In december 2019 hadden Britse windenergiebedrijven al meer dan £ 650.000.000 aan ‘constraint betalingen’ geïnd omdat ze helemaal niets hadden gedaan; De kosten voor de stroomvoorziening van consumenten bedroegen de afgelopen vijf jaar bijna £1 miljard, en de verwachting is dat dit cijfer nog verder zal stijgen. Er wordt voorspeld dat tegen 2030 windenergiebedrijven in heel Groot-Brittannië (voornamelijk in Schotland) £3 miljard per jaar in hun zak zullen steken door simpelweg niets te doen, meldt Stop These Things.

De ‘constraint payment’ is een door de overheid gemandateerde manier waarop belastingbetalers en/of energieconsumenten worden gedwongen om windenergiebedrijven letterlijk te betalen om geen elektriciteit te produceren.

In Schotland, dat de afgelopen tien jaar is overspoeld door deze dingen, worden stroomverbruikers (onbewust) tientallen miljoenen pond per jaar in de maling genomen.

In dit stuk geeft Keith Findlay een ranglijst van de bedragen die de Schotse windenergiebedrijven in hun zak hebben gestopt als onderdeel van de grote Britse windenergiefraude. De resultaten zijn gewoonweg verbluffend.

Huishoudens betalen nadat windmolenparken in Highland 68 miljoen pond hebben verdiend voor niets

Statische windturbines in de Hooglanden kosten consumenten in 2023 bijna £68 miljoen.

Ze waren goed voor meer dan een kwart van alle Schotse windparken die “constraint”-betalingen ontvingen voor een nulenergieproductie, zo blijkt uit nieuwe cijfers.

Volgens de Renewable Energy Foundation (REF) vond een leeuwendeel van dergelijke betalingen aan Britse windenergieleveranciers vorig jaar zijn weg naar het noorden van de grens.

Van het totaal van £307,2 miljoen voor heel Groot-Brittannië betaalde de National Grid Electricity System Operator (National Grid ESO) een recordbedrag van £275,3 miljoen aan in totaal 86 Schotse generatoren.

De Hooglanden voerden de uitbetalingsklasse aan als het gaat om het aantal windparken, waarbij 22 locaties in de regio betalingen ontvingen van in totaal £67,8 miljoen.

Bovenaan de lijst met “constraint”-betalingen in het gebied staat het Stronelairg-windpark met 66 turbines van SSE Renewables, nabij Fort Augustus, dat bijna £ 11,6 miljoen ontving.

Maar de twee grootste verdieners in Schotland waren allebei offshore.

Het Moray East-windpark, een ontwikkeling met 100 turbines in de Cromarty Firth, ontving bijna £ 43 miljoen voor machines die geen energie leverden.

En het Seagreen-project met 114 turbines voor de kust van Angus leverde dwangbetalingen op van in totaal bijna £ 40 miljoen.

Een onshore windpark, Clyde, nabij Abington in South Lanarkshire, staat op de derde plaats met bijna £ 16,9 miljoen.

Stronelairg behaalde vorig jaar het vierde hoogste totaal.

Ondertussen verdienden Dorenell, in Moray, en offshore-ontwikkeling Beatrice respectievelijk £9,3 miljoen en £9,1 miljoen.

Andere verdieners van meerdere miljoenen ponden zijn onder meer Griffin, nabij Aberfeldy, Perthshire, die bijna £ 4,6 miljoen ontving.

Mid Hill, een project met 33 turbines in Fetteresso Forest, ten zuidwesten van Aberdeen, ontving £ 2,3 miljoen.

De Argyll en Bute windparken Beinn an Turc en Carraig Gheal verdienden respectievelijk bijna £1,6 miljoen en ongeveer £1,3 miljoen.

Windparken hebben recht op dwangbetalingen wanneer hen wordt gevraagd de productie te verminderen als gevolg van congestie op het elektriciteitsnet of harde wind.

