Doodgeboren kinderen ingeschreven: 'De cirkel is eindelijk rond' (nos.nl)

Mijn ouders kregen vroeger 3 jaar na mij, een doodgeboren kindje , 6 maanden oud.... was iets met de navelstreng. De pastoor zei, toen mijn vader m belde.. Je mag het buiten de stad in de greppel begraven of in de vuilnisbak... Mijn tante heeft toen ons broertje, die we moesten kussen voordat ie met haar meeging in een houten tekenkist van mijn vader, in haar tuin in Almelo begraven..... De volgende eigenaar van haar huis, toen zij overleden was, heb ik gebeld en verteld dat hij in de tuin op een speciale plek begraven was.... Deze man zei: we laten het zo.... en zetten er een mooie boom bij... Onder die boom staat nu een piep...piepklein kruisje.....

En dat was 63 jaar geleden.....

@1
Pfff. Rillingen krijg ik bij uw verhaal.

Ik heb de katholieke kerk verlaten toen in uit huis ging op mijn 18-de......Teveel meegemaakt ... En ik vind dit een goed streven... voor de ouders van doodgeboren kinderen...Het kan een naam krijgen en toch een bewijs dat ie er geweest is....Voor veel ouders lijkt mij dat een troost.. en het feit dat je doodgeboren kind erkend wordt... met naam en toenaam..

@1
dat is mooi.
toch te gek voor woorden om een kindje bij het afval te gooien. wat luguber van zo'n kerk.
ik ken ook iemand van heel dichtbij die dat heeft meegemaakt, het is wel je kind, mooi dat er nu eindelijk erkenning is.

Voor mijn gevoel is het opnemen van doodgeboren kinderen in de Basis Administratie een sympathiek PvdA-idee : iets wat wel aardig over komt, maar waar niemand werkelijk op zit te wachten, wat ook geen doel heeft...

Maar het andere uiterste is toch wel de pure ongevoeligheid zoals dat in @1 wordt beschreven. Wat een hork-pater moet dat zijn geweest, door zo weinig begrip voor je kudde te tonen...

Sempre wat een harteloze pastoor was dat. Dat een vreemde, jaren later, dan wel zijn hart laat spreken en een boom bij het grafje plaatst is zo'n iets.

Wat hebben wij dan geluk gehad met de pastoor hier, toen ons meisje dood werd geboren na 9,5 maand. Hij stond een paar uur later bij mijn bed en bekende dat hij haar de nooddoop had gegeven. De dagen tot haar begrafenis en maanden die volgden heeft hij ons, als Nederland Hervormden, alle steun en hulp verleend die we maar nodig hadden, waar ik hem nog steeds dankbaar voor ben.
Dat ze niet in ons trouwboekje kwam te staan was een klap. Maar ze zit in ons hart, bij haar oudere zus en broer, maar ook bij haar jongere broer, die regelmatig naar haar grafje gaan.

@6 Bijna 35 jaar geleden moest onze dochter wel aangegeven worden omdat ze voldragen was, onze zoon die met 6 maanden geboren werd hoefde ook niet aangegeven te worden. Nu kan het dus blijkbaar ook voor onvoldragen kinderen. Voor ouders die daar behoefte aan hebben is het inderdaad een sympathiek idee.