen die er toch geen genoegen mee nemen: dat enkeltje en de eerste overnachting in het buitenland krijg je van ons cadeau. In een marktconform hostel uiteraard. Hete lucht is namelijk al een klimaatprobleem, daar hoeven we jouw gebakken lucht niet bij te hebben. Wij redden ons wel."

In het artikel: "En als dat niet gecompenseerd is, pakt het bestuurlijk talent zijn biezen. Naar de commerciële ondernemingen in Nederland, óf erger nog: het buitenland!"

Om in het buitenland tot de ontdekking te komen dat daar niemand zit te wachten op een paar zakkenvullerd die nog nooit iets gepresteerd hebben. De enige die succesvol in het buitenland is geweest is Onno Rudink, toen hij na zijn ministerschap aan de slag kon bij de Amerikaanse Citibank.

Inderdaad zouden dit soort erebaantjes vrijwilligerswerk moeten zijn. Het feit dat je ervoor wordt gevraagd geeft aanzien in de samenleving en omdat het slechts hele kleine parttiem bezigheden zijn is er gnoeg tijd over in de week om daar met dit extra prestige een stuk gewoon betaald werk te kunnen doen.

De meeste van deze duurbetaalde banen zijn meestal ook nog overbodig.

Socialistische Joop is weer aan het woord hoor.

En alle zogenaamde rechtse mensen hier gaan weer diehard socialist als het erop aankomt.

De bestuurlijk top is een vrienden clubje van zakkenvullers die denken dat ze het land besturen.