Nieuw bewijs dat de aarde helemaal niet zo bijzonder is (scientias.nl)

Alleen jammer dat ze er dan bewoners op neergepoot hebben met het IQ van een pepernoot, welke per sé een hogere macht nodig hebben om in te geloven. En ook een paar bewoners met het zelfde IQ +1 welke de rest daardoor kunnen misbruiken.

Eh, is dit nieuws? Volgens mij wist ik dit jaren geleden al, en vertelde Steven Pinker mij dit.

Jammer dat er zoveel radicale wereldleiders zijn die ons leefklimaat verknallen, ik noem maar geen namen die kunnen jullie er zelf wel bij denken.

“Dus de aliens die wij fantaseren zijn gewoon ook mensen, maar dan van heel ver.”

Dit staat gelukkig niet in het verhaal (dan had ik scientias kunnen afstrepen als aardige website), maar is een grapje van de TS.

Dat die planeten er zijn, is wel zeker. Of er leven op voorkomt, zal onderzoek moeten uitwijzen. Maar dat het 'mensen' zouden zijn zoals de koptekst suggereert, is complete onzin. Evolutie kent veel verschillende wegen, en de kans dat je op een andere planeet net zulke wezens als wij tegen zult kom en, is enorm klein. Nee, niet 'nul', maar oneindig klein. Omdat evolutie een proces is wat geheel gekoppeld is aan de planeet, diens bouwstoffen, continentendrift, beweging van continentenplaten, de zonnekracht, de opbouw van hun atmosfeer, enzovoort. Er zijn vele duizenden parameters van invloed op het evolutieproces, en de kans dat je weer op mensachtigen uitkomt, is te klein om als reëel te beschouwen.

Het eerste leven op Aarde leek ook absoluut niet op het leven van onze tijd. Evolutie is zó enorm divers, namelijk.

@5 de kans dat er daar mensen zijn ontstaan, als in Homo sapiens, is nul, per definitie .

Je kan wel zeggen dat de Aarde niet zo bijzonder is maar tot op heden is nog steeds de enige planeet waar leven mogelijk is op dit moment , doch ik in de toekomst weleens anders kan gaan zien , helaas.

@7 Kleine aanvulling enige planeet waar leven mogelijk is die binnen bereik van onze huidige interstellaire afstand is.

@8
Je kan natuurlijk ook nog zeggen "enige planeet waar leven mogelijk WAS" als we zo door gaan op de weg die we nu bewandelen.

@6

Aan de andere kant kunnen we stellen dat het universum ZO enorm groot is, dat er in al die miljarden sterrenstelsels best ergens een planeet kan zijn waar wezens rondlopen die erg op ons lijken. Gewoon kansberekening, en dan kom je op een idioot klein getal uit, maar niet op 'nul'.
Ik hoop voor hen dat ze dan wat intelligenter zijn dan H. Sapiens; want wij bakker er niet veel van. als we zo doorgaan, bestaan we over een aantal generaties niet meer. Maar goed; ander onderwerp.

@9 Tjah ... genoeg mensen met kennis die gewaarschuwd hebben nu en in het verleden , maar mensen die opgeleid zijn en kennis hebben worden niet serieus genomen , en lachwekkend aangekeken ...

@5 .
Kijk maar alleen al op aarde daar zijn de verschillen tussen diverse menselijke rassen al groot en die zijn uit de zelfde bouwstenen opgebouwd maar toch even anders.

@10 op ons lijken, misschien, maar het kunnen geen Homo sapiens zijn, tenzij zijzelf of hun vooorouders daadwerkelijk ontvoerd zijn geweest van de Aarde. Ik hoop voor ze dat ze minder intelligent zijn dan Homo sapiens. Wij bakken er niet veel van juist door onze intelligentie, en ergens vermoed dat elke intelligente soort die technologie gaat ontwikkelen uiteindelijk zijn planeet onleefbaar maakt voor hemzelf. De drijfveren die evolutie in soorten inplant zijn volgens mij niet verenigbaar met ‘goed beheer’ van een planeet. Tenzij zo’n soort overgaat tot grootschalige genetische modificatie ...

@3 we doen het toch vooral zelf, als consument en als kiezer.

@8 ik heb nog een sprankje hoop voor sommige manen van Saturnus en Jupiter ...

@14 Ik weet niet of ik het de manen van Saturnus of Jupiter wil aan doen , homo sapiens.

Wat heet bijzonder??

Het is nu wel bekend dat het barst van de planeten alleen al in ons melkwegstelsel moeten we ze tellen met miljarden. Lijkt ze in aanleg 1 op de duizend op onze aardkloot dan zijn er nog miljoenen.

Voor de rest valt er weinig met zekerheid over te zeggen gezien de enorme bandbreedte van de parameters voor zover men ze al kan.

Wel is de kans vrij groot dat voortbrengers van een technologie ""wat"" op ons lijken. Dat lijken moet dan wel heel breed genomen worden.

@15 Leven is niet hetzelfde als Homo sapiens. Of bedoel je dat je niet wilt dat wij daar naar leven gaan zoeken?

@17 Snap ik , ja ik neem aan dat uiteindelijk de bedoeling gaat zijn ?

@14
Dus een primitieve vorm van buitenaards leven van bijvoorbeeld op algen lijkende levensvormen. En dan aangetroffen op meteorieten of planeten zoals Mars of zoals sommige van de manen van de grote superplaneten zoals van Jupiter en Saturnus.

Op hemellichamen in ons zonnestelsel zoals de planeet Mars, Io en Europa (manen) zijn omstandigheden die veel lijken op de omstandigheden waarbij op aarde extremofielen voorkomen. Volgens sommige onderzoekers zouden er op die hemellichamen op extremofielen lijkende organismen kunnen voorkomen. Wanneer er leven is buiten de aarde, dan zouden extremofielen weleens de eerste buitenaardse organismen kunnen zijn die de mens tegenkomt.

@13

Dat was vele jaren een mooi onderwerp voor veel science fiction-schrijvers. Genoeg over gefantaseerd, al die jaren!

De kans is groot dat een bepaalde intelligentie op een gegeven moment via technische ontwikkeling zichzelf gaat proberen te kopiëren (doen wij al), daarna hun eigen lichamen verbeteren via technische ingrepen (doen wij in feite ook al) en daarna is de stap klein dat er een AI-groepering ontstaat, die zichzelf kopieert, maar veel "levensbestendiger" kan zijn dan de biologische "schepper"(sic!) Immers, alles waar een 'robot' uit is opgebouwd, is overal in het universum te vinden -en dus bruikbaar te maken.
The Borg is wat dat betreft een fraai voorbeeld en helemaal niet zo'n gekke vervolgstap, na de biologische maker van de eerste Borg...

@20 Zweeds ?

En dan niet vergeten de Ancient Ones besproken in de werken van H.P Lovecraft

@18 NASA wil wel, maar het zal een hoop centjes kosten omdat het zo ver weg is. Ik denk dat de politieke wil er niet is voorlopig.

@19 Primitief, of misschien wel niet zo heel primitief. Wie zal het zeggen? Als je inderdaad ziet onder welke omstandigheden er op Aarde (simpel) leven voorkomt dan ligt het voor de hand dat leven elders ook kan bloeien. Helaas weten we niet welke omstandigheden leven nodig heeft om op te starten, en dat kan wel eens een (kleine) subset zijn van de omstandigheden waaraan het zich na die start kan aanpassen.

@19

Die kans is natuurlijk het grootst, als we eenmaal andere planeten kunnen onderzoeken... De kans dat we een andere intelligente soort tegenkomen, is superklein, voorlopig. Misschien maar beter ook. Voor hen, en voor ons... Gezien ons chronische gebrek aan intelligentie op het gebied van 'omgaan met elkaar' is de kans erg groot dat we éérst schieten, en dan misschien nog even wat napraten.

Mwah ... ik zo de mens niet eens als intelligent willen zijn , zeker niet welke kant we aan het opgaan zijn ...

@12 Die verschillen zijn grotendeels cultureel, niet genetisch. Mensen zijn juist verrassend homogeen.
https://www.researchgate.net/publication/8975791_Human_Genetic_Diversity_and_the_Non-Existence_of_Biological_Race

@23
Als die allereerste primitieve vorm en wat wij dan leven noemen echt hier op aarde zelf is ontstaan dan acht ik de kans op vergelijkbaar leven buiten onze eigen planeet gelijk toch een heel stuk kleiner.

Als het leven hier echter is ontstaan doordat het naderhand toen de aarde er al was via bijvoorbeeld meteorieten op aarde is gebracht dan is het nagenoeg wel zeker dat het dan verder in het universum ook volop is gebeurd. En dan denk ik ook tevens dat het buitenaardse leven dan dichter bij ons zal staan als sommige denken. Ik bedoel natuurlijk leven op basis van koolstof en wat we dan ook gelijk als leven zullen herkennen. Ik bedoel dus niet dat het dan daarna net zo is geëvolueerd als hier op aarde. En ook dus dat het dan ook leven is op basis van koolstof en bijna zeker niet is gebaseerd op bijvoorbeeld basis van silicium.

@27 Als leven inderdaad in redelijk geavanceerd vorm (zeg maar als bacterie, wat biochemisch al behoorlijk geavanceerd is) uitgezaaid is door het heelal dan kan er op heel veel plekken leven zijn en vergelijkbaar leven. Als nou eens op één plek buiten de Aarde leven zouden vinden, en het kunnen onderzoeken, dan zou dat een heel stuk helpen. Het blijft nu toch speculeren met heel weinig houvast.

@28
Kijk ik lul zelf ook maar wat in de ruimte en het is eigenlijk meer een gevoelskwestie van me. Of noem het anders intuïtie. Want er is vooralsnog inderdaad geen enkel wetenschappelijk bewijs voor wat voor een leven dan ook. Want dan zal er toch eerst buitenaards leven in wat voor een vorm dan ook op de proppen moeten komen. En dan komen we daarna pas weer verder. Eigenlijk een klein beetje hetzelfde als met religie dat sommige mensen in een persoonlijke God geloven terwijl er tot op heden geen enkel wetenschappelijk bewijs voor is.

@28

De 'panspermia'-theorie. Tja, als leven zichzelf uitzaait en op een planeet terecht komt, dan start er toch een evolutieproces: het zal zich trachten aan te passen aan veranderende omstandigheden. Kortom: een leuk en interessant idee, maar het geeft geen antwoord op de vraag HOE het eerste leven dan ontstond, laat staan wáár...

Wat je zegt: het blijft allemaal speculeren. We hebben maar één voorbeeld van een planeet met levensvormen: de Aarde...

@29 Het voordeel boven religie is dat we zeker weten dat er op tenminste één plek leven is ontstaan. We hebben nog geen enkele god kunnen aantonen. Als de Aarde de enige planeet met leven is dan zou dat een bizar kosmisch toeval zijn; zo bijzonder zal de Aarde niet zijn in dit enorme heelal. Daarom denk ik dat je er rustig voorlopig van mag uitgaan dat er op meerdere plekken in het heelal leven is.

@30 Zeker, panspermia geeft weinig antwoorden. Het geeft wat meer tijd voor het ontstaan van leven, en mochten we straks leven vinden met dezelfde biochemische basis als dat van ons, dan zou het een verklaring kunnen zijn.

@29 Er is inderdaad geen bewijs, we hebben nog geen leven buiten de Aarde gevonden. Wel allerlei aminozuren en andere bouwsteentjes van (aards) leven.

Maar het is eigenlijk een kwestie van grote getallen. Leven kan heel zeldzaam zijn, maar we zijn niet uniek in de 4*10^80 kubieke meter universum die we kunnen zien. Zeker niet als de bouwsteentjes overal te vinden zijn.

Maar het kan best dat wij wel uniek zijn in onze Melkweg en dat het eerstvolgende leven ergens in het Andromedastelsel moet worden gezocht. Wie weet. Met de huidige technologische stand van zaken gaan we daar helaas niet gauw achter komen als dat het geval is.

