Drukkerij Donald Duck en Libelle maakt geen doorstart (rtlnieuws.nl)

Ik wil me donalddukkie...

De teloorgang van de nostalgische Nederlandse diepdruk Industrie (NDI) waar vanaf 1952 de Donald Duck, de Pep en de Margriet, Revu en later Libele van de persen rolden. Als kind zie ik iedere vrijdag mijn wijlen vader thuiskomen met een witte rol papier waarin de meeste bladen zoals hierboven genoemd inzaten.Dat behoorde tot de secundaire voorwaarden. De verse drukinkt was nog goed te ruiken. De NDI was destijds een van de grootste werkgevers van Deventer en omstreken met een uitstekende CAO. Jammer dat de online versies deze papieren tijdschriften uiteindelijk hebben verdrongen. Menig sinterklaasfeest heb ik daar gevierd met optredens van o.a. Willeke Alberti met haar vader in de eind jaren vijftig van de vorige eeuw.De collegialiteit en loyaliteit onder het personeel was goed te noemen. In die tijd was er helaas nog geen arbowetgeving terwijl er veel gewerkt werd met vluchtige stoffen zoals benzeen,tolueen enz. Als werknemer kon je er behoorlijk haai van worden. Opvallend was het relatief hoge sterftecijfer van werknemers die op latere leeftijd aan kanker overleden. Mijn vader mocht helaas niet ouder worden dan 51. Zelf heb ik altijd gedacht dat het de kankerverwekkende stoffen waren die tot zijn dood hebben geleid in combinatie met roken. Helaas het is niet anders. De goede herinneringen houd ik vast. Ik wens het huidige personeel veel sterkte met het vinden van een nieuwe baan.

@2
de laatste paar jaar was het minder leuk daar, nadat er 5 ploegen dienst werd ingevoerd werden steeds meer mensen ziek, het was niet vol te houden.

ik ken mensen die er werken./werkten. heel vervelend dit.

@3 Triest allemaal.