De elektriciteit kan niet worden opgeslagen en de vraag ernaar fluctueert.

Uiteindelijk betalen huishoudens voor dwangbetalingen via ‘netwerkkosten’.

‘Schandaal’

REF heeft het systeem een ​​“nationaal schandaal” genoemd.

Ruim een ​​jaar geleden schatte de op duurzame ontwikkeling gerichte liefdadigheidsinstelling de kosten voor Britse consumenten sinds de dwangbetalingen in 2010 begonnen op “ruim” £1 miljard.

En nu er veel nieuwe windparken op land en in de Noordzee gepland zijn, zullen de netwerkknelpunten waarschijnlijk nog groter worden.

Het is niet verwonderlijk dat campagnevoerders tegen windparken verbijsterd zijn over de enorme sommen geld die worden betaald voor turbines die opzettelijk stil staan.

Graham Lang, van de pressiegroep Scotland Against Spin, zei: “Het is al enkele jaren bekend dat de Schotse regering toestemming geeft voor windparken op land die veel verder gaan dan de lokale vraag naar elektriciteit.

“Uit de laatste gegevens blijkt dat Schotland 15,3 gigawatt (GW) aan operationele, in aanbouw zijnde en goedgekeurde windparken heeft. Er is momenteel nog 7,5 GW die om toestemming vraagt ​​– in totaal 22,8 GW – maar Schotland verbruikt gemiddeld slechts 3,6 GW aan elektriciteit.”

Overtollige stroom wordt naar andere delen van Groot-Brittannië gestuurd, maar het transmissienetwerk heeft onvoldoende capaciteit.

De heer Lang voegde hieraan toe: “Windparken moeten worden uitgeschakeld, wat resulteert in dwangbetalingen.

“Meer dan een kwart van de windparken die deze betalingen ontvangen, bevindt zich in de Hooglanden. Gebieden met een lage vraag en een zwakke netwerkconnectiviteit kunnen exploitanten ertoe aanzetten te profiteren van dwangbetalingen door meer windparken te bouwen.

“Het is de consument die betaalt voor dwangbetalingen via hogere elektriciteitsprijzen.

“De laatste schatting is dat het iedere huiseigenaar £40 per jaar kost om windmolenparken in Schotland uit te schakelen.

“Het is een belachelijke geldverspilling. Het heeft helemaal geen zin dat de Schotse regering toestemming blijft verlenen voor meer windparken.”

Volgens de heer Lang kunnen exploitanten van windparken ook geld besparen door op de uit-schakelaar te drukken.

Hij vervolgde: “Ze hebben minder onderhoud en reparaties nodig als ze niet draaien en stationair draaien. Onderhoud is zeer kostbaar. Het is beter om betaald te worden als je niets doet.”

“Beperkte” exploitanten van windparken kunnen ook energie blijven verkopen aan het National Grid via batterij-energieopslagsystemen, zei de heer Lang.

Hij voegde eraan toe: “Het is een opgeblazen subsidiesysteem, dat wordt beheerd door ontwikkelaars en exploitanten.”

Elektriciteitsnetbeheerder benadrukt dat het ‘de kosten zo laag mogelijk houdt’

Een woordvoerder van National Grid ESO vertelde The Press and Journal dat de Britse elektriciteitsnetbeheerder ervoor zorgt dat de stroom naar huizen en bedrijven stroomt “op de meest kosteneffectieve manier voor de consument, waarbij kosten zo laag mogelijk”.

Hij voegde eraan toe: “Net als veel systeembeheerders over de hele wereld doen we dwangbetalingen wanneer het kosteneffectiever is om bijvoorbeeld de windenergie tijdelijk te verminderen, dan het bouwen van dure nieuwe netwerkinfrastructuur die meer geld zou toevoegen aan ieders energierekening.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)

Factuurfraude: windenergiebedrijven hebben consumenten voor miljoenen opgelicht

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over