PANDA werd in april 2020 opgericht door een groep multidisciplinaire professionals die kritisch stonden tegenover de mondiale reactie op Covid. Op 1 maart 2024 werd een uitgebreide beoordeling van de Corona-maatregelen gepubliceerd, met als hoogtepunt de verklaring: “Er heeft nooit een pandemie plaatsgevonden”, schrijft Dr. Peter F. Mayer.

In het gedetailleerde rapport, dat je hier kunt lezen, wordt uitgelegd dat het nooit om een virus ging, maar om nepverhalen. Hoewel het in 2020 snel duidelijk werd dat ‘Covid’, wat het ook was, gezonde mensen niet meer bleek te treffen dan veel andere veel voorkomende infecties aan de luchtwegen, grote delen van de planeet onaangetast liet en geen waarneembaar effect had op de totale wereldwijde sterfte, ging de ‘pandemie’ door. Velen hebben de gebeurtenissen in het Covid-tijdperk bestempeld als een overdreven reactie op een nieuw virus dat minder ernstig bleek te zijn dan oorspronkelijk werd beweerd en dat er ernstige fouten zijn gemaakt in de reactie. PANDA gaat echter verder en betwist de basisaanname die ten grondslag ligt aan het hele discours over dit onderwerp.

Ondernemer John Engler vatte de gedetailleerde analyse beknopt als volgt samen:

1 ) Er was volgens geen enkele redelijke definitie sprake van een pandemie – waartoe zeker de dood van grote aantallen voorheen gezonde mensen in alle leeftijdsgroepen behoort, terwijl er in 2020 geen waarneembare stijging van de mondiale sterfte was.

2 ) De pandemie-gelovigen reageren op (1) door te beweren dat een nieuwe ziekteverwekker zich desondanks verspreidt vanuit een puntbron (“laboratoriumlek van een virus dat is gecreëerd door gain-of-function-onderzoek”). Ze beweren dat het een “slecht” virus is en dat de schade te wijten is aan “verkeerde behandeling” of een gebrek aan “vroegtijdige behandeling”. Maar

a) Er is geen bewijs dat virussen zo kunnen worden ontworpen dat ze een gevaarlijk pandemisch potentieel hebben; laboratoriumlekken komen voortdurend voor.

b) De vermeende golven van sterfgevallen en ernstige ziekten lijken los te staan ​​van de “verspreiding” – er zijn geen clusters of golven van sterfgevallen of ongebruikelijke ziekten zichtbaar; het ‘virus’ gehoorzaamde op bizarre wijze de nationale en administratieve grenzen en zorgde voor verschillende ‘pandemische uitkomsten’.

c) Het virus en de ziekte die het zou hebben veroorzaakt waren zeker niet “nieuw”. “Covid” verschilde niet van de kenmerken van bekende luchtweginfectieziekten. Elke vermeende nieuwigheid kan worden verklaard door observatie- en bevestigingsvooroordelen, versterkt door de meest uitgebreide en krachtige propagandacampagne die ooit tegen de mensheid is gevoerd.

3 ) Alle gemelde schade kan worden verklaard door een combinatie van de volgende factoren:

a) Enorme ontwrichtingen in de gezondheidszorg en de sociale zorg: mishandeling, niet-behandeling of ongepaste behandeling, vooral van kwetsbare ouderen

b) Onjuiste toeschrijving van sterfgevallen aan “Covid”

c) Andere schade die voortvloeit uit de reactie op de valse perceptie dat er een nieuw dodelijk virus in omloop is

d) Gegevensvervalsing

4 ) Het idee dat ‘iets zich verspreidt’ kwam voort uit de explosie van het aantal overgevoelige en niet-specifieke tests (met name PCR) die slechts een reeds bestaand signaal detecteerden dat zich al vóór de veronderstelde noodsituatie had verspreid – en zonder dat zelfs maar werd opgemerkt .

Toen deze “positieve gevallen” werden gevonden, creëerde een reeks perverse prikkels een positieve feedbackloop die leidde tot meer testen (vooral op het gebied van “contacten”), meer “gevallen” die meer testen vereisten, er werden meer “gevallen” gevonden, enzovoort.

5 ) De tijdlijn die verband houdt met de eerste weken van het Covid-tijdperk is ongelooflijk. We worden verondersteld te geloven dat de volgende gebeurtenissen spontaan binnen 4 weken plaatsvonden:

a) 27 december 2019 – een ziekenhuis in Hubei meldt gevallen van longontsteking met onbekende oorzaak

b) 7 januari 2020 – het “nieuwe virus” is geïsoleerd

c) 12 januari 2020 – Reeks wordt geüpload naar internet – van een patiënt in Wuhan met verder normale longontsteking

d) 22 januari 2020 – een dashboard dat naar verluidt gevallen en sterfgevallen wereldwijd in realtime rapporteert, wordt opgezet en gelanceerd door John Hopkins University

e) 23 januari 2020 – een paper waarin een gevalideerde test wordt beschreven (ontwikkeld zonder toegang tot patiëntenmateriaal) zal worden gepubliceerd na “peer-reviewed” binnen 24 uur na indiening.

6 ) De theorieën over ‘laboratoriumlekken’ en ‘zoönotische overloop’ zijn de twee componenten van een opzettelijk gecreëerde valse dichotomie. Door alleen redenering tussen deze twee mogelijkheden toe te staan, wordt de vraag vermeden of we überhaupt een pandemie hebben gehad – en dus wat de onnoemelijke schade heeft veroorzaakt. Niettemin hebben BEIDE theorieën hetzelfde doel: het in stand houden van de ‘pandemische paraatheidsindustrie’, die zich ongetwijfeld zal verheugen over het vooruitzicht van lucratieve herhalingen na een succesvolle ‘Covid’-episode.

De vaak herhaalde verwijzingen naar ‘de volgende pandemie’ – zelfs van enkele schijnbare ‘Covid-dissidenten’ – zijn een voorafschaduwing van hun bedoelingen, omdat, zoals het gezegde luidt,
‘elk malafide laboratorium deze virussen nu kan ontwikkelen’.

Ten slotte is, zoals we hebben betoogd, de daadwerkelijke ontsnapping van iets uit een laboratorium niet nodig om een ​​‘pandemie’ te veroorzaken; alleen al de verspreiding van het ontsnappingsverhaal, de introductie van testen en de daaruit voortvloeiende sociale besmetting is alles wat nodig is.

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over