Kanker grootste doodsoorzaak in Nederland (nu.nl)

Een gruwelijke ziekte.
Hopelijk gaan de ontwikkelingen door en wordt het in de toekomst nog slechts een chronische en niet dodelijke ziekte.

Zou dit invloed kunnen hebben?
https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=7&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwi0n73YhpPcAhUEPewKHQniAi4QFghIMAY&url=https%3A%2F%2Fwww.nemokennislink.nl%2Fpublicaties%2Fsatelliet-brengt-luchtvervuiling-in-kaart%2F&usg=AOvVaw0SAIj2xH-bAnluZCinX_Ay

@2 : Bijna alles heeft invloed.
Voeding, vervuiling, medicijnen, diverse soorten straling, enzovoorts.

Allemaal een klein beetje, waardoor niks als oorzaak aangewezen kan worden en het grotendeels op toeval wordt toegeschreven.

Ik dacht dat zelfmoord meeste doodsoorzaak is ...

En als we de mensen gaan tellen die vinden dat ze een voltooid leven hebben .. dan wordt dat de nieuwe winnaar.... maar die gasten in 2e kamer laten dat niet toe .. die trekken aan touwtjes ..zodat hun armpjes ieder ochtend de lucht in gaan.

Het leven zelf is de grootste doodsoorzaak.

Zijn die 47000 mensen allemaal bij kwakzalvers geweest?

Heeft kanker het nu gewonnen van de hartaanvallen?

@6 Wat is dat voor respectloze opmerking over de ruggen van aan kanker overleden mensen?

@3
DNA muteert ook spontaan, zonder aanwijsbare oorzaak, dus je kunt wel degelijk spreken van toeval.

@9 : Dat de oorzaak niet aanwijsbaar is maakt het nog niet spontaan.
O.a. Straling is overal ook van nature. Bijna alles is bijvoorbeeld een (heel) klein beetje radioactief.
Daarmee zeg ik trouwens niet dat spontane mutatie niet mogelijk is, wel onwaarschijnlijk. (hoewel het nu al richting een definitie discussie van "spontaan" gaat)

Wat betreft toeval ben ik het wel met je eens, hoewel ik denk dat het grotendeels door niet natuurlijke oorzaken veroorzaakt wordt, blijft het wel voor een redelijk deel toeval of het de buurman is of jezelf.

@9 Dat spontane waag ik sowieso te betwijfelen , maar stel dat het waar is waarom leidt zo’n spontane mutatie dan überhaupt tot een kankercel ?

@11
"Dat spontane waag ik sowieso te betwijfelen..."
En toch is dat bij mijn weten de belangrijkste oorzaak van kanker, en zijn (een combinaties van) omgevingsinvloeden een secundaire oorzaak. Zie bijvoorbeeld https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK21897/ voor een bespreking van gangbare spontane fouten in het DNA.

"waarom leidt zo’n spontane mutatie dan überhaupt tot een kankercel ?"
Meestal verandert een cel pas na tientallen mutaties in een kankercel (als 'ie niet al eerder door CT-cellen als beschadigd is herkend en wordt opgeruimd).
Ik weet niet tot in detail hoe een normale cel ontspoort tot kankercel (ben nu eenmaal geen celbioloog of oncoloog), maar in principe gebeurt dit wanneer de mechanismen die de celdeling aan- en uitzetten ontregeld raken. Cellen moeten zich immers kunnen delen om cellen die doodgaan te vervangen en om beschadigingen te repareren, maar daarna moet het delen ook weer stoppen. Als dit laatste niet meer gebeurt, is er in principe sprake van kanker.

Verder heeft een cel natuurlijk voeding en zuurstof nodig, anders gaat 'ie dood. Kankercellen geven dan ook vaak 'valse' signalen af aan de omgeving die de vorming van nieuwe bloedvaten stimuleren, zodat de kankercel in leven kan blijven. Als laatste is het metabolisme vaak ook veranderd, waardoor een kankercel ook bij aanwezigheid van zuurstof extra energie haalt uit anaerobe verbranding (het Warburg-effect, zie https://en.wikipedia.org/wiki/Warburg_effect#Oncology ). Dit alles is ook de reden waarom kanker pas ontstaat door een stapeling van mutaties.

De grote ellende met kankercellen is dat bij het onophoudelijk delen ook evenredig meer mutaties ontstaan, die weer invloed hebben op de overleving van de cellen. Dit is een van de belangrijkste redenen waarom veel soorten chemotherapie slechts tijdelijk werken. De cellen die er gevoelig voor zijn gaan weliswaar dood, maar zodra er door mutaties zelfs maar een paar cellen ontstaan die er ongevoelig voor zijn, worden deze op z'n Darwiniaans geselecteerd op overleven. Het gevolg is dat kanker na verloop van tijd niet alleen terugkomt, maar ook nog eens een in een onbehandelbare vorm.
Wel wordt steeds meer succes geboekt met individueel afgestemde immuuntherapie, waarbij bepaalde cellen van het immuunsysteem gedwongen kennismaken met kankercellen, die vervolgens veel gerichter en in wezen ook doorlopend aangepakt worden door het lichaam. Echter ook hierbij kunnen mutaties weer roet in het eten gooien -- als het 'uiterlijk' van de kankercellen verandert door mutatie, herkent het immuunsysteem ze niet meer en gaat het weer fout.