Het Westen voert oorlog tegen Rusland in Oekraïne. In het Westen wordt dit nog steeds betwist, maar het is volkomen duidelijk. In dit artikel laat ik zien hoe het Europese publiek wordt voorbereid op het feit dat het Westen al in oorlog is met Rusland, schrijft Thomas Röper.

Westerse media en politici beweren dat het Westen niet in oorlog is met Rusland. Dat is onzin, zoals ik laat zien in een tweedelige serie artikelen. In dit eerste deel heb ik laten zien hoezeer het Westen al betrokken is bij de oorlog met Rusland en in dit tweede deel laat ik zien hoe het Westerse publiek wordt voorbereid om dit feit te accepteren, omdat het feit dat het Westen in oorlog is met Rusland niet langer verborgen kan worden gehouden.

Macrons opmars

De Franse president Macron haalde eind februari het nieuws toen hij na een EU-top verklaarde dat hij het sturen van Europese grondtroepen naar Oekraïne niet langer zou uitsluiten. Ik kwam er in een artikel meteen achter dat Macron daar redenen voor had, omdat er nu duidelijk Franse soldaten sterven in Oekraïne . In januari meldde Rusland dat “60 voornamelijk Franse huurlingen waren gedood en twintig gewond” bij een raketaanval op een doelwit in Charkov. Er bestaat een vermoeden dat deze ‘huurlingen’ feitelijk eenheden van het Franse Vreemdelingenlegioen waren, dat wil zeggen gewone Franse soldaten.

Bovendien zullen de F-16 straaljagers die het Westen aan Oekraïne wil leveren, waarschijnlijk niet functioneren zonder Westers personeel. Daarom moet het westerse publiek erop voorbereid zijn dat westerse soldaten actief worden in Oekraïne. En bovendien wordt nu steeds openlijker erkend dat reguliere westerse soldaten al langere tijd actief zijn in Oekraïne, zoals ik liet zien in deel 1 van deze serie artikelen. Omdat er onvermijdelijk slachtoffers zullen vallen, moet het westerse publiek erop voorbereid zijn dat Europese soldaten in zinken doodskisten uit Oekraïne terugkeren.

Op 15 maart waren er, onopgemerkt door de westerse media, Russische raketaanvallen op een doelwit in Odessa, waarbij hoge Oekraïense officieren, militaire uitrusting, strijders van de Ljoet-terroristische militie en ongeveer honderd westerse huurlingen werden vernietigd. Blijkbaar waren het twee verschillende objecten. Lokale media maakten melding van twee explosies in Odessa die een paar minuten na elkaar plaatsvonden. Bij de eerste explosie kwamen 14 tot 20 mannen om het leven, onder wie de commandant van het Tsunami-bataljon. Meer dan 50 mannen raakten gewond. Lokale media klaagden dat de doden en gewonden deelnamen aan een massa-evenement, in strijd met alle veiligheidsoverwegingen.

Russische media omschrijven de aanval als een “vriendelijke groet aan Macron”, omdat hij had aangekondigd dat hij Franse troepen naar Oekraïne zou sturen als Rusland naar Kiev of Odessa zou oprukken.

Het Westen is in oorlog met Rusland

In het eerste deel van deze serie artikelen legde ik al uit dat het Westen al partij is in de oorlog en dat westerse troepen zich al in Oekraïne bevinden. Uit de retoriek van westerse politici blijkt ook dat het Westen een strijdende partij is. Van de VS, die verklaart Rusland een strategische nederlaag te willen toebrengen, tot Macron, die verklaart dat het noodzakelijk is een Russische overwinning in Oekraïne te voorkomen.

Stel je voor dat Rusland, China en Iran dergelijke retoriek hadden gebruikt toen het Westen oorlog voerde in Afghanistan, de tegenstanders van de NAVO van wapens en inlichtingen tegen de NAVO voorzag en openlijk troepen stuurde tegen NAVO-eenheden in Afghanistan. Zou het Westen dit als deelname aan de oorlog hebben gezien?

In tegenstelling tot alle verzekeringen van de westerse media en politici dat het Westen niet in oorlog is met Rusland, kan men objectief stellen dat het Westen al in oorlog is met Rusland.

Oekraïne als instrument van het Westen

Waar het door de VS geleide Westen in Oekraïne werkelijk op uit is, wordt keer op keer openlijk verklaard. Op 2 maart zei de Franse minister van Buitenlandse Zaken Stéphane Séjourné bijvoorbeeld:

“Een Russische overwinning in Oekraïne zou erg duur kunnen zijn. Voor onze collectieve veiligheid zou niet langer twee procent van het bbp nodig zijn, maar veel meer. Vanuit economisch oogpunt zou de situatie catastrofaal zijn. Alleen al op het gebied van de landbouw zou Rusland bijvoorbeeld meer dan 30 procent van de wereldtarwemarkt kunnen controleren en zijn marktpositie tegen ons Europeanen kunnen gebruiken.”

Het hoofd van de CIA sprak zich ook uit en verklaarde op 12 maart tijdens een hoorzitting van de Amerikaanse Congressional Intelligence Committee :

“Ik geloof dat we heel goed in staat zijn om Oekraïne te blijven steunen in het conflict, waarvan de gevolgen veel verder gaan dan Oekraïne en de Europese veiligheid. Het blijven steunen van Oekraïne gaat niet alleen niet ten koste van het indammen van China, maar draagt juist bij aan het indammen van China. Of het nu gaat om Taiwan, de Zuid-Chinese Zee of elders. (…) Onze inschatting is dat Xi Jinping gedesillusioneerd is. Vooral door wat er in het eerste jaar van de oorlog is gebeurd.”

Volgens de CIA-chef had Xi Jinping de maatregelen niet verwacht die Kiev en het Westen, vooral de Verenigde Staten, namen nadat Rusland de militaire operatie had gelanceerd. Als Washington de grootschalige wapenleveranties aan Kiev niet hervat, zal het Westen te maken krijgen met gevolgen zowel in Europa als “in alle regio’s van de Indische en Stille Oceaan”, aldus Burns. Volgens hem zal de weigering van de VS om Oekraïne verder te steunen niet alleen de twijfel vergroten over de betrouwbaarheid van de VS onder zijn bondgenoten in de regio Azië-Pacific, maar ook ‘de ambities van het Chinese leiderschap’ met betrekking tot Taiwan en Zuid-China. .

Dit waren slechts twee voorbeelden die laten zien waar het Westen werkelijk om draait in Oekraïne. Het gaat over geopolitieke belangen en de strijd tegen Rusland en China. Het gaat over de winsten van westerse bedrijven en de strijd om markten. Het Westen wil zijn dominante rol in de voedselproductie bijvoorbeeld niet verliezen, omdat voedsel gebruikt kan worden als drukmiddel tegen ‘ongehoorzame’ staten. En de VS zien de strijd tegen Rusland als onderdeel van de strijd tegen China, de echte concurrent van de VS. Het gaat echter niet om Oekraïne; het wordt opgeofferd voor deze strijd.

In een artikel riep EU-raadsvoorzitter Charles Michel de EU op om over te schakelen op een oorlogseconomie. Der Spiegel heeft zichzelf opnieuw belangrijk gemaakt en het artikel van Michel vertaald en het een “gastartikel van Charles Michel” genoemd en aan zijn lezers gesuggereerd dat het een artikel was dat speciaal voor Der Spiegel was geschreven.

Maak je klaar voor oorlog

De oorlogsretoriek wordt steeds luider in het Westen. Het feit dat de Duitse minister van Defensie eist dat niet alleen de strijdkrachten, maar ook alle Duitsers weer klaar zijn voor oorlog, zijn geluiden die al tientallen jaren niet meer in Duitsland zijn gehoord.

En de Duitse minister van Volksgezondheid, de heer Lauterbach, die toch al een zeer controversieel figuur is in Duitsland en die tot nu toe geen enkel succes heeft gehad op zijn departement omdat steeds meer ziekenhuizen in Duitsland failliet gaan, waardoor de medische zorg nog slechter wordt, sloot zich aan bij het koor van oorlogsstokers toen hij opriep dat het Duitse gezondheidszorgsysteem klaar moet zijn voor oorlog en voorbereid moet zijn om duizenden gewonden te verzorgen.

Zelfs de algemeen directeur van de Duitse Vereniging van Steden en Gemeenten heeft verklaard dat Duitsland nieuwe bunkers nodig heeft. Hij eiste minimaal een miljard euro om oude bunkers weer in gebruik te nemen en nieuwe te bouwen. Ook in Estland wordt opgeroepen tot de bouw van bunkers. De Estse regering wil een eis invoeren dat elk gebouw met minimaal 1.200 vierkante meter ruimte ook een bunker moet hebben.

Dergelijke rapporten, waarvan ik slechts voorbeelden heb getoond, laten het Europese publiek wennen aan het idee dat er ook in Europa oorlog kan uitbreken. En deze mogelijkheid wordt steeds reëler, aangezien Europese soldaten al lange tijd in Oekraïne tegen Rusland vechten en er nu wordt gesproken over het sturen van reguliere grondtroepen.

Stuur troepen naar Oekraïne

Omdat de Europese bevolking niet enthousiast is om voor Oekraïne te sterven, proberen de voorstanders van het sturen van Europese troepen naar Oekraïne de mensen gerust te stellen dat dit geen gevechtstroepen zijn, maar grenswachten, trainers, onderhoudspersoneel en ontmijners ter vervanging van Oekraïense soldaten, zodat zij kan naar voren worden gestuurd. Zelfs als dat waar zou zijn, zouden deze Europese soldaten, zodra ze deze taken in Oekraïne van het Oekraïense leger zouden overnemen, legitieme doelwitten voor Rusland worden, wat verdere escalatie onvermijdelijk zou maken.

Niettemin groeit de steun voor het initiatief van Macron. Op 15 maart zei de Letse president dat hij Macron steunde, en voegde eraan toe dat Europeanen geen rode lijnen mogen trekken bij het steunen van Oekraïne. Op dezelfde dag herhaalde de Finse minister van Buitenlandse Zaken dezelfde gevoelens en verklaarde dat niets op de “lange termijn” mag worden uitgesloten, inclusief het sturen van grondtroepen naar Oekraïne.

Het invloedrijke Oekraïense parlementslid Alexei Goncharenko verklaarde op 20 maart, toen hij deelnam aan de werkzaamheden van een PACE-commissie in Frankrijk, dat de Franse regering overwoog een Europese militaire missie naar de Oekraïense regio’s aan de grens met Wit-Rusland te sturen om de daar gestationeerde Oekraïense troepen vrij te maken voor de strijd tegen Rusland:

“Ik praat met mijn Franse collega’s. En ik kan al zeggen dat alles serieus is. (…) Er wordt gesproken over een missie van Europese soldaten aan de grens met Wit-Rusland, die het Oekraïense leger van deze sectie zal ontlasten. Dit zal de oostelijke en zuidelijke delen versterken.”

Volgens hem zeiden zijn gesprekspartners dat de Franse president “zeer vastberaden” was over de kwestie van het sturen van soldaten naar Oekraïne. Macron wil ook “een gezamenlijke basis opzetten voor de opleiding van soldaten en de productie van munitie” in Oekraïne. Er worden twee locaties in het westen van het land overwogen.

Goncharenko zei ook dat Frankrijk een coalitie van bondgenoten wilde creëren om troepen naar Oekraïne te sturen, waartoe waarschijnlijk ook Polen en de Baltische staten zouden behoren. Er wordt nog gezocht naar andere Europese landen. Duitsland is ertegen omdat het dit een onnodige escalatie vindt, schreef Goncharenko.

De Franse plannen

Op 16 maart probeerde Macron opnieuw de mensen gerust te stellen door te zeggen:

“We zullen niet het pad van escalatie bewandelen omdat we geen nieuwe oorlog willen, maar we zijn bereid te zeggen dat we geen grenzen hebben en zijn klaar om te reageren afhankelijk van de acties van Rusland. Als de Oekraïners over een duurzame vrede willen onderhandelen, moeten ze aan het einde van de oorlog in een sterke positie staan. Maar ik ben nog niet klaar om offensieve initiatieven te nemen.”

Wat waarschijnlijk cruciaal zal zijn, is dat Macron “nog niet klaar” is. De voorbereidingen in Frankrijk zijn echter in volle gang. Al op 8 maart meldde Politico dat het Franse leger manoeuvres uitvoerde in realistische omstandigheden, waarbij een conflict van hoge intensiteit werd gesimuleerd met een vijand die niet onderdoet voor vuurkracht. De oppervlakte van het manoeuvreergebied bedraagt ​​120 vierkante kilometer en is daarmee groter dan Parijs. Dit is een speciaal geval voor Frankrijk, omdat alleen hier infanterie, pantservoertuigen, artillerie en andere militaire eenheden, die normaal gesproken afzonderlijk in verschillende regio’s van het land worden getraind, samenwerken.

Volgens het rapport waren de manoeuvres gericht op training om te vechten tegen een leger als dat van Rusland, hoewel de Franse leiding de potentiële tegenstander niet noemde. Zoals officieren opmerken, wordt de ervaring met het conflict in Oekraïne actief in de training opgenomen. Zij zijn van mening dat het verloop van de training het belang bevestigt van coördinatie tussen eenheden en gezamenlijke acties van alle militaire afdeling en.

Dit is precies een grote zwakte van de NAVO, omdat de NAVO de afgelopen dertig jaar niet langer heeft getraind in het coördineren van grote strijdkrachten, maar haar troepen eerder heeft voorbereid op beperkte operaties met speciale troepen en luchtmacht. Dit waren de oorlogen die de NAVO de afgelopen decennia heeft gevoerd, maar de NAVO heeft lange tijd geen grote oorlog gevoerd met fronten van duizend kilometer lang en tienduizenden soldaten omdat zij zo overtuigd was van haar superioriteit.

In een artikel voor Le Monde heeft de stafchef van het Franse leger, generaal Pierre Schill, gezegd dat Frankrijk niet immuun is voor spanningen in de wereld en dat het verplichtingen heeft tegenover landen die ernstig bedreigd worden. De generaal vervolgde:

“Om zichzelf te verdedigen tegen aanvallen en de belangen te beschermen, bereidt het Franse leger zich voor op de moeilijkste veldslagen.”

De dreiging van kernwapens

Een andere Franse officier heeft Rusland op televisie openlijk gedreigd met het gebruik van kernwapens in Oekraïne. In een aflevering van “Le Club Info” op de televisiezender Direct LCI presenteerde de gepensioneerde Franse legerkolonel Vincent Arbaretier twee scenario’s voor de inzet van Franse troepen in Oekraïne. Ten eerste de inzet van troepen langs de Dnjepr en ten tweede aan de grens met Wit-Rusland, wat ook werd gemeld door het Oekraïense parlementslid Goncharenko. De voormalige Franse kolonel zei op televisie:

“Overigens geloof ik dat de twee opties op een gegeven moment gemengd kunnen worden. Dat betekent dat Franse troepen langs de Dnjepr en rond Kiev moeten worden gestationeerd om de Russen te vertellen: ga niet verder, anders loop je het risico onder ons vuur te komen te liggen, inclusief onze niet-conventionele wapens.”

Je moet het op de kaart bekijken, want de Dnjepr verdeelt Oekraïne ongeveer in het midden. Blijkbaar is Frankrijk bereid om Rusland naar de Dnjepr te laten oprukken, maar wil het ingrijpen als Rusland de Dnjepr oversteekt en richting Kiev of Odessa oprukt.

Het probleem is dat Frankrijk feitelijk niets heeft om Rusland militair tegen te gaan. Frankrijk beschikt over iets meer dan 200 tanks en ongeveer 200 gevechtsvliegtuigen. Rusland beschikt daarentegen over ongeveer 14.000 tanks, waarvan er vóór de escalatie ongeveer 10.000 in Oekraïne waren opgeslagen, maar nu naar verwachting weer operationeel zullen zijn. En Rusland beschikt over meer dan duizend straaljagers en de modernste luchtverdediging ter wereld, waar de NAVO terecht bang voor is.

Omdat Frankrijk feitelijk niet veel kan doen om Rusland militair tegen te gaan, heeft Frankrijk al gedreigd – zij het tot nu toe alleen in de persoon van een gepensioneerde officier – met het gebruik van kernwapens in Oekraïne. Ter herinnering: het Westen wil Oekraïne zogenaamd helpen, maar over welk Oekraïne kunnen we het hebben als Frankrijk daar daadwerkelijk kernwapens gebruikt?

De Franse heethoofden moeten hier niet serieus over nadenken, omdat volgens de Russische nucleaire doctrine het gebruik van Franse kernwapens in Oekraïne of zelfs tegen Russisch grondgebied waarschijnlijk zal worden gevolgd door een nucleaire aanval op doelen in Frankrijk.

Macrons dilemma

Ik heb al gezegd dat Macron de mogelijkheid ter sprake bracht om grondtroepen naar Oekraïne te sturen, omdat het grote aantal in Oekraïne gedode soldaten niet veel langer geheim kan worden gehouden. Le Monde meldde op 1 maart, onder verwijzing naar bronnen, dat de Franse regering overweegt een kleine militaire macht naar Oekraïne te sturen. Ze zal dienen als trainer voor de Oekraïense strijdkrachten en als “afschrikmiddel” voor Moskou, zo meldde de krant. Volgens Le Monde zijn de Franse speciale troepen ook betrokken bij het trainen van Oekraïense soldaten in buurland Polen en bij het begeleiden van wapenleveranties naar Kiev. Ze stopten echter altijd “bij de Oekraïense grens”.

Sergei Naryshkin, het hoofd van de Russische buitenlandse inlichtingendienst SVR, zei op 19 maart dat Frankrijk al van plan was 2.000 speciale troepen naar Oekraïne te sturen:

“De huidige leiders en generaals van het land geven niets om de dood van gewone Fransen. Volgens de door de Russische SVR ontvangen informatie wordt er al een contingent voorbereid om naar Oekraïne te worden gestuurd. In de beginfase zullen het ongeveer 2.000 mensen zijn.”

Volgens de directeur van de SVR vreest het Franse leger dat zo’n grote eenheid niet onopgemerkt naar Oekraïne kan worden overgebracht en gestationeerd, en hij voegde eraan toe:

“Dit maakt het tot een primair legitiem doelwit voor aanvallen door de Russische strijdkrachten. En dit betekent dat het lot van alle Fransen die ooit met een zwaard naar het grondgebied van de Russische wereld zijn gekomen, op hen wacht.

Over de redenen waarom Macron nu de soldaten wil sturen, zei Naryshkin:

“Macron zal vroeg of laat de onaangename waarheid moeten onthullen, maar hij zal proberen de ‘bekentenissen’ zoveel mogelijk uit te stellen. Zoals ze in het Elysee Palace zeggen, heeft het aantal Franse sterfgevallen ‘al een psychologisch significante drempel overschreden’. De publicatie van dergelijke gevoelige gegevens zou burgers tot protest kunnen aanzetten, vooral in het licht van de massademonstraties van boeren in het hele land tegen de regering.”

Volgens de Russische inlichtingenchef maakt het Franse leger zich nu “zichtbaar bezorgd over het toenemende aantal Fransen” dat in Oekraïne wordt gedood:

“Er wordt opgemerkt dat ‘tientallen Franse burgers’ zijn gedood bij de vernietiging van de tijdelijke verzamelplaats van buitenlanders in de buurt van Charkov door Russische troepen op 17 januari, en dat dergelijke aanvallen normaal zijn geworden in het conflict in Oekraïne.” Zoals het Franse Ministerie van Defensie onofficieel toegeeft, heeft het land sinds de Algerijnse oorlog in de tweede helft van de twintigste eeuw niet meer zulke verliezen in het buitenland geleden. (…) De militaire leiding vreest ook ontevredenheid onder de actieve officieren van de middenrang. Een ‘onevenredig aantal’ van hen bevindt zich onder de doden en er zijn al problemen met het vinden van ‘vrijwilligers’ om te rouleren en degenen die zijn ‘vertrokken’ in het Oekraïense inzetgebied te ‘vervangen’.”

De SVR-directeur wees er ook op dat Parijs niet alleen het aantal slachtoffers zorgvuldig verborgen houdt, maar ook de Franse militaire betrokkenheid in Oekraïne:

“Daarom proberen de betrokken autoriteiten oplossingen te vinden voor de praktische problemen: de doden moeten begraven worden, de families moeten gecompenseerd worden en de gehandicapten moeten een pensioen ontvangen. Dit alles vereist goede documentatie en verdere ‘dubbele aangifte van overlijden’ riskeert rechtszaken van ontevreden familieleden.”

Medvedev trolt Frankrijk

De voormalige Russische president Medvedev wees ook op het grote aantal Franse soldaten dat in Oekraïne sneuvelde. Op Telegram schreef hij:

In feite zou het de zaak ten goede komen als de opgewonden Fransen een paar regimenten zouden sturen. Het zou zeer problematisch zijn om zo’n aantal troepen te verbergen, en daarom zou hun systematische vernietiging niet de moeilijkste, maar de belangrijkste taak zijn.

Maar wat een goede zaak !

Met zoveel doodskisten die vanuit het buitenland in Frankrijk arriveren, zou het onmogelijk zijn om de massale sterfgevallen onder beroepssoldaten te verdoezelen. Bovendien zou het niet langer mogelijk zijn om ons te verschuilen achter het excuus dat bijvoorbeeld huurlingen hun eigen lot kiezen en de manier waarop ze het recht op leven uitoefenen. Deze ongelukkige mensen zullen volwaardige strijders worden in het interventiecontingent. Hun vernietiging zal een prioriteit en een glorieuze taak zijn voor onze strijdkrachten.

Voