Waarom de nieuwjaarsterroristen buiten schot blijven (volkskrant.nl)

Walpurgisnacht..

alleen mag je ze geen terroristen noemen want het is ‘traditie’. Daarom blijven ze buiten schot.

en bij naam noemen ook niet want ons kent ons.

3 dijkhuizen vernield, dat is nog eens feest vieren.

Raar vroeger had je in iedere stad politie die iedereen kende als je toen van die kunsten uit haalde wist je dat toch wel gepakt werd.
Tegenwoordig weet de politie zonder TOMTOM nog niet eens een straat te vinden laat staan dat ze enig idee hebben wie de raddraaiers zijn.
En mocht je aangifte willen doen moet je een afspraak maken die dan op de stapel in de la verdwijnt!

@3 dit verhaal speelt zich af in een dorp.
en men kent elkaar en zwijgt.
het lijkt meer op oorlog dan een feestje vieren.

Drie dijkhuizen kapot – je moet het een aanslag noemen maar dat doen ze niet. Met Oud en Nieuw mag alles, dan vieren de dorpen hun ‘morele vakantie’ – de term is van socioloog Don Weenink, onderzoeker van geweld in groepsverband en toevallig mijn beste vriend, die tijdens het kerstdiner bevlogen vertelde over de driften van de mens. Ongeremd, onbezonnen en ontregeld nemen de terroristen de straten over, aangevuurd door hun publiek, alleen mag je ze geen terroristen noemen want het is ‘traditie’. Daarom blijven ze buiten schot.

@4 Het lijkt de moslim gemeenschap wel joh.
Kennen elkaar ook maar geen woord over de lieve jongens hoor.

@6
- obsessief: Uitspraak: [ɔpsɛ'sif] met een abnormaal sterke belangstelling, dwangmatig

https://adfstichting.nl/

Sterkte.

"De terroristen zijn ‘echt geen misdadigers’, zegt de pas afgetreden burgemeester in de krant, Fons Naterop, het is ‘doorgeslagen ondeugendheid’. "

En daarom moet je het probleem dus meteen goed hard aanpakken, anders denkt men dat het mag en gaat het elk jaar een stapje verder, net zo lang tot het een keer écht verkeerd gaat, en dan is het te laat. Zie Scheveningen; men weigerde om grenzen te stellen aan de traditie ongeacht de gevolgen voor de veiligheid, met alle (bijna-)gevolgen van dien.