'Ongelijkheid in de natuur en de maatschappij' (pnas.org)

Ook uit het artikel: "Terwijl natuurlijke vijanden een egaliserend effect hebben in de natuur, kan ongelijkheid in samenlevingen worden onderdrukt door instellingen die de welvaart gelijkstellen. In het afgelopen millennium zijn dergelijke instellingen echter verzwakt tijdens perioden van maatschappelijke opschaling".

Zie ook: 'Waarom jij niet bij de rijkste 1% hoort':

Veel mensen verklaren hun successen door te stellen dat ze genetisch superieur zijn aan andere mensen. Als je dat voor je soort doet ben je een racist als je dat als individu doet niet. Dit denken komt voort uit de stroming en binnen de genetica en de evolutie biologie.

Scheiding tussen natuur en maatschappij is een beetje dom ( en dat is dan nog een eufemisme ). Het is allemaal natuur...of we dat nou leuk vinden of niet,....!

@3 : onzin de natuur kan geen steden bouwen. Het probleem zit hem in het feit dat we onze natuur niet willen ontsteigen. Zelfs religie heeft dat niet helemaal voorelkaar gekregen.

Wat het onderzoek wil weergeven is...
- In de natuur heeft de overheersende soort (zowel bij dieren als planten) altijd nog natuurlijke vijanden, waardoor van tijd tot tijd de overheersende soort wordt 'aangevallen' en zijn dominerende positie geheel of gedeeltelijk verliest.
- In de menselijke samenleving heeft 'de overheersende soort' (lees: de rijke elites) géén natuurlijke vijanden (meer) die hen aanvallen, sterker nog... hen wordt steeds meer de gelegenheid geboden om nóg rijker en machtiger te worden.

En dat laatste is ongewenst én (als je het zo wilt bekijken) puur onnatuurlijk!

@5 at rijken geen natuurlijke vijanden hebben is misschien ook niet helemaal waar. Als je rijk en machtig bent heb je meestal een grotere contactenkring dan waarneer je dit niet bent. Ook mensen die zonder jouw persoonlijk te kennen een mening over je hebben groeit. Dit verhoogd de kans dat men zich vijandig tegenover je opstelt.