Zeven vrouwen en negentien mannen uit Nederland beginnen zondag met in totaal 868 deelnemers aan de tocht. Ze rennen in zes etappes door de Marokkaanse woestijn. Hun spullen, eten en drinken dragen ze zelf. Zondag beginnen de lopers aan de eerste 41 kilometer.
"Juist omdat het bijna onmenselijk klinkt, lijkt het me zo gaaf om te doen", vertelt de dertigjarige deelneemster Isabel Brüggenwirth. Samen met de 29-jarige Charlotte Folkersma vliegt ze woensdag naar Marokko. Zo hebben ze nog een aantal dagen om te acclimatiseren.
Na de eerste dag volgt de zwaarste etappe. Maandag rennen de deelnemers ruim 85 kilometer door het zand. "Ik ben zo benieuwd hoe het is om in het donker onder die sterrenhemel te rennen", zegt Brüggenwirth.
De tweede etappe duurt gemiddeld veertien uur. Of zij en Folkersma die onderbreken om te slapen, weten ze nog niet. Mogelijk gebruiken ze juist de warme middag voor een langer rustmoment. Het kan overdag ruim 40 graden worden in de woestijn.
Deelnemers moeten bij elke etappe voor de bezemwagen, een kameel die de route met 3 kilometer per uur aflegt, bij het tentenkamp zijn. Onderweg zijn er watertappunten. 's Avonds moeten deelnemers het doen met 5 liter water om te drinken, eten en zich op te frissen met een washandje.
Slechts een half slaapmatje mee, want dat scheelt sjouwen
Aangezien de deelnemers zelfvoorzienend zijn, wordt alle bagage afgewogen. Zo berekenen ze precies hoeveel gevriesdroogde maaltijden en koekjes er nodig zijn voor de meeste energie en het minste gewicht.
Naast verplichte spullen als een warmtedeken, zonnebrandcrème en noodfluitje, is er ruimte voor persoonlijke afwegingen. Folkersma heeft haar matje doormidden geknipt, want haar benen "hoeven er niet op". Brüggenwirth heeft voor de koude woestijnnachten met een volledig matrasje en kussentje "een lekker hotelletje geboekt".
Met nog geen duizend man rennen door de woestijn, terwijl je "alleen maar zand en een paar kamelen ziet", zorgt volgens Folkersma voor een bijzondere band tussen de groepsleden. De twee vrouwen zullen elkaar nodig hebben, want het is zeker dat ze afwisselend mentale tegenslag te verwerken krijgen.
"Maar je weet dat als je dan doorgaat, je er ook weer uit komt." Volgens Brüggenwirth kan alleen een medische oorzaak ze doen stoppen. "Zolang je kan blijven lopen, de ene voet voor de andere kan zetten, kun je nog door."
NUjij: Uitgelichte reacties