@32
Ja en dan is ons eigen dichtstbijzijnde grote sterrenstelsel de Andromedanevel nog maar op een afstand van slechts 2,54 miljoen lichtjaren hier vandaan ofwel pal naast de deur relatief bekeken. Want dat behoort dan nog tot de lokale cluster waar ook onze eigen Melkweg deel van uitmaakt (dezelfde oorsprong van alles). Maar neem dan bijvoorbeeld de Comacluster die zich bevindt op een afstand van ca. 300 miljoen lichtjaar in het sterrenbeeld Hoofdhaar met zijn duizenden eigen sterrenstelsels. Misschien is daar wel de voor ons dichts bijzijnde vorm van buitenaards leven. Wie zal het zeggen?

@33 Geen idee.
Ik persoonlijk denk trouwens wel dat er meer leven in onze eigen Melkweg voorkomt. Niet uitbundig, minder dan 10.000 planeten of manen, maar toch.
Ik denk alleen dat wij de eersten in de Melkweg zijn die zich hebben ontwikkeld tot een technologische soort die nu dat soort vragen stelt en antwoorden probeert te vinden. Daarom is het zo stil daarbuiten.

@34
""Daarom is het zo stil daarbuiten.""

Is dat zo? Ik denk eerder mocht er inderdaad buitenaards leven zijn met dezelfde of misschien zelfs nog hogere technologie dan wat wij hier hebben dat het de enorme afstand is die hier een cruciale rol in speelt.

De kans dat bijvoorbeeld NASA buitenaards intelligent leven van buiten ons eigen zonnestelsel gaat vinden acht ik voorlopig vooralsnog nihil. Gezien onze huidige technologie en gezien de enorme afstanden. De dichts bijzijnde ster van ons eigen zonnestelsel Proxima Centauri bedraagt slechts 4.2 lichtjaren hier vandaan. De snelheid waarmee bijvoorbeeld de Voyager 2 door de ruimte voortraast bedraagt (495.000.000 km) per jaar (ongeveer 56.500 km/h). Met deze snelheid duurt het ongeveer 40.000 jaar voordat een afstand gelijk aan in feite enkel nog maar de afstand naar de dichtstbijzijnde ster (Proxima Centauri) is afgelegd.

De enige niet heel erg waarschijnlijke optie is voorlopig dus, dat we buitenaards intelligent leven van buiten ons eigen zonnestelsel enkel zullen ontdekken, doordat ze ons dan namelijk veel eerder zullen bereiken. Dat gaat in dit geval dan om intelligent leven met technologieën en het omzeilen van natuurwetten die wij met onze huidige kennis nog niet eens kunnen bevatten.

@35 Afstand speelt nauwelijks een rol als het om geavanceerde technologie gaat, zeker als je voorbij onze stand van zaken gaat extrapoleren. Het is een kwestie van energieverbruik en het licht dat wij van sterren zien.

Het oudste licht uit onze Melkweg komt van de overkant, zo'n 100.000 lichtjaar weg.
Alles wat Kardashev 2 benadert, dus een beschaving die beschikt over minstens 50% of meer van de output van hun ster, verandert het licht van die ster zoals wij het op Aarde zien. Alleen al de restwarmte, de piek in infraroodstraling van zo'n beschaving zou een duidelijke aanwijzing zijn. Als ze heel efficient zijn gebeurt het omgekeerde, dan zien we te weinig licht van die ster.
Rond Tabby's Ster was er even zo'discussie. Nog steeds wel geloof ik, maar het is zeer onwaarschijnlijk dat het zich handelt om een megastructuur in aanbouw.
Hoe dan ook, als je eenmaal beschikt over dergelijke hoeveelheden energie, dan wordt het ook vrij triviaal om die 4-5 lichtjaar naar de volgende ster af te leggen en daar hetzelfde te doen. Zo'n beschaving zou zich uitbreiden, oftewel nog meer rare sterren.

Ik weet niet meer waar ik het voor het eerst gehoord heb, maar dit heet het Dyson-dilemma. Wie technologisch wil groeien heeft bouwstoffen en energie nodig. Op een gegeven moment heb je de keuze om daar de rest van je planetenstelsel voor te gaan gebruiken. Asteroïden en andere rotsplaneten afbreken voor hun metalen, waterstof delven van gasreuzen, dat soort dingen.
Maar je grootste en langstlevende energiebron is je ster. Je kan een hele zwerm van zonnecollectoren bouwen om die energie te op te vangen en te gebruiken, een klassieke Dyson-zwerm. Ironisch genoeg hebben we daar al de technologie voor, het is vooral de schaal van het project dat ons nog tegenhoudt.
Zo'n beschaving is zeker te zien, zelfs vanaf andere sterrenstelsels zoals Andromeda. Rare sterren vallen op. Daarom denk ik ook dat er in onze Melkweg geen beschaving is of is geweest van een dergelijk niveau.

@36
Ja maar ik bedoelde het eigenlijk anders. Ik bedoelde meer dat ik de kans voorlopig volkomen nihil acht dat we bezoek gaan krijgen van E.T. gezien de enorme afstanden. En gezien het feit dat dan E.T ook zal worden beperkt door het feit dat hij zich dan niet sneller kan verplaatsen dan de snelheid van het licht.

Dat wij buitenaards leven op een indirecte manier kunnen gaan ontdekken onder meer door waarnemingen van rare sterren bedoelde ik dus niet. Op de zelfde manier zoals ze nu planeten van buiten ons zonnestelsel ook enkel maar indirect kunnen waarnemen. Die kunnen ze volgens mij dus ook enkel maar zien en analyseren door de veranderingen in de ster waar die planeten omheen draaien, en wat dus ook door die planeten wordt veroorzaakt. Dus niet omdat ze hiervandaan die planeten zelf rechtstreeks kunnen zien want daarvoor zijn ze zelf veel te lichtzwak en veel te ver weg. En die planeten worden natuurlijk ook volkomen overstraalt door het licht van de ster waar ze dan omheen cirkelen.

@37 Oh, dat we geen bezoek gaan krijgen (of hebben gehad) ben ik helemaal met je eens. Dat zie ik ook niet snel gebeuren.

Wat exoplaneten betreft, ze zijn rechtstreeks waar te nemen:
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_directly_imaged_exoplanets

En men is in staat om de atmosfeer te analyseren, al staat het nog in de kinderschoenen: https://www.nature.com/news/the-truth-about-exoplanets-1.19388
https://arxiv.org/abs/1709.05941

Het is een kwestie van tijd voordat we ook 'rare planeten' kunnen vinden, planeten met aanwijzingen van leven, of mogelijk zelfs industrie, in de atmosfeer.

Wat het Dyson-dilemma laat zien is dat het zeer onwaarschijnlijk is dat er beschavingen zijn die ons huidig niveau zijn ontstegen. Hoe hoger op de Kardashev-schaal, hoe makkelijker ze te vinden zijn, simpelweg vanwege de hoeveelheden energie die ze verbruiken.
Het zegt echter niet zo veel over de mogelijkheid van beschavingen die juist simpeler zijn. Misschien hebben ze net pas gereedschap leren gebruiken, die mogelijkheid is er ook.
De detectie van dat soort leven, of gewoon leven in het algemeen eigenlijk. komt nu pas binnen ons bereik. Spannende tijden

De Aarde is samengesteld uit allerlei Universele deeltjes die overal in het
universum voorkomen.
Maar het leven op een planeet wordt door 'krachten' gecreeerd .
Er zijn veel, zeer veel 'krachten' die alles uit die deeltjes kunnen maken.
Eigenlijk is alles mogelijk , want deze 'krachten ' kennen geen grens
en kennen de hoogste graad van bewustzijn en creativiteit.

En hoe zit het met het magnetisch veld ?
Het gaat toch niet alleen om de aanwezige elementen?!?
Of de aanwezigheid van een maan?

@40 Nee, dat klopt. Wat je nu kunt zeggen is dat deze factor (de 'juiste' elementen) eigenlijk bijna altijd wel aanwezig is, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een magnetisch veld, een maan (of meerdere) of vloeibaar water.
Maar hoe strict noodzakelijk zijn dergelijke factoren? Bij gasreuzen buiten de leefbare zone zul je niet snel aan leven denken, maar op papier is er leven mogelijk op meerdere maantjes rond verschillende gasreuzen in ons eigen zonnestelsel.
Wellicht dat het uiteindelijk wishful thinking zal blijken, maar ik denk dat abiogenese an sich een robuuster proces is dan we vaak aannemen.