Medicijnkennis bijna-afgestudeerde arts belabberd in Europa (ad.nl)

Dat is lekker dan ...:X

Ben benieuwd hoe dit komt, ligt het aan de studenten of de opleiding.
En hoe zou het dan met de aphotekers zitten, die elk recept wat n arts voorschrijft behoort te controleren ?

** gebruiker verwijderd **

Misschien de opleiding in Nederland gevolgd. Daar staan we toch echt niet bovenaan als het om kwaliteit gaat. Je bent er wel klaar mee. Voortaan je klachten op internet opzoeken en het daarbij gebruikelijke medicijn en ter afstemming naar je huisarts. Zelf ook mijn huisarts wel eens moeten bijpraten over een door hem genomen besluit. Het is met veel opleidingen bergafwaarts gegaan.

@2
Ja, dat is een goeie vraag. Mijn partner heeft tijdje een medicijn nodig en ik heb het al een paar keer proberen te veranderen maar ze schrijven stug een verkeerde dosering op. i.pv. 1x dgs 2 mg. schrijven ze telkens weer 2x dgs 1 mg.... Blijkbaar is dat erg moeilijk ;(
Maar uiteindelijk heb ik qua kennis van medicijnen meer vertrouwen in een apotheker dan in een huisarts. Men hanteert toch veelal een aantal middelen die men bijna standaard voorschrijft. Alles wat daar buiten valt, moet je wel zelf ook opletten. Eerlijk gezegd ga ik er liever pas naartoe als ik zelf al een middel in mijn hoofd heb (opgezocht) en daarover dan e.v.t een gezamenlijk beraad.

@5
Ja, dat is ook mijn ervaring, je moet zelf ook heel goed in de gaten houden wat je bij de apotheek meekrijgt aan medicijnen.

@2
-
Het ligt niet aan de studenten. Er zijn immers geen aanwijzingen dat het intelligentie niveau van de studenten opeens gedaald zou zijn. Dit intelligentie niveau is door de jaren heen eigenlijk constant gebleven. Wel is er sprake van een grote vermindering van wat de jongeren in de middelbare school als stof verplicht krijgen aangeboden. Zij weten veel minder als de schoolverlaters voorheen, maar dat heeft niet zo'n grote invloed.
-
De geneeskundeopleiding is het slachtoffer geworden van een kleine kliek van bestuurders en een relatief grote groep onderwijskundigen en psychologen. Deze mensen leven van "het veranderen van het onderwijs" en verdienen er een heel goede boterham mee. Iedereen heeft wel een stokpaardje. Deze vele veranderingen in het curriculum zijn zeer slecht voor het onderwijs.
-
Het onderwijs in de geneeskunde is niet meer gericht op het vergaren van kennis of zelfs inzicht, maar meer gericht op het " invoelend spreken met de patiënt". Een arts dient tegenwoordig protocollen te volgen en hiervan af te wijken indien er argumenten voor zijn. Verder kunnen ze de dingen opzoeken op het internet of iets dergelijk. Voor deze "protocollitis" volstaat een opleiding op VMBO niveau.
-
Er heeft dus een zeer sterke devaluatie van de geneeskunde opleiding plaats gevonden. Artsen met kennis van zaken worden daarbij als zeer lastig ervaren en dat brengt de belangen van de farmaceuten, verzekeraars, directies, etc in gevaar. En dat is tegen het zere been...
/-
-

* Verwijderd door de redactie *

* Verwijderd door de redactie *

"de kennis van veel Nederlandse artsen in spe laat nog altijd te wensen over, zegt de promovendus. Uit een grote studie van vorig jaar bleek dat het aantal ziekenhuisopnames door verkeerd medicijngebruik flink is toegenomen: van bijna 39.000 in 2008 naar bijna 49.000 in 2013. Een deel van deze stijging is te verklaren door de toenemende vergrijzing."

Beetje vreemd lopende tekst. Heeft dat toenemende aantal ziekenhuisopnamen nu wel of niet te maken met de medicijnkennis van artsen? Ik ben zelf wel eens betrokken geweest bij de ontwikkeling van een 'medicijnwekker' om vergissingen bij medicijngebruik te voorkomen, en uit eerder vooronderzoek kwam naar voren dat de meeste problemen ontstonden doordat patiënten zelf fouten maakten, gevolgd door fouten van verplegend personeel(*). Zoals hier ook gezegd wordt, waren het vooral (vergeetachtige) ouderen die vergissingen maakten. Echter ook een belangrijke oorzaak van problemen was dat mensen zonder overleg met een arts of apotheker stopten met medicatie omdat klachten waren verminderd enzovoort. Het gebeurde zelfs nog vrij regelmatig dat men elkaars medicatie gebruikte...

Het zou m.i. trouwens ook een goed idee zijn wanneer ouderen een jaarlijkse 'farma-check' krijgen, waarbij ze met hun arts bekijken wat er zoal aan middelen wordt gebruikt en waarom, en of dat alles echt nodig is. Het zou me niets verbazen wanneer een aanzienlijk deel van de pillen tegen minder ernstige kwalen gewoon geschrapt kan worden, wat niet alleen geld zou besparen, maar ook de kans op bijwerkingen en fouten kleiner maakt. Maar dan moeten artsen dus inderdaad ook wel deskundig zijn...

@6
Beroerder wordt het als je plotseling opgenomen moet worden en men dan dus de verkeerde dosering aanhoudt die men bv. vanuit de apotheek hanteert. Daar moet jij of iemand echt de vinger ad pols houden of men wel de juiste dosering gebruikt. Als de begin info al verkeerd is dan wordt het er niet beter op. Daarom is het wel van belang dat je gegevens m.b.t. middelen en dosering ook correct staat genoteerd. Kost alleen soms wel wat moeite.

Het is niet alleen medicijnen.
Maar het is over de hele linie zo.
Dat komt door de EU afspraak dat er in 2020 zo'n 40% van de 30-34 jarigen hoogopgeleid dient te zijn.
En wat moet je dan als je alleen maar van die grote TROS Tokkie bevolkingen hebt?
Dan leg je de examenlat maar op de grond.
Het gaat allang niet meer om kwaliteit maar om kwantiteit.

@10
-
Therapie-ontrouw om wat voor reden dan ook speelt een grotere rol dan dat de mensen denken, ook zelfs de professionals. Het gaat hier om enkele miljarden kosten per jaar.
-
De huidige neoliberale regering is niet geïnteresseerd in oplossingen voor therapie-ontrouw of enige ander oplossing die de gezondheid van de bevolking verbeterd. Men ziet nu als het grote probleem de kosten die terug gedraaid moeten worden door mensen d.m.v. allerlei neoliberale, financiële constructies zorg waar zij voorheen recht op hadden te ontzeggen.
-
Dit is altijd het speerpunt v.w.b. gezondheidszorg geweest van de regeringen Rutte. En men komt er tot nu toe heel goed mee weg...
/-
-

@11
Doseringsfouten zijn inderdaad (en helaas) nog veel te gangbaar -- en een van de belangrijkste oorzaken is deze: . -- de decimale punt dus. Dat ene leesteken kan gemakkelijk wegvallen, over het hoofd gezien worden of verkeerd worden geïnterpreteerd.
Zo had ik eens een desinfectiemiddel uitgezocht voor een inwendig te gebruiken apparaat, en de (Engelstalige) toxicologische info voor dit biocide gaf een LD 50 aan van 1.990 mg/kg. Dit zou betekenen dat er al patiënten dood konden gaan wanneer er ook maar één druppel van het spul in het apparaat zou achterblijven -- het zou met andere woorden veel te giftig zijn.
Toch maar even nagevraagd bij de leverancier, en toen was er dus zo'n 'oeps'-moment: bij de vertaling uit het Duits had men de punt laten staan in plaats van deze weg te laten of te vervangen door een komma. In werkelijkheid lag de LD50 op 1990 mg/kg, dus duizend keer zo hoog, en was er geen serieus risico bij normaal gebruik en naspoelen. Maar je moet er dus niet aan denken dat het omgekeerde gebeurt...

@14
Ben ik het toch een keer geheel en al met u eens De punt en de handgeschreven recepten waarbij bv de 3 als 8 wordt gelezen. Ook daar moet je extra op letten.

@14 "In werkelijkheid lag de LD50 op 1990 mg/kg"
Op zich al een vreemde waarde, die een nauwkeurigheid suggereert die waarschijnlijk helemaal niet waargemaakt kan worden.

@15
"Ben ik het toch een keer geheel en al met u eens"
Ach ja, ik moet me soms ook even van mijn redelijke kant laten zien

En ik mag dan weliswaar een behoorlijk hoge pet op hebben van onze reguliere zorg, er valt absoluut het nodige aan te verbeteren. Daar moet dus ook gewoon aan doorgewerkt worden, en dat gaat het beste wanneer mensen constructief meedenken in plaats van alleen maar aan te schoppen tegen de dingen die niet goed gaan.

@8
Voor alle duidelijkheid. Het gaat in bovenstaand artikel om deze mensen:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Basisarts

Na afronding van een studie geneeskunde en na het behalen van alle coschappen krijgt iemand zijn/haar bul en kan zich in het BIG-register laten registreren als basisarts. Een basisarts werkt in de patiëntenzorg meestal onder supervisie van een medisch specialist (bijvoorbeeld een huisarts, bedrijfsarts of ziekenhuisspecialist). Andere opties zijn werk als arts-onderzoeker of werk in het management en bedrijfsleven. Veel basisartsen zullen een vervolgopleiding tot medisch specialist willen volgen. De in Nederland wettelijk erkende vervolgopleidingen vallen uiteen in de volgende hoofdgroepen: ........

@16
Je hebt helemaal gelijk, ik erger me ook regelmatig aan dit soort schijnnauwkeurigheid. Ik zou dit gewoon afronden tot 2 g/kg, wat de kans op fouten meteen ook kleiner maakt. De LD50 is zelf immers ook al een statistische parameter met een onvermijdelijke spreiding.

@17
Dat constructief meedenken is dan ook de bedoeling van farmacoloog David Brinkman:
https://www.vumc.nl/onderzoek/nieuws/promotie-brinkman/

(**) Brinkman doet meerdere aanbevelingen om het onderwijs in Europa te moderniseren. Zo kunnen pas afgestudeerden bekwamer worden in het voorschrijven van geneesmiddelen. Brinkman: "Studenten moeten meer in de praktijk worden getraind. Dit kan met simulatie of echte patiënten onder begeleiding van ervaren artsen." Daarnaast vindt hij dat er een verplicht voorschrijfexamen moet komen voor alle Europese landen. Geneeskundestudenten in Europa moeten dit examen halen voordat zij hun voorschrijfbevoegdheid krijgen. Op deze manier hoopt Brinkman de kwaliteit en veiligheid van de patiëntenzorg te verbeteren. (**)

@17
David Brinkman blijkt ook (mede) aan de weg te timmeren wat het voorschrijfgedrag van tandartsen betreft:
http://ntdigitaal.nl/content/onderzoek-naar-voorschrijfgedrag-tandartsen
01/11/2017

Hoe goed zijn tandartsen in het voorschrijven van geneesmiddelen? Deze vraag staat centraal in het onderzoek waarvoor begin februari tandartsen en laatstejaarsstudenten tandheelkunde worden uitgenodigd deel te nemen aan een online-assessment. Initiatiefnemers zijn......

* Verwijderd door de redactie *

Aanvulling op @20
http://dare.ubvu.vu.nl/bitstream/handle/1871/55583/abstract%20dutch.pdf?sequence=3&isAllowed=y

(**) ......Dit curriculum is uiteraard een voorbeeld en niet de enige manier hoe het onderwijs kan worden ingericht. In dit hoofdstuk beschrijven wij het curriculum aan de hand van vijf praktische vragen:
· Wat moeten aan bod komen tijdens het klinische farmacologie en farmacotherapie- onderwijs?
· Wanneer moet klinische farmacologie en farmacotherapie worden getraind en getoetst?
· Hoe moet klinische farmacologie en farmacotherapie worden getraind?
· Wanneer moet klinische farmacologie en farmacotherapie worden getoetst?
· Wie moet er betrokken zijn bij het klinische farmacologie en farmacotherapie-onderwijs?
We eindigen dit hoofdstuk met aanvullende aanbevelingen om het klinische farmacologie en farmacotherapie-onderwijs in Europa in de toekomst verder te verbeteren.

Bron: http://dare.ubvu.vu.nl/handle/1871/55583

De kennis van medicijnen ligt bij de farmaceuten. Je mag van een studie basisarts niet verwachten dat daar ook nog eens dezelfde aandacht wordt besteed aan medicatie en de werking ervan als die voor studenten farmacie.