@29 Dat is een leugen....
@28 Hé ik hoor weer een lama schijten...Wat een fantastische bijdrage heb je weer gegeven in dit topic.MSM schaapje....
@39 Het tempo moet nog verder omgaan. Omdat mensen anders blijven slapen....
@64 Grote kop in de Telegraaf: NAVO verovert Oekraïne door de baarmoeder. New York Times kopt: NATO enlargement secured by the uterus. Victory ...
@64 Ja, inderdaad. Waarschijnlijk zijn dat soort figuren met een kalashnikov opgegroeid. Ze kunnen met een kalashnikov waar wij niet van kunnen ...
Apart. Mijn vader zei laatst tegen mij dat hij Rutte die baan gewoon niet gunde. Daar was ik wel van onder de indruk. Ik weet het niet. Rutt...
@63 Goed idee. Geef ze daar een gratis huis en een kalashnikov....
Het Midden Oosten verplaatst zich naar Europa. Wat kan er mis gaan? ...
Verstandig. Dat zouden meer VVD fracties moeten doen. Ook CDA fracties zouden kant op moeten gaan. En dan aansluiting zoeken bij de PVV. Daarmee...
Apart zetten???
Wat dacht je van de kosten dekken?
Kostgeld is vaak een bijdrage.
“ Dan kun je later weer een bedrag meegeven als je kind het huis uit gaat.”
Dus eerst een kind (terecht) kostgeld laten betalen en het later weer teruggeven?
@2 Tja liefde is een spelletje van geven en nemen. Vraag maar aan Diana Ross.
Haha. Dat teruggeven staat bij ouders met veel geld en als optie; niet als algemeen advies.
Ik heb mijn jongste gevraagd de g/w/l rekening hier te betalen en uitgelegd hoe dat werkt. Dus zij bepaalde de voorschotten en wist dat het zo zou kunnen zijn dat ze later bij moest betalen of terug zou krijgen. Het werkte als een speer! In plaats dat ik haar constant achter haar vodden aan moest zitten dat ze een beetje zuinig moest zijn met g/w/l tikte zij mij soms op de vingers omdat ik bv mijn laptop aan liet staan als ik ging koken. Ze heeft alle jaren een mooi bedragje terug weten te krijgen.
Veel? Mwah. De voorschotten kwamen uit op zo'n 100 euro per maand. En zij had daarna nog steeds veel meer vrij te besteden dan ik. Was dus prima zo.
Ging met 17jaar aan het werk en betaalde meteen een kwart van mijn salaris als kostgeld, vrijwillig. Beter dan thuis kon je het niet hebben. Daarnaast verdiende ik bijna net zoveel als m'n vader en die had 4 kinderen in huis. Vond ik niet meer dan logisch. Had echter ook vrienden die het betalen van kostgeld maar vreemd vonden. Dat vond ik dan weer vreemd.
Die van ons ging studeren eerst een jaar in Brussel toen naar de Universiteit Maastricht, waren dure jaren. Ze woonden niet meer thuis dus die kosten waren uiteraard ook voor ons. Na haar afstuderen begon ze aan een baan en studieschuldenvrij, was erg blij dat we het voor haar konden doen!
@6 ; Ik begrijp dat je daar blij mee bent, maar wat leert je kind er van?
k heb nu studerende kinderen en een veel jongere partner dus ik zie veel jongeren om me heen. De meeste schrikken zich het apenlaser wanneer zij echt op eigen benen moeten gaan staan.
Wanneer je thuis woont en een eigen volwaardig inkomen hebt.. zijn er naast je zorgpremie en je autoverzekering geen vaste lasten. Maar ook wat boodschappen kosten hebben ze geen benul van. Mijn vriend moest dat ook echt leren toen wij een relatie kregen. Dus ja, iedere week uit eten zit er gewoon niet in. En vakantie is ook geen vanzelfsprekendheid. Zeker niet als je thuis ook nog weleens iets wilt; een keer een bioscoopje pakken of naar de kroeg gaan. En en en en en gaat gewoon niet als je zelf je vaste lasten moet betalen. Je moet keuzes maken.
Persoonlijk vind ik kostgeld juist verkeerd.
Tot 18, tot ze het huis uit gaan moeten kinderen zo zorgeloos leven naar mijn mening.
Ik denk dat "rondkomen met zakgeld" en "als je meer/duurder wilt hebben moet je er zelf voor werken" veel beter is.
Zelfs op het moment dat ze hun eerste baantje hebben mogen ze dat houden maar zakgeld stopt dan.
Mijn mening is altijd geweest "WIJ kiezen voor hen"
Werkte perfect bij mijn ouders, bij mij en mijn zus en kinderen.
Je kind een weekendje naar een vriend/vriendin sturen.
Dan de sloten vervangen en een bordje "kamer te huur" in de tuin zetten.
Dan is de boodschap wel duidelijk.
@7 Ze leerde in Brussel een zelfstandigheid en zich aan te passen aan een andere cultuur. Daar mocht je een hoogleraar niet aanspreken en uit respect geen jeans aan tijdens examens. Zij leerde koken, nieuwe contacten leggen, wat moeilijk was want Belgische studenten wonen 98% thuis, zelden op kot!
In Maastricht heeft ze uit zichzelf, naast haar studeren diverse baantjes gehad, haar hele studietijd lang! En ze heeft een eigen dispuut opgericht dat nu uitgegroeid is tot +/_ 1250 /1500 studenten. En natuurlijk haar Bul gehaald en een fantastische baan gevonden.
Discussies worden automatisch na 96 uur gesloten
Het is niet meer mogelijk om nog te reageren bij deze discussie.