Demonstreren, een recht zonder grenzen? (jonet.nl)

Uit het artikel:
In landen waar een sterke leider alleen de koers bepaalt, zien we hoe binnen de kortst mogelijke tijd de vrije pers gekortwiekt wordt. Journalisten worden vastgezet of omgebracht en rechters worden door de regering benoemd. Met name de rechtelijke macht wordt dan geacht een beleid te voeren waarbij aanvallen op de leider gezien worden als staatsgevaarlijk. De namen van dit soort leiders zijn bekend: Poetin, Orbán Erdogan, Maduro.

Ik weet niet of de partijleider van Forum voor Democratie, die met wijze uilen koketteert, het idee koestert ook in Nederland de trias politica ter discussie te stellen. Wel heb ik al eerder uit die kringen uitspraken gehoord dat wat de rechter zegt ook maar een mening is. Of we dat nu meteen neofascistisch moeten noemen? Ik vind het wel levensgevaarlijk voor de democratie in Nederland waar juist de Joodse gemeenschap, de oudste minderheid in dit land, zeer alert moet zijn en zich niet door mooie praatjes om de tuin moet laten leiden.

Vrouwe Justitia heeft een blinddoek voor haar ogen en kan dus niet zien wie voor haar staat.
Haar reukvermogen is echter onverminderd scherp en of zij van lavendelgeurtjes houdt?
Dat moeten we nog maar afwachten.

De politiek wil geen herdenking organiseren voor de slachtoffers in Sri Lanka. De reden hiervoor is angst. Ze zijn bang dat het een anti-islam bijeenkomst wordt. Ze moeten dan ook geen wake meer organiseren als er een moskee wordt aangevallen want je ziet wat er dan gebeurt.

Het is dus weldegelijk meten met twee maten wat de politiek doet. Het een wordt wel georganiseerd en het ander niet. Daarmee geeft de politiek een slecht signaal af.

De islam toont elke dag meer zn ware aard en dan heb ik het nog niet eens over de aanslagen.