Hoekstra tevreden over begroting, maar maant tot voorzichtigheid (nos.nl)

Laat u niet gek maken door al die hosanna klets wat uit het kabinet komt, wees verstandig en probeer geld opzij te zetten voor volgend jaar als u zich kapot schrikt hoe veel duurder uitvalt.

Moeten we vertrouwen hebben in de politiek? Of: de tactiek van de politiek (zie laatste alinea, als U geen lange stukken wilt lezen )

Ieder jaar, -van 2012 tot 2015 op Nu.jij - geef ik een overzicht van de MILJOENENNOTA’S OP EEN RIJ, zodat U een beeld krijgt van de ontwikkeling en patronen van de afgelopen 20 jaar. Dit jaar, Prinsjesdag 2018, de begroting voor 2019.

Bezuinigt de Nederlandse politiek echt? Begroting (alle bedragen in miljarden) :
1999 fl 327,0 = euro 148,38 (1999: jaar invoering girale euro)
2000 fl. 330,5 = euro 149,9
2001 fl. 343,4 = euro 155,8
2002 fl. 365,3 = euro 165,7
2003 euro 173,2
2004 euro 183,1
2005 euro 186,9
2006 euro 187,7
2007 euro 198,4
2008 euro 197,7
2009 euro 204,8
2010 euro 221,9
2011 euro 231,1
2012 euro 231,8
2013 euro 249,5
2014 euro 257,4
2015 euro 259,1
2016 euro 262,1
2017 euro 264,4
2018 euro 277 , tijdens formatie verhoogd naar 282 mrd. Stijging 6,25%
2019 euro 295

Alle bovenstaande bedragen komen uit de Prinsjesdagstukken zelf. Ze betreffen de vaste kernonderdelen:
1. Rijksbegroting in enge zin, 2. Sociale Zekerheid en Arbeidsmarkt, 3 Zorg.

Speciale uitgaven ( naheffing Brussel, migratie, St-Maarten, Brexit-voorbereidingen, of ander bijzonder beleid zijn NIET inbegrepen. Het gaat om de jaarlijks terugkerende onderdelen van de miljoenennota: HET BIJ UITSTEK JAAR OP JAAR VERGELIJKBARE BELEID, waar de politici, bewindslieden en ambtenaren dagelijks hun stempel op drukken. Zoals bezuinigingen of extra uitgaven. Precies zoals ze voortdurend be(z)weren te doen.

Wat blijkt?
Tussen Prinsjesdag 1998 en 2018 is de kernbegroting met krap 147 mrd euro gestegen, 99%. In 20 jaar een verdubbeling. De cumulatieve inflatie verre te boven gaand.
Al vanaf 2001 is de bevolking voorgehouden 'er moet worden bezuinigd' . Niets van te zien.

Slechts voor 1 jaar, 2008 was de begroting lager dan het voorgaande jaar. Voor 2005, en 2006, voor 2011 en 2012, voor 2016 en 2017 lagen de bedragen dicht bij elkaar, zodra verkiezingen naderden. Maar sterke stijgingen in 2007, 2013, 2014 en 2018 en 2019 haalden de schade voor de politiek en ambtenaren meer dan in.
Kijkend naar de jaartallen is er een 5 jaars cyclus van steile begrotingsophogingen.

De begrotingen voor 2013- 2017 stegen ieder jaar, ondanks 47 mrd ’bezuinigingen’ van Rutte 1 en Rutte 2.

In weerwil van een verdubbeling van 147 mrd in 20 jaar kan de Staat voor dat bedrag minder uitvoerende diensten leveren. De krijgsmacht verkeert in wanorde; het onderwijs verliest aansluiting met het buitenland en de eigen economie. De politiehervorming is mislukt. Inspectiediensten van de overheid zijn grotendeels wegbezuinigd en vervangen door papieren, tandeloze 'toezichthouders/autoriteiten'. De Belastingdienst is een chaos. Er heerst nieuwe woningnood. De AOW-leeftijd is verhoogd. Besturen zijn 'geprofessionaliseerd', instellingen gefuseerd, schaalvergrotingen doorgevoerd. Maar de helft van de verpleeghuizen presteert slecht door beroerd management. Integratiemiljarden blijven weggegooid geld. Van 100+ miljard aan subsidies weet men niet wat het effect is, of het doel.
Conclusie: de overheid anno 2018/2019 is een stuk minder efficient en effectief dan de overheid anno 1998/1999. De prijs/kwaliteitverhouding is sterk verslechterd.

