Democraten lopen zich warm: wie wordt de nieuwe Obama? (telegraaf.nl)

Washington - De primary in New Hampshire, waarmee de campagne voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen officieel wordt afgetrapt, wordt pas over een jaar gehouden, maar nu al verdringen Democraten elkaar om te proberen Donald Trump uit het Witte Huis te verjagen.

Verschillende prominente Democratische politici hebben zich al gekandideerd en vele anderen lopen zich warm. En dan heeft zich ook nog een onafhankelijke kandidaat gemeld, die het de Democraten wel eens moeilijk zou kunnen maken.

Een overzicht:

Julián Castro

Hij was al burgemeester van het Texaanse San Antonio en minister van Huisvesting & Stadsontwikkeling onder Barack Obama. In 2016 werd hij nog genoemd als mogelijke ’running mate’ van Hillary Clinton, maar nu wil Julián Castro zelf een poging wagen om op het machtigste pluche ter wereld plaats te nemen.

Castro is zeker niet de meest prominente Democraat die zich heeft gekandideerd. Maar de ’Latino Obama’ zoals hij al is genoemd, zou een belangrijk deel van het electoraat kunnen bereiken: de Latijns-Amerikaanse kiezer. Na zijn kandidaatstelling reisde hij niet voor niets af naar Puerto Rico, en niet een battleground state zoals Iowa.

De 44-jarige kleinzoon van een Mexicaanse immigrant was in 2012 de eerste Latino die de ’keynote address’ mocht geven tijdens de Democratische Conventie. In de twee jaar dat Donald Trump nu in het Witte Huis heeft doorgebracht, heeft Castro de Amerikaanse president vooral aangevallen op een punt dat gevoelig ligt bij de Latijns-Amerikaanse doelgroep, namelijk immigratie.

Tulsi Gabbard

De presidentiële campagne van Tulsi Gabbard kende een moeizame start. De eerste steunbetuigingen voor het Congreslid uit Hawaï kwamen namelijk uit Russische hoek. Propagandawebsites die door het Kremlin worden gefinancierd zoals RT en Sputnik, publiceerden het ene na het andere positieve verhaal over Gabbard. Tot overmaat van ramp schaarde ook David Duke, de voormalige Grand Wizard van de Ku Klux Klan, zich achter de 37-jarige Gabbard, een endorsement die ze meteen weer afwees overigens.

Een woordvoerder van Gabbard noemde de suggestie van Russische steun ’belachelijk’, maar het is niet zo vreemd dat het Kremlin de Democrate wel ziet zitten. Zo is ze een uitgesproken voorstander van de door Rusland gesteunde president Assad van Syrië, bij wie ze in 2017 langsging.

En dan zijn er nog de anti-homostandpunten uit haar verleden, die beter bij een Republikein dan bij een Democraat zouden passen. Gabbard heeft haar excuses daarvoor aangeboden, maar later tijdens de campagne zullen haar tegenstanders deze controverse zeker weer nieuw leven inblazen.

Kirsten Gillibrand

Een linkse stokebrand. Zo typeerde de Amerikaanse zakenzender CNBC Kirsten Gillibrand. En dat terwijl de Junior Senator voor de staat New York ooit bekendstond als een centrist. De herpositionering naar links van de 52-jarige Gillibrand komt vooral doordat ze zichzelf profileert als een tegenstander van president Trump.

Gillibrand profileert zich vooral op het punt van vrouwenrechten. In de Amerikaanse media wordt ze wel de #MeToo-senator genoemd, omdat ze zeer uitgesproken is als het seksueel misbruik betreft. Zo was Gillibrand de eerste Democratische Senator die haar partijgenoot Al Franken opriep om af te treden, nadat verschillende vrouwen hem hadden beschuldigd van aanranding.

Zeker op basis van haar oorlogskas - momenteel de best gevulde van alle Democraten - mag Gillibrand een front runner genoemd worden. Dat ze goed ligt in Hollywood, zal haar ook zeker geen windeieren leggen. Want muziek- en filmsterren genereren niet alleen publiciteit, ze hebben vaak dikke bankrekeningen en de bereidheid om hún kandidaat financieel te steunen.

Kamala Harris

Een van de front runners van het peloton Democratische presidentskandidaten is de 54-jarige Junior Senator voor de staat Californië. Kamala Harris heeft namelijk een netwerk waar menig concurrent jaloers op zal zijn. Haar zus Maya bijvoorbeeld was een belangrijke adviseur van Hillary Clintons verkiezingscampagne in 2016. En haar zwager Tony West bezette een prominente plek in het ministerie van Justitie onder Obama.

Niet dat Harris die steun per se nodig heeft, want haar cv is indrukwekkend genoeg. Ze was bijvoorbeeld jarenlang de minister van Justitie in Californië. En dan niet een linkse softie, maar eentje die law & order afdwong met celstraffen.

En dat is nu juist waarom Harris vooral uit de linkervleugel van de Democratische Partij kritiek krijgt. „Als je baan bestaat uit het kapotmaken van de levens van zwarte en bruine mensen, zou je je levenskeuzes opnieuw moeten evalueren”, schreef een criticaster deze week. Toch zou juist die strenge aanpak van criminaliteit twijfelende Republikeinen wel eens in haar kamp kunnen krijgen.

Vermoedelijke kandidaten: zij staan op ’pole’
Warren.

Warren.

