Waarom we zo graag 'erbij willen horen' (en dat een slecht idee is)
Waarom geven we toe aan groepsdruk, zelfs als we weten dat iets niet klopt? Een nieuwe studie van Harvard laat zien dat onze drang om erbij te horen diep in onze hersenen verankerd zit. Dat klinkt ons...
3
Reacties
4 reacties"Zelfs politieke meningen blijken vooral voort te komen uit groepsidentiteit en emoties, niet uit feiten of inhoud."
Zou dit ook van invloed zijn bij het fractiegewijs stemmen in de politiek?
De groepsvorming komt eerst en dan gaat die partij stemmen, Niet vreemd dat er weinig afwijkende stemmen zijn binnen een partij. Logisch ook als je het vuur uit de sloffen hebt gelopen om de zetels te krijgen. Als er dan iemand niet meegaat in de partijlijn dan doet dat pijn. Het mag natuurlijk wel.
Kijk alleen maar naar het deuggilde. Willen deugen zonder verder ergens bij na te denken is voor veel psychisch gestoorden genoeg.
Soms kan je niet anders. Maar verder probeer ik zo dicht mogelijk bij mezelf te blijven. Als je geen groepsdier kan of mag zijn. Dan is de enige verstandige optie om dicht bij jezelf te blijven. Die club daar in Den Haag, daar hoor ik sowieso niet bij. Dus jah...
>
Omdat de media voortdurend druk uitoefent en mensen toegeven aan die druk, kan je in een 1 op 1 gesprek ook zo makkelijk mensen overtuigen. Omdat de groepsdruk dan weg is, en dan tellen alleen nog maar de argumenten.
Discussies worden automatisch na 96 uur gesloten
Het is niet meer mogelijk om nog te reageren bij deze discussie.