‘Hulpbehoevenden moeten beter worden verspreid’

Mensen die hulp nodig hebben wonen nu te geconcentreerd in kwetsbare wijken, zeggen directeuren van de Nationale Programma’s Leefbaarheid en Veiligheid in gebieden in Nederland. Daardoor lukt het niet om die mensen de hulp te bieden die ze nodig hebben. De directeuren vragen daarom om ‘onorthodoxe maatregelen’.

De directeuren moeten met hun nationale programma’s achterstanden van gebieden verkleinen. Het is de bedoeling dat in Rotterdam-Zuid, waar het programma in 2013 begon, het opleidingsniveau, de arbeidsparticipatie en de woonkwaliteit binnen twintig jaar op het gemiddelde liggen van de vier grote steden. Onder andere Heerlen Noord, Lelystad Oost, Vlaardingen West en Breda Noord hebben zo’n speciaal reddingsplan.

De buurten kunnen een teveel aan mensen die hulp nodig hebben, niet aan, ziet directeur van het Nationaal Programma Den Haag Zuid-West, Chris Schaapman. „Ik hoor over docenten in een klas met dik twintig leerlingen, van wie bijna alle kinderen extra hulp nodig hebben. Vanwege een taalachterstand, of ouders die te weinig geld hebben voor ontbijt of avondeten.”

De directeuren willen in gesprek met politici in Den Haag om te overleggen hoe mensen die hulp nodig hebben van de overheid „beter kunnen worden verdeeld”, zegt de directeur van het Nationaal Programma Rotterdam-Zuid, Marco Pastors. De directeuren denken aan voorrangsregelingen in hun wijken voor woningzoekenden die géén extra aandacht van buren of overheden vragen.

Het klinkt als de Rotterdamwet. Daarmee kunnen bewoners met een laag inkomen of met een strafblad uit aangewezen gebieden worden geweerd. Eerdere evaluaties konden het effect van de wet op de leefbaarheid of veiligheid niet aantonen. Maar de directeuren vinden dat de wet juist váker moet worden toegepast, in combinatie met andere maatregelen. Denk aan de sociale woningbouw: woningcorporaties nu zijn verplicht de woningen met de laagste huren aan de mensen met het minste inkomen te geven, zegt de Haagse directeur Schaapman. Die woningen staan vaak in kwetsbare wijken. En zo komen de mensen die hulp het meeste nodig hebben, op dezelfde plekken terecht.

Is voorrang geven aan mensen die minder hulp nodig hebben niet discriminerend? Schaapman: „Wij zien het als stappen die nodig zijn om te zetten om vooruit te komen.”