Egoïstische ouders van nu dragen niet bij aan opvoeding van weerbare kinderen (tpo.nl)

Ouders zijn gedwongen door dit kabinet om 2verdieners te worden.
Met die waardeloze campagne, een goede meid is op haar toekomst voorbereid is vooral het belastingvoordeel voor dit kabinet berekent. En de scholen zijn de instellingen van de staat en het geloof waar Pavlov hoogtij viert.
Een verstandig mens voed zijn kinderen zelf op, en laat Pavlov daar waar het hoort, ..bij Martin Gaus.
Mensen zijn geen honden.

@1 Gaan al die getrouwde of samenwonende verpleegsters toch weer gewoon thuiszitten?

Dat gaat leuk worden.

@2 In de eerste plaats is het een keuze die bij de ouders hoort te liggen, niet bij een kabinet.

@3 Zeker.
Maar soms is dat niet zo.

Mijn ouders werkten vroeger ook allebei. Niks mis mee.

@4 Prima, als dat jouw ouders hun keuze is geweest, en goed te combineren met jouw opvoeding.

Trouwens, waarom zou je als man of vrouw een opleiding volgen, waar een hoop geld in is gestoken, er vervolgens niks mee doen?

Dat is pas geld weggooien.

@5 Nou, keuze?
We hebben het hier over de jaren vijftig. Er moest brood op de plank komen.

@6 Zo makkelijk is het ook niet om een goede opleiding te volgen zonder daarbij ook een schuld op te bouwen, en die ook weer afbetaald moet worden, en goed opgevoede kinderen om de vergrijzing tegen te gaan^^. We zien weinig hoekstenen meer in deze maatschappij.

@5 Het was overigens wel een goed voorbeeld. Als je wat wilt zul je er voor moeten werken. Dat hebben ze goed laten zien. Dat heb ik dus ook gedaan en mijn dochters hetzelfde voorbeeld gegeven. Zij hebben ook altijd gewerkt. Ze hebben niet eens idee dat je thuis kunt blijven om beetje te kletsen met de buren. Armen uit de mouwen! Zo hoort dat!

@7 Mijn opa werkte in de jaren vijftig, mijn oma voedde de kinderen op en werkte 1 ochtend in de week als huishoudhulp.

@8 Dat van die opleiding en die schuld heb je helemaal gelijk in. Dat klopt voor geen meter en zorgt er voor dat getalenteerde kinderen uit de armere milieus zich wel een paar keer bedenken.

Rechts beleid.

@11 Tel daarbij de automatisering van tegenwoordig op en je komt zonder diploma eigenlijk nergens. Zelfs met diploma is het niet makkelijk.

@10 Ja, en?

@7 bullshit dat was in die jaren meer regel dan uitzondering en vooral voor luxe onzin.

Je geld en werken verhaal is dan ook een feel good story gezien je gemiddelde reactie ben je vooral van de verwende generatie.
Zelf denken ontwikkelen vanwege klappen van de zweep en op een harde manier opgroeien kun je in geen 1 van je reacties lezen.

Je hebt ook van die ouders die zich emotioneel op hun kinderen uitleven onder het mom "afharden". Maar dat zal hier niet worden bedoeld.

En ik vind dat heel jonge kinderen wel degelijk hetzelfde reageren als honden, en op dezelfde manier opgevoed kunnen, een corrigerende tik dus, bijvoorbeeld op de vingertjes of de kont. Alleen zolang je ze niks kunt uitleggen omdat ze nog niet kunnen praten, als het voor hunzelf ergens goed voor is.

Opvoeden is ook nee zeggen en anderen gelijk geven als die je kind aanspreken op fout gedrag. En dat laatste is echt een probleem aan het worden. Leraren die door ouders bedreigt worden, politie mag haast niets meer (want een boete geven voor vuil op straat gooien is toch zielig). kinderen schelden op iedereen die zegt dat hetbwel wat stiller kan en die ouders doen daar dan nog een schepje boven op. Het is niet voor niets dat veel ouderen zeggen, vroeger zei je niet dat je straf kreeg, want dan kreeg je van je ouders er nog een straf boven op.
Tel daar het gebrek aan kwalitatieve momenten met kinderen. Dus samen iets doen ipv ieder naar het eigen schermpje sturen, gezamelijk eten, helpen bij huiswerk etc.
Dit soort dingen heeft echt niets te maken met werken buiten de deur. Het heeft te maken met ouders die geen zin hebben in opvoeden en zichzelf geweldig vinden.

@16 +++++++

@16 : Die eerste zin van u, daar val ik een beetje over. Zolang die "anderen" bijvoorbeeld andere ouders zijn die iets vinden van jouw kind waar jij het niet mee eens bent. Leraren is een ander verhaal, die dienen te worden gerespecteerd zolang ze geen rare dingen willen zoals stiekem in een hoekje in je onderbroek kijken. Het blijft een balans zoeken tussen je kind leren, zichzelf veilig te houden, en het leren, zich fatsoenlijk te gedragen.

Overigens zijn er steeds meer ouders die qua geld niet anders kunnen dan allebei werken, en ik vind dat verdrietig voor ze als ze zich, naar mijn mening terecht, zorgen maken over bindingsproblemen die later zich weer wreken in dingen als borderline en erger.

Afhankelijk van hoe goed, dus duur, de opvang is die ze zich kunnen veroorloven, als er bijvoorbeeld geen grootouders of andere familie zijn die dat kunnen/willen. De betere opvang heeft voldoende personeel dat dus niet gehaast en kortaf is, en dat bovendien lang blijft. Maar mensen die moeten werken met zijn tweeen en nog nauwelijks genoeg overhouden, zijn aangewezen op wat ze kunnen krijgen/betalen.

Ook heb ik de indruk dat inderdaad teveel ouders "kids" nemen als een soort accessoire omdat het erbij hoort anders tel je niet mee in hun kringen. Die dus de taak onderschatten en/of het belang er niet van inzien. Geen werkelijke interesse in opvoeding, dus het zichzelf zo gemakkelijk mogelijk maken en intussen de hoofdprijs eisen aan zorg en aandacht voor hun kind door ieder ander.

@18 ik heb het over kinderen die bijvoorbeeld hun rotzooi overal neersmijten, andere kinderen aanvallen, pesten etc. of gewoon puur gillen en schreeuwen omdat dit zo leuk is, of muziek hard aan zetten, terwijl andere mensen ook in hun tuin zitten. Om het maar niet te hebben over het gooien van vuurwerk naar mensen en dieren. Jij komt gelijk met overdreven zaken die niet passen in het eerste stukje "als het kind fout gedrag vertoond".
Zoals gesteld leg ik de schuld niet bij het samen inkomen genereren maar om de zorg die daar om heen valt. Mijn ouders werkten ook beide. Ging prima, in het weekend en in de avonduren waren ze niet bezig met hun eigen schermpje etc. Er werden bordspellen gedaan/ gekaart, samen de hort op. Het gaat juist om kwalitatieve aandacht niet om kwantitief aanwezig zijn. 1 uur oprechte aandacht is beter dan 4 uur naast iemand zitten terwijl je beide niet naar elkaar om kijkt.