’Jeugd-tbs is pedagogisch niet verantwoord’ (telegraaf.nl)

„Als pij verandert in jeugd-tbs drukt dat een stempel op kinderen, alsof ze voor altijd misdadigers zijn.”
Ze hebben een pij-maatregel niet opgelegd gekregen omdat ze lief zijn, hun tanden niet hebben gepoetst of hun huiswerk niet hebben gemaakt: de maatregel wordt opgelegd aan zware jeugdige criminelen die, veelal, volwassen ernstige strafbare feiten hebben begaan.

Dit behelst de PIJ-maatregel;
PIJ-maatregel (Plaatsing in een Inrichting voor Jeugdigen)
De PIJ-maatregel is een behandelmaatregel voor jeugdigen bij wie er sprake is van een ontwikkelingsstoornis of psychische aandoening. In de volksmond wordt deze maatregel meestal aangeduid als 'jeugd-TBS'. De maatregel wordt sinds 1 juli 2011 opgelegd voor de duur van drie jaar, waarvan het laatste jaar voorwaardelijk. Bij een geweldsmisdrijf of een zedenmisdrijf kan de maatregel verlengd worden tot vijf jaar, waarbij het laatste jaar voorwaardelijk is. Wanneer er tevens sprake is van een gebrekkige ontwikkeling of een ziekelijke stoornis van de geestesvermogens, kan de maatregel nogmaals met twee jaar worden verlengd. De maximale duur van de PIJ-maatregel bedraagt daarmee zeven jaar, waarvan het laatste jaar weer voorwaardelijk is. Als een jeugdige gedeeltelijk (on)toerekeningsvatbaar wordt geacht, kan een PIJ-maatregel in combinatie met een jeugddetentie worden opgelegd.
Bron: DJI/ Ministerie Justitie en Veiligheid