Bedenkers van petitie in gesprek met leraar: wat leerden we over racisme en slavernij? (nos.nl)

Wat weten deze vriendinnen nu af van de slavernij van IS en in de Afrikaanse en Arabische landen ?
Weten ze hoe die slaven behandeld worden ?

Maar tijdens het leren van de lesstof, viel het ze op dat er in de boeken vaak enkel vanuit een westers perspectief naar gebeurtenissen werd gekeken.

Gek hé................... als je in het westen woont.

Nee, dan het Oosterse of Afrikaanse perspectief, zoveel beter! Daar is slavernij nog springlevend

Leer de kids eerst maar eens wat er momenteel gaande is in de wereld.....

Vroegehrrrr had men Vaderlandse Geschiedenis en Wereld Geschiedenis als lesstof.
(Bij de Vaderlandse Geschiedenis begon het eerste lesboekje met: 100 v.Chr. de Bataven zakken de Rijn af.)
Maar goed bij de tegenwoordige lestof wordt volgens beide jonge dames vaak enkel vanuit een westers perspectief naar gebeurtenissen gekeken waardoor de lesstof, voor hen, gevoelsmatig "uit balans is".

Oké. In Nederland wemelt het van de verschillende culturen met een enorme diversiteit aan achtergronden. Laat deze de knappe koppen bij elkaar steken en gezamenlijk lesmateriaal ontwikkelen.
Het wordt dan natuurlijk wel interessant om te zien hoe de Arabische culturen met de Afrikaanse culturen "de slavernij" op gaan nemen in het materiaal want immers niet uitsluitend de West Europese deelname dient dan beschreven te worden. Hoe komen bijv. de Ashanti in de lesstof terecht?
Maar ook dient "de geschiedenis" dan vanuit Joodse zijde opgenomen te worden alsmede van bijv. Palestijnse zijde.
(In verband met het genoemde gevoelsmatige "uit balans".)
Natuurlijk niet vergeten de rol van de Japanners in de tweede wereldoorlog, objectief, behandelen vanuit Japanse beleving.
De Indonesische "geschiedbeleving" dient dan ook aan bod te komen maar wel gecombineerd met de beleving van de Molukkers.

Waar begint dan in hemelsnaam de "correctheid" waar ligt dan enige waarheid of acceptabele diversiteit in de beleving?
In hoeverre komen dan de mensen aan bod welke tot niet zo heel lang geleden in zogenaamde plaggenhutten dienden te leven.

Beide dames spreken over een zo gevoelde "disbalans", zoekende naar een balans komt men in de kaders der objectiviteit. Ik denk dat geschiedenis nooit gevoelsmatig objectief kan zijn, altijd zal een groep of individueel mens zich achtergesteld of benadeeld voelen.

Een nuttig alternatief is mogelijk de kaders der geschiedenis aan te geven met een ellenlange boekenlijst waarin de leerling naar harte lust aan zelfstudie kan doen om zo tot het gewenste "evenwicht" te komen. Echter ook dit "evenwicht" zal uiteindelijk ingekleurd zijn door achtergronden, gevoelens, oordelen en (al dan niet groepsmatige) vooroordelen.

O ja, de dames hadden het over het feit dat Zuid-Amerika (volgens hen) niet "ontdekt" is want daar woonden al mensen. Correct, die woonden daar al. Derhalve "verplicht" in het materiaal opnemen de achtergronden van de Inca's, Azteken enzovoort, enzovoort.

Als ik mijn lijstje zo lees wordt geschiedenisles een hekel onderwerp. En dan niet te vergeten ook wiskunde wat volgens ene Sylvana Simons tevens "racistisch" is.

#stopdewaanzin

Ach, we zijn als autochtoon de witte aapjes voor negers en moslims. Arme negertje heeft een huisje, uitkering en cv-keteltje. (dankzij witte privileges).