De oorlogsmisdaad waar niemand over wil praten (nytimes.com)

Deel artikel:

"De eerste vervolging van verkrachting als oorlogsmisdaad vond plaats in 1998, bij het Internationaal Straftribunaal voor Rwanda, een halve eeuw nadat de Conventie van Genève dit zo had verklaard. Het Internationaal Strafhof heeft een droeviger staat van dienst. Het werd opgericht in 2002 en heeft slechts één veroordeling voor seksuele slavernij en verkrachting uitgesproken, in de zaak van 2019 van een Congolese krijgsheer. (Een eerdere veroordeling werd vernietigd.) Meer dan de helft van de 90 oorlogsmisdadigers die door het tribunaal voor het voormalige Joegoslavië waren veroordeeld, werd schuldig bevonden aan seksueel geweld, maar dit, schrijft Lamb, is een “fractie aangezien het tribunaal rapporten van meer dan 20.000 verkrachtingen ontving. "

Het afleggen van een getuigenis kan het trauma opnieuw doen ontwaken. Bij het Rwanda-tribunaal uitten verdedigingsadvocaten hun twijfels dat een vrouw zestien keer had kunnen worden verkracht, omdat "ze niet had gebaad en stonk". De rechters lachten. Over de weinige van dergelijke gevallen waarin schuldige vonnissen werden uitgesproken, merkt Lamb zuur op: "Het kan zeker geen toeval zijn" dat de rechters vrouwen waren.

Recenter zijn er tekenen te zien dat de internationale gemeenschap eindelijk wakker wordt. De Nobelprijs voor de Vrede 2018 ging naar twee actievoerders tegen verkrachting in oorlogstijd: Nadia Murad, een jezidi die herhaaldelijk werd aangevallen door ISIS-militanten, en Denis Mukwege, een Congolese gynaecoloog genaamd “Dr. Miracle ”voor zijn genitale reparaties aan duizenden slachtoffers van seksuele misdrijven. Toch zal de verwoesting aanhouden zonder te beseffen dat verkrachting net zo gruwelijk is als moord. Getuigen zullen zwijgen uit angst voor stigmatisering of een gebrek aan toegang tot advocaten."

Vrouwen, kinderen verkrachten, mishandelen, folteren, doden...... dit is echt het lafste wat mannen kunnen doen....