Schip verdween op mysterieuze wijze met iedereen aan boord – na 115 jaar gevonden
In 1909 begon een stoomschip aan zijn reis over het enorme Lake Superior. Een paar dagen later was het spoorloos verdwenen. Volgens het bijgeloof van de zeelieden was het schip geboren onder een ongunstig gesternte.
Het grootste deel van de houten scheepsromp is nog intact.
In mei 1909 volgde het houten stoomschip Adella Shores het grote stalen stoomschip Daniel J. Morrell over het met ijs bedekte vaarwater van Lake Superior in de Amerikaanse staat Michigan. Maar plotseling verdween de Adella Shores met al zijn 14 bemanningsleden zonder dat iemand op de Daniel J. Morrell zag wat er gebeurde.
Meer dan een eeuw later is het mysterieuze scheepswrak nu gevonden op de bodem van het enorme meer, 200 meter onder het oppervlak. De Great Lakes Shipwreck Historical Society (GLSHS), een groot maritiem museum, heeft dat onlangs bekendgemaakt.
Wetenschappers dachten al in de zomer van 2021 te weten waar het wrak lag en hebben sindsdien onderzoeken en duiken uitgevoerd met sonar en op afstand bediende onderwaterrobots.
Nu denken ze eindelijk te kunnen onthullen waardoor het schip op mysterieuze wijze verdween.
Schip werd onder een ongunstig gesternte te water gelaten
De Adella Shores was een 60 meter lang houten stoomschip van 175 ton dat in 1894 was voltooid. Het schip was gebouwd door de familie Shores, die een houthandel bezat, en werd vernoemd naar de jongste dochter van het gezin, Adella. Sinds de 18e eeuw was het traditie dat een schip werd gedoopt door een fles champagne of wijn tegen de romp te gooien.
Maar de Shores waren strenggelovig en tegen alcohol. De doopplechtigheid vond daarom plaats met een fles water, die de oudste dochter van de familie, Bessie, tegen het stoomschip brak. Zeelieden uit die tijd zagen dit als een slecht voorteken en de Adella Shores ondervond verschillende problemen.
In de daaropvolgende 15 jaar zonk het schip twee keer in ondiep water en kregen zeelieden het met veel moeite weer boven water en vaarklaar.
De Adella Shores was een van de vele stoomschepen die vracht vervoerden over het 82.100 km2 grote Lake Superior.
Maar de reis op 29 april 1909 ging helemaal mis. Het schip voer met een grote lading zout over Lake Superior, achter het stalen stoomschip Daniel J. Morrell aan, dat sterk genoeg was om door de dikke laag ijs te breken die het meer na de koude winter nog steeds bedekte.
Na een paar dagen stak er een zware storm op en de Adella Shores bleef achter bij het stevige stalen stoomschip, dat beter was uitgerust om de sterke rukwinden te weerstaan.
Toen de schepen het schiereiland Whitefish Point naderden, lag de Adella Shores meer dan 2 kilometer achter op de Daniel J. Morrell. Door de afstand kon de bemanning van het grotere schip de Adella Shores niet meer zien. In de strijd tegen de zware storm verdween de Adella Shores, maar het duurde uren voordat de bemanning van de Daniel J. Morrell dat doorhad. Er zijn nooit sporen gevonden van het verdwenen houten schip, op een paar wrakstukken na.
Bekijk enkele van de prachtige onderwaterbeelden van het scheepswrak
Expert wist meteen wat hij had gevonden
Pas in 2021 doken de eerste tekenen van het schip weer op, toen Darryl Ertel, directeur Marine Operations bij de GLSHS, met zijn broer op Lake Superior was om de bodem met sonar te scannen op ongewone vormen.
Lake Superior is het op een na grootste meer ter wereld, na de Kaspische Zee, dus er valt veel te ontdekken en vaak zien de experts niets relevants op hun sonar. Maar op deze beelden werd al snel duidelijk dat hier iets heel bijzonders aan de hand was. Dat vermoeden werd bevestigd door een op afstand bestuurbare onderwaterrobot (ROV, Remotely Operated Vehicle) met een camera.
‘Toen ik de lengte opmat, wist ik vrijwel meteen dat het de Adella Shores moest zijn, want er waren geen andere vermiste schepen van die grootte’, zegt Ertel in een persbericht. ‘Toen ik de ROV voor de eerste keer neerliet, zag ik meteen het ontwerp van het schip en dat kwam precies overeen met de Adella Shores.’
Sinds de identificatie van het wrak bijna 3 jaar geleden onderzoeken medewerkers van het museum de Adella Shores om ‘het verhaal accuraat te kunnen vertellen’, zoals Corey Adkins, woordvoerder van de organisatie, het omschrijft.
‘Mensen vragen ons vaak waarom we zo lang wachten met het publiceren van scheepswrakken die we vinden,’ voegt hij eraan toe. ‘Elk van deze verhalen is belangrijk en verdient het om met de grootst mogelijke eer en respect te worden verteld.’
Toen de Adella Shores zonk, dacht kapitein Millen van de Daniel J. Morrell dat de kleinere Shores misschien een grote ijsschots had geraakt die de romp had doorboord en het schip snel had laten zinken. Volgens Bruce E. Lynn, algemeen directeur van GLSHS, was het weer waarschijnlijk de hoofdoorzaak van het zinken van het schip.
‘Meren hebben een eigen microklimaat waar de omstandigheden extreem snel kunnen veranderen. Schepen zoals de Adella Shores konden heel snel in situaties terechtkomen waar ze niet veilig uit konden komen,’ zegt Lynn in de New York Post.
In scheepswraktermen werd de Adella Shores gecategoriseerd als een schip dat ‘verdween’. Deze algemene term beschrijft schepen die volgens plan voeren maar nooit meer zijn teruggezien. Nu moet die categorisering voor het eerst worden bijgewerkt voordat de onderzoekers kunnen beslissen wat ze met het scheepswrak gaan doen.