'We beseffen het niet, maar we staan echt op de rand van het ravijn.' (trends.knack.be)

Is zéker wel voelbaar.

Het gebrek aan leiders speelt daar een grote rol in.
Je hebt egos die consistentie uitstralen en knuffelaars die visieloos lijken.

Ze slapen vooral....
Als je dan leest dat we niet eens werkzame boordkanonnen hebben staan we eigenlijk al schaakmat.
Het geruzie met het VK is de strategisch hilarische domme fout ongeacht wiens schuld het is.
Schoppen tegen Rusland bied openingen voor Turkije die een eigen heilstaat wil.
Syrie ligt in puin en niemand ruimt z’n rotzooi op over de rest nog maar te zwijgen.
Maar we willen vriendjes blijven met China vanwege de goedkope alie express en met Iran omdat we van het scheden van mensen rechten houden?

Je kunt niet anders concluderen dan dat er een stel clowns aan de macht zit.

Bij de straat van Hormuz is de VS de boosdoener, en waar de grootste spanning misschien wel is wordt niet genoemd : Tussen Pakistan en India.

Zou het eerder 'de franse revolutie' noemen, maar dat de elite liever heel de wereld in het ongeluk stort met een wereld oorlog om zo vooral door te kunnen blijven profiteren van het verrotte systeem dat enkel zorgt voor de enkelingen met connecties, tja, ik zie ze er wel voor aan ... want in het verleden is het toch ook niet heel veel anders geweest (die ene uitzondering daargelaten)