Ⓒ AFP

1. Waarschijnlijk dit weekeinde nog zal Elizabeth Warren zich formeel kandidaat stellen. Warren kondigde op de laatste dag van 2018 al aan dat ze een zogenaamde ’exploratory committee’ of onderzoekscommissie had ingesteld, om te bekijken of haar eventuele kandidatuur succesvol zou kunnen zijn. De huidige Senior Senator voor de staat Massachusetts wordt echter al jaren achtervolgd door controverse over haar zelfverklaarde Indiaanse afkomst.
Sanders.

Sanders.

Ⓒ EPA

2. Bernie Sanders heeft nog geen ’exploratory committee’ aangewezen, maar de kans is aanzienlijk dat de 78-jarige Junior Senator voor de staat Vermont opnieuw een gooi gaat doen naar het presidentschap. In 2016 scoorde Sanders goed bij de uiterste linkerzijde van het Amerikaanse electoraat, maar hij kreeg onvoldoende Democraten achter zich en verloor de strijd om de Democratische nominatie van Hillary Clinton. Formeel is de socialistische Sanders overigens een ’independent’ en behoort hij dus eigenlijk niet tot de Democraten, maar hij werkt wel samen met de partij, zodat hij kan deelnemen aan Senaatscommissies.
Biden.

Biden.

Ⓒ REUTERS

3. Ook Joe Biden zou dichtbij een besluit over zijn eventuele kandidatuur zijn. De vicepresident onder Barack Obama, die bij een succesvolle campagne 78 jaar zou zijn bij zijn rentree in het Witte Huis, heeft de afgelopen weken druk overlegd met partijgenoten. De populariteit van Biden binnen de Democraten is onmiskenbaar, zeker bij het centristische deel van de partij, alleen zou zijn hoge leeftijd hem wel parten kunnen gaan spelen.

Het gevaar voor blauw

Het is nauwelijks voor te stellen, maar momenteel is niet Donald Trump de meest gehate man onder de Democraten, maar een andere miljardair: Howard Schultz.

De reden is duidelijk: angst.

Schulz, de man die vanuit een simpele coffeeshop de keten Starbucks opzette, heeft namelijk het plan om als onafhankelijke kandidaat een gooi naar het presidentschap te doen. Dat is tegen het zere Democratische been. Men is ervan overtuigd dat Schultz stemmen gaat wegtrekken bij de Democraten, waardoor Trump gemakkelijk zou kunnen winnen. Hetzelfde gebeurde in 2000, toen een andere onafhankelijke kandidaat, Ralph Nader, onder de duiven schoot van Al Gore.

De kans dat Schultz zo’n stunt ook kan uithalen is reëel. Veel Amerikanen balen van de continue strijd tussen de Republikeinen en de Democraten. Een op de drie overweegt volgend jaar op een onafhankelijke kandidaat te stemmen. Schultz geldt als redelijk liberaal en kan een mooi succesverhaal vertellen. Hij is van eenvoudige komaf en is nu meer dan drie miljard dollar waard.

Nog één ding...

Enige masochisme moet de Democratische presidentskandidaten niet vreemd zijn. Veel is nog onzeker over de strijd in 2020, maar één ding is wel zonneklaar: het wordt een smerige strijd.

Reken maar op een barrage van Twitterbeledigingen van Donald Trump. Het ‘sluit haar op’ waarmee hij de toch ervaren politicus Hillary Clinton de stuipen op het lijf jaagde zal in 2020 een andere, hardere variant kennen.

Howard Schultz, die als onafhankelijke kandidaat overweegt mee te doen, kreeg al zo’n typische Trump Tweet over zich heen: ,,Ik ben het met Howard eens dat hij niet al te slim is.’’

De vorige campagne en het presidentschap van Trump hebben al duidelijk gemaakt dat deze president uniek is in stijl en aanpak. Geen middel zal geschroomd worden, geen leugen vermeden. De factcheckers zullen weer overuren maken, maar hoeveel leugens of halve waarheden ze ook naar boven halen: het zal niets uitmaken. Je bent voor Trump, of je bent tegen hem.

Tenzij de president nog ernstig blundert is hij verzekerd van een harde kern van 42 procent van de kiezers. Dan heb je er niet veel meer nodig om de winst binnen te halen.

Verwacht ook geen strijd over belangrijke onderwerpen. De persoon Trump torent daar ver boven uit. Of hij nou wel of geen muur heeft weten te bouwen: zijn schuld is het niet.

De Democratische kiezer beseft dat. Uit opiniepeilingen blijkt dat ze vooral stemmen op iemand waarvan ze weten dat die Trump kan verslaan, zelfs als ze het niet eens zijn met veel van diens politieke ideeën. Een houwdegen dus die ook onder de gordel zal slaan. Het ’if he goes low, we go high’, dat ooit gepromoot werd door Michelle Obama, werkte namelijk niet.

@15 nk is wat traag de laatste tijd door idioten die de mafste scripts loslaten op nk , dus het duurt af en toe ff. Maar sinds niet iedereen het artikel kan lezen wilde ik toch het hele artikel plaatsen.

@19 ik heb nog geen aspiraties gehoord...Jij wel?

@18 het is niet mijn mening hè, is het artikel

@22 hrc valt in het niets bij Obama

@26

@29 O.k ben benieuwd

@27 geen baby, oranje kleuter

@35 :+1:

@46 heel begrijpelijk!