Nieuwe studie: Palestijnse leerboeken nog radicaler dan voorheen, jihad en terreur vormen de teneur (brabosh.com)

* Verwijderd door de redactie *

@48
Je eerste link kan ik al meteen onderuit halen. Lees maar:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jordani%C3%AB#Geschiedenis
'Toen de Verenigde Naties in 1947 - na het beëindigen van het Britse mandaat - besloten Palestina op te delen in een Joodse en een Arabische staat, kwam de Palestijnse bevolking in opstand, aangezien hun rechten niet gekend werden. Er dreigde een oorlog tussen de Joodse milities (o.a. Palmach en Irgun) en groepen van het Arabisch Legioen. Koning Abdoellah I van Jordanië wiens koninkrijk deel uitmaakte van de Arabische Liga, sloot daarop een geheime overeenkomst met de Jewish Agency. Hij beloofde bij een eventuele oorlog de grenzen van de Joodse staat, zoals beschreven in het Delingsplan in november 1947 te zullen respecteren. Deze overeenkomst kreeg de zegen van de Britse minister van Buitenlandse Zaken Ernest Bevin.'

Die overeenkomst werd kort daarna al meteen door de nieuwe staat Israhel geschonden.

Ik heb hier Atlas van de Joodse wereld van prof Nicholas de Lange. Een schatkist van gegevens over het joodse volk. Ik heb verder nergens iets terug kunnen vinden over een bezetting door Jordanië.

Jeruzalem is inderdaad vaak het strijdtoneel geweest van Romeinen, Joden, christenen en moslims. De kruistochten waren zo barbaars dat de paus in Rome er zijn zegen niet meer over wilde uitspreken. Ook onder moslimbestuur heeft het joodse volk altijd een ondergeschikte rol moeten spelen en zijn ze vanaf de opkomst van de islam vaak slecht behandeld, dwz. verdreven of vermoord.
Vreemd genoeg zijn volgens mijn gegevens de joden in het Ottomaanse rijk meestal goed behandeld. Zo goed zelfs dat velen zich daar hebben gevestigd om vervolging in Europa en Noord Afrika te ontvluchten.

@51
Op 15 mei 1948 heeft Israhel zelf het verdrag met Jordanië verbroken. zie @52

De 6-day war is begonnen door Israhel. Niet door de buurlanden.
Moshe Dayan en Yitzhak Rabin hebben later toegegeven dat zij geen moment geloofden dat Egypte een aanval zou beginnen tegen Israël. Maar het was een te mooie gelegenheid om Egypte in de pan te hakken en de Sinai te veroveren.
De VN heeft Israhel en Egypte en van tevoren gewaarschuwd dat de meningsverschillen over de straat van Tiran door onderhandelingen moesten worden opgelost. De Egyptenaren hebben zich daarbij neergelegd, Israhel niet.

Dus je kunt konkelen en draaien wat je wilt maar ik weet altijd net een beetje meer dan jij of minstens evenveel. Jordanië heeft Israhel nooit aangevallen. Wel hebben er Palestijnse aanvallen plaatsgevonden vanuit Jordanië op joodse kolonisten. Maar dat waren kleinschalige acties die zeker niet gesteund werden door het Jordaanse regime.

Dat er een geheime overeenkomst is gesloten is mij niet bekend, doch het staat er. Echter neemt niet weg dat Jordanië Jeruzalem en de Westbank heeft bezet. En wat ze daar allemaal hebben uitgevreten kan je in die link lezen die ik hiervoor heb doorgegeven.
Je hebt een ander boek dan ik. Mijn boek is van Ian Barnes en Josephine Bacon.
En ten aanzien van die turkse/ottomaanse bezetting het volgende: Ze werden met rust gelaten doch werden wel behandeld als dhimmi. Dus speciale belasting en beperkingen mbt de kleding en huisvesting. Ik noem dat niet direct goed behandeld. Iets als untermensch.

ja maar dat is cultuur en dan mogen ze dat gewoon.
want wat word er nu verwacht dan ,dat ze dat uit de schoolboeken schrappen?
vergeet het maar, en we gaan weer lekker verder.

* Verwijderd door de redactie *

@56
Afsluiten van de straat van Tiran was geen oorlogsdaad. De VN heeft Israël gewaarschuwd om het door onderhandelen op te lossen, maar Israhel vond het een goed moment om haar grondgebied uit te breiden.

In '48 heeft de Arabische Liga de demarcatielijnen bezet om te voorkomen dat de zionisten heel Palestina onder de voet zouden lopen. Op die demarcatielijnen van resolutie 181-II werden zij aangevallen door de zionisten en moesten ze zich dus verdedigen. Datzelfde gold voor Jordanië dat alleen maar de aan het Palestijnse volk beloofde gebied bezette.
Het was niet de Arabische Liga die de oorlog zocht maar het Israëlische leger. Zo zit dat. Zonder de Liga waren alle Palestijnen toen al van huis en haard verdreven.