Paus steunt ouders zieke Britse baby Charlie (nos.nl)

Deze ouders moeten tegen zichzelf in bescherming worden genomen. Ze maken het leven voor henzelf onmogelijk door de realiteit niet onder ogen te willen zien. Niemand kan hun kind beter maken. Ook in de VS niet.

"Paus Franciscus steunt de ouders van de doodzieke Britse baby Charlie Gard in hun strijd om alles te doen wat mogelijk is om hun kind in leven te houden."

Hoe kan je iemand nou steunen in het er alles aan doen om hun kind een nog langere lijdensweg te moeten laten ondergaan? Wat deze ouders willen is van één kant begrijpelijk, maar de menselijke kant moet toch een keer de boventoon voeren? Deze baby heeft geen enkele toekomst, heeft geen enkele kans op een humaan leven, maar de ouders zijn zo egoïstisch dat zij de baby voor hunzelf in leven willen houden. En dan gaat de paus hierin mee... Bemoei je lekker met je eigen zaken, mafkees.

Als er geen uitzicht op verbetering is en een kindje kan niet overleven zonder apparatuur zul je de ouders moeten helpen om naar het moment toe te leven dat het kindje gaat overlijden.

Tot nu toe hebben ze gevochten tegen artsen en rechters. Ik denk dat ze nu geholpen moeten worden om te accepteren dat hun kind niet levensvatbaar is. Er nu 'de stekker eruit trekken' omdat het van de hoogste rechter mag vind ik toch ook moeilijk te rechtvaardigen. Geeft die ouders asjeblieft even de tijd.

@3 "Geeft die ouders asjeblieft even de tijd."

Dat begrijp ik, en ik wil daar ook best wel begrip voor op brengen. Echter, lukt mij dit niet omdat ik het vanuit het perspectief van het kind bekijk. Dat kind moet een martelweg ondergaan alleen omdat de ouders geen afscheid willen nemen, hoe egoïstisch kan je zijn?

@3 Maar dit kind ligt al sinds Februari, toen de rechtszaak egon, doof en blind aan de beademing. Hij kan niet bewegen, kan niet uitdrukken hoe hij zich voelt. Beademing op zich is al onprettig, stel je maar een voor dat ieman bij U steeds een stoot lucht in uw longen blaast, en dan moet je regelmatig uitgezogen worden, af en toe opnieuw geintubeerd, slangetje in je neus om gevoed te worden en ook nog regelmatig een epileptische aanval. Ik vind het moeilijk de ouders te veroordelen, het verliezen van een kind moet vreselij zijn, maar wordt het niet een tijd dat de rechten van dit kind voorrang krijgt op die van de ouders?

Dat mag inderdaad in de krant, inmiddels heeft deze "paus" zo ongeveer alles onderuit gehaald waar het katholicisme voor stond.

Zelfs dieren laat men niet zo lijden, maar ja religieus gezien is een mens geen dier en het leven is lijden

@5 : Hij kan zich niet uitdrukken. Niemand heeft hem dus gevraagd, of hij dood wil ja of nee. Dus?

Over fundamentalisme gesproken.

in de verklaring staat alleen dat hij de zaak gevolgd heeft en met de ouders meeleeft en hun verdriet deelt ... ik zie niets over het steunen van het nodeloos in leven houden. De rest is allemaal invulling en insinuatie van de NOS ... het vaticaan stelt NIETS bij.. er wordt alleen een persoonlijke deelnemeing betuigd.

De paus moet er zich niet mee bemoeien,natuurlijk willen de ouders hjun kind niet verliezen. Maar het onnodig laten lijden is ook de bedoeling niet. De paus kan het kind ook niet beter maken!

Wat een zielige man die paus.
Geloof blijft een middeleeuws gedoe.

@4 Bluth @5 Aliaz

Ik heb het dan over dagen, geen weken.

@12 WHuis

Je hoeft niet te geloven om deze paus toch te kunnen waarderen. Over het algemeen is deze man een stuk realistischer en menselijker dan z'n voorgangers.

En je medeleven betuigen is iets anders dan je mening geven over het in leven houden van baby.

@8

Antwoord geven op zo'n vraag is voor de meeste baby's van 10 maanden een vrij moeilijke opgave....

