Participatie moet anders: van red jezelf naar erbij horen (socialevraagstukken.nl)

Ik vind participatie een vies woord en praktijk. Geef mij maar solidariteit, desnoods met een paar profiteurs. Ook die zijn klein te krijgen als ieder zijn werk doet naar talent en vermogen.

Niks mis met voor jezelf zorgen, aangevuld door hulp aan en van vrienden en familie. Wederzijdse afhankelijk is vooral leuk voor degene die afhankelijk is: sommigen vragen alleen maar, anderen hebben alleen maar iets te bieden.

@2 Zo zwart-wit kan je dat niet stellen.

"Tineke Abma pleit voor een benadering van participatie vanuit verbondenheid en wederzijdse afhankelijkheid. "

Ze is te jong om te snappen waarom die wederzijdse afhankelijkheid, vooral financieel, een slecht plan is. Vroegah kwam mijnheer pastoor vragen wanneer de volgende baby kwam in riuil voor een marginaal beetje steun als vader ziek of gestorven was, de kostwinner dus. En een stigma, niet te geloven. Nou, daar gaan we weer naartoe, alleen is het dan de imam.

En wat geeft het binnen families niet een hoop haat en nijd als er één meer steun krijgt/nodig heeft dan de ander. Met haar visie wil ze dat mensen, die geen familie van elkaar zijn, elkaar hoe dan ook steunen, zich daartoe verplicht voelen. Ze wil de maakbare samenleving volgens het globalisten-boekje. Breek alle normale verbanden open en vervang die door heel andere, willekeurige, bedachte, verplicht gestelde verbanden. Ik wil echt een teiltje bij dat beeld.