In 2014 inde de overheid ca. 225 aan belastingen. In 2019 wordt een record verwacht van 305 mrd. Een stijging van 73% % in 5 jaar. Weer: er is nooit bezuinigd. De lasten zijn geweldig verzwaard. En: er gaapt dus groot gat tussen het opgebrachte belastinggeld versus de diensten die de Rijksoverheid daarvoor in ruil levert.

Nog wat weetjes. Op Prinsjesdag 1998 boekte men voor 1999 21,4 mrd euro aan opbrengsten uit Inkomsten- en Loonbelasting in (inclusief Vermogensbelasting.)
Begroting 2016: 48,5 mrd.
Begroting 2017 : 56,1 mrd
Begroting 2018 : 55,4 mrd. Zowaar een kleine daling
Begroting 2019 : 61,7 mrd. 6,3 mrd lastenverzwaring, waarvan 2% inflatie en meer mensen zijn gaan werken. Lastenverlichting? Onzichtbaar.

Vergelijken we de Vennootschapsbelasting die bedrijven betalen:
Begroting 1999 : 15,51 mrd
Begroting 2016 : 16,1 mrd
Begroting 2017 : 18,5 mrd
Begroting 2018 21,8 mrd.
Begroting 2019 25,3 mrd Eindelijk is de hoogconjunctuur te zien
De burger is in 20 jaar tijd 40,3 mrd meer aan Inkomsten- en Loonbelasting gaan betalen. (Ver boven inflatie.) Het bedrijfsleven 9,8 mrd Vpb. (Ver beneden inflatie.)
Sinds 2008, het jaar dat de kredietcrisis uitbarstte zijn de Overheidsuitgaven met ca. 97,3 mrd toegenomen, met 49,2%. De economie is veel minder gegroeid

De Zorg- uitgaven.
Begroting 1999: 24,75 mrd euro
Begroting 2006: 43,8 mrd invoering nieuwe Zorgstelsel
Begroting 2016: 74,6 mrd
Begroting 2017: 75,4 mrd
Begroting 2018: 80,4 mrd
Begroting 2019: 79,7 mrd Een lichte daling? Voorspelt deze een nieuwe kostenexplosie? Is er controle, of moeten we angstig worden?
In 1999 waren er wachtlijsten. Maar het nieuwe Zorgstelsel van 2006 is faliekant mislukt. Duratieve zorg is in Nederland twee maal zo duur als in het buitenland. Zonder dat daar statistisch waarneembaar meer doden vallen. Fraude, overorganisatie en mismanagement zijn dus de oorzaken. Niet vergrijzing of dure medicijnen.

Sociale Zekerheid en Arbeidsmarkt:
Begroting 2018: 79,0 mrd
Begroting 2019: 81,8 mrd Hoe kan dit? Hoogconjunctuur en meer mensen werken, toch lopen deze uitgaven boven inflatie op? Ze zouden bij uitstek moeten dalen.

BTW:
Begroting 2018: 52,8 mrd
Begroting 2019: 59,6 mrd Lastenverzwaring 6,8 mrd.
Naast Milieubelastingen: verzwaring voor 2019 : 0,7 mrd.

Het funeste patroon wordt zichtbaar: de tactiek van de politiek en ambtenarij. Oftewel hoe gaat Den Haag de laatste jaren te werk?. Dit blijkt uit twee grote sprongen in de Begrotingen
2013: + 17,7 mrd ten opzichte van 2012
2018: + 12,6 mrd ten opzichte van 2017
2012 en 2017 waren verkiezingsjaren (vergelijk 2006 op 2007). Een nieuw kabinet begint eerst met het zuur, dan komt (nooit) het zoet. De begrotingen stijgen na de eerste 2 jaar van een kabinet gematigd. Na verkiezingen wordt de scha in één, twee keer ingehaald: voor de echte machthebbers, de Ministeries. Men steekt zichzelf ruim in nieuwe jassen met diepe zakken. Dan begint het geklaag over bezuinigingen opnieuw. Die weer het perfecte mom zijn voor lastenverzwaringen.
Terecht dus dat burgers geen vertrouwen in de politiek hebben. Alles is een farce. Politici en ambtelijke top zijn te kwader trouw.

Excuses voor de lengte. Voelt U vrij lijstjes te copiëren.