Ik zie eigenlijk niet echt een prognose. Die kun je ook niet geven, vooral als die aandoening zo zeldzaam is en er bij een zo jong kind sprake is van hersenschade. De ouders zeggen dat het kind wel degelijk zelfstandig heeft geademd, bijna twee weken. En mensen zouden erbij stil moeten staan, dat het vaak degenen zijn, die daar niet liggen, die vinden dat iemand ondraaglijk lijdt. Men moet zich meer bewust zijn van het feit, dat de omgeving eerder vindt dat er ondraaglijk lijden is, en de dood dus te verkiezen, dan de persoon zelf.

Ik vind dat er te gemakkelijk wordt gedacht over het beëindigen van leven dat niet perfect is, vooral als het een ander betreft. Weliswaar ben ik geen lid van een religieuze organisatie o.i.d., maar ik heb wel respect voor ieder menselijk leven.

Zo leerde ik lang geleden een meisje kennen, dat geboren was met een waterhoofd en dat gelijk al opgegeven was door de artsen, maar de ouders vochten door, en steeds weer ging het kind vooruit ver boven de prognoses. Toen ze 3 was zag het ernaar uit, dat ze zowel intellectueel als fysiek (zo goed als) normaal zou gaan functioneren.

Het leven is niet maakbaar, de mens ook niet. Maar er is wel een hoop winst te behalen, en het eruit trekken van de stekker gaat mij wat al te gemakkelijk, de laatste tijd. Helemaal omdat het erop lijkt, dat dat puur uit kosten-overwegingen gebeurt, vind ik dat een slechte zaak.

@13 Maar met welke rechtvaardiging. Wie heeft het recht anderen te laten lijden? En als dat al mag wanneer en waarom?

@16 Het kind heeft inderdaad 2 weken zelfstandig geademd. En toen gaven zijn spieren het op. Hij heeft niet eens de spierkracht zijn ogen te openen. Het mag dan wel een zeldzame aandoening zijn maar er is wel redelijk veel over bekend. Als U de moeite had genomen om U even in te lezen in de materie dan had U geweten dat zelfs de dokter in Amerika, waar deze mensen naar toe willen, het buitengewoon onwaarschijnlijk lijkt dat dit kind ook maar enig baat zal hebben bij deze behandeling. Een behandeling die overigens nog nooit op mensen of proefdieren is uitgetest. En het zal zeker de al opgelopen hersenschade niet herstellen. Het ziekenhuis heeft overigens uitgebreid navraag gedaan bij collega's, experts van Spanje zijn ingevlogen bijvoorbeeld. En zelfs de experts die door de ouders in de arm genomen was adviseerde de beademing te stoppen. Hoeveel zekerheid wilt U precies? Want als U het misheeft ligt dit kind al maanden voor niets te lijden.

@6 lijkt mij niet verkeerd als dat uiteindelijk een seculiere samenleving oplevert. Ik vind het moeilijk te begrijpen dat religieuze instellingen nog serieus worden genomen, maar zolang te verl mensen dat nog wel doen is een enigzins verlichtte paus een zegen

@1 , dus jij vindt dat je dit kind gewoon in leven moet laten, oud laten worden aan de beademing, voeden via slangetjes, zonder enige mogelijkheid tot communicatie, zonder mogelijkheid tot bewegen en zonder mogelijkheid om ooit ook maar één van deze dingen zelfstandig te kunnen doen. Het heeft niks met kosten te maken, maar met menswaardigheid.

@14
Iemand die gelooft is een realist? Leuk bedacht, hoe verzin je het.

* Verwijderd door de redactie *

Dit mag je je kind niet aan doen,hoe hartverscheurend het ook is om hem te laten gaan.

@3 u bedoeld het vast goed. Maar het is toch ongelofelijk dat als je in god gelooft, je dat boven het welzijn van je kind stelt. ?? Egoïstisch noem ik dat. Maar met mensen die hun hele leven geïndoctrineerd zijn valt dus niet te praten. Een goed moment om van je geloof te vallen. God is dus een hele zieke grote sadist

Heeft de paus nou ergens gezegd dat het kindje en zijn ouders niet geëxcommuniceerd zullen worden als ze kiezen voor euthanasie, zoals dat normaal gesproken altijd het geval is? Ik zie dat nergens staan.