NUcheckt: Geen bewijs dat je een onprettig mens bent als je taalfouten verbetert (nu.nl)

Nou echt wel

Ik ben woordenblind en word daarom vaak gepest op internet om die reden en ik word razend als ze dat flikken. Menesen die een been missen pest je ook niet dat ze niet kunnen steppen. Ik vind ze walgelijk en vind ze heel kinderachtig. Het zijn net kleuters die denken dat ze met alles beter zijn en dat ze dat moeten laten merken.
Ik heb er geen goed woord voor over en pak ze meteen terug als ik de kans krijg.

"Aan het onderzoek deden 83 mensen mee."

Dit kun je toch niet serieus nemen

@1 Er ontbreekt een komma na 'Nou' en een punt aan het eind van het zinnetje.

het feit alleen al dat NU.nl dit checkt is lachwekkend.
Als er één nieuws site is waar geen enkele zin zonder correcties geplaatst is moet je bij NU.nl zijn.

@5 Linkse kleuter!! Ga naar je mama toe voor een lolly, dan ben je teminste eventjes stil.

@7 De juiste spelling is 'tenminste'.

@7 "Linkse kleuter"
Je weet wat ze zeggen, als je jong bent en niet links heb je geen hart...

Vergeet niet dat ouderde mensen wijsheid in pacht hebben en daar hoor jij zeker niet bij. Als je gedraagt als kleuter, ben je een kleuter en jij bent een kleine een kleuter zoals jij je hier gedraagt.

@10 Je hebt geen idee...

Maar ik wil je wel een hint geven: Ik heb bijzonder veel wijsheid in pacht.

Aangenomen, dat @10 aan mij was gericht, natuurlijk.

@2 Ik ben dat ook, maar ik heb er niet zo'n moeite mee, ik heb er mee leren leven zogezegd.

Ik vind dat men er best om mag lachen, doe ik zelf ook.

PS.
Natuurlijk zijn er mensen die dan door gaan zuigen, door hun naam moet je een streepje trekken.

@3 Het is inderdaad wel wat weinig.

Vroeger was dyslexie een zeldzame stoornis. Tegenwoordig hoor ik telkens 'dyslexie' als excuus voor het niet gebruiken van bijv. hoofdletters en leestekens. Dat kan natuurlijk niet.
De persoonsvorm, ofwel het d-, t- en dt-probleem, lost iedereen gemakkelijk op met de kofschip- of fokschaapregel.
Mij valt wel op dat onderwijzers en leraren tegenwoordig geen foutloze zinnen meer kunnen maken; zelfs verbaal wil het niet lukken. Dus het taalonderwijs moet wel abominabel zijn. Met o.a. als gevolg het spellen als een kleuter door journalisten en reclame-tekstschrijvers.
Verder zie ik de woorden 'sowieso' en 'überhaupt' op de meest zotte manieren gespeld worden. Dat is dan van nu af aan dan ook afgelopen? Lol, denk het niet.

@14 "Vroeger was dyslexie een zeldzame stoornis."

In een wereld waar kunnen lezen geen algemeen goed is zul je ook niet snel iemand dyslectisch noemen natuurlijk.

Probeer maar eens te achterhalen hoe het, alleen al in Nederland, gesteld was met de alfabetiseringsgraad van de bevolking.
Uitgaande van 1900 kom je meningen genoeg, maar die spreken elkaar nogal tegen: van "het gros van de mensen kon lezen" tot "lezen was weinigen beschoren"!

Over het algemeen is men het met elkaar eens dat er wel een leerplicht was, (soms spreekt men over een leerplicht tot 12 jaar' soms over een leerplicht tot 14 jaar), maar dat hier niet bepaald strak de hand aan werd gehouden.
Was men op de boerderij of thuis "nodig" dan kwam het maar zelden voor dat wie dan ook daar moeilijk over deed.

Van mijn eigen ouders, (vader geboren 1913 en moeder 1922) weet ik dat zij de lagere school hebben bezocht, dat mijn vader daarna naar de ambachtsschool "mocht", maar mijn moeder de 7e klas maar over heeft gedaan om haar leerplicht tot haar 14e vol te maken; d.w.z., ze stond nog op school ingeschreven, maar werkte al clandestien in de fabriek.

Vader van mijn vader, zoon van een koetsier die i.v.m. toename van auto's, omgeschoold was tot politieagent, was analfabeet; stond vanaf zijn 11e in de fabriek, terwijl zijn vrouw, dochter van net iets beter gestelde ouders, thuis had leren lezen en schrijven en dit haar man zo goed mogelijk heeft proberen bij te brengen.
Beide ouders van mijn moeder konden wel lezen en schrijven, maar daar bleef het v.w.b. hun educatie dan ook bij. Zoals zoveel jonge meisjes destijds had oma een dienstje en was opa een zeeuwse dagloner.

Ik denk dat zij het woord "dyslexie" nooit hebben gehoord.

Ik ben zelf in het onderwijs terecht gekomen, maar het woord is tijdens mijn opleiding aan de kweekschool nooit gevallen.

Volgens mij heb ik het voor het eerst gehoord tijdens de jaren 70 of 80 en toen is het in sneltreivaart bekend en "populair" geworden; gevollgd door dyscalculie en allerlei vormen van autisme etc.

Je zult mij niet horen zeggen dat deze aandoeningen niet bestaan, maar wel dat het zo langzamerhand niet meer vanzelfsprekend is als je "gewoon" de stof van de tegenwoordige basisschool kunt volgen.

Ik meen dat 1 op de 3 kinderen een rugzakje heeft.

Je kunt je, m.i. met recht afvragen: wat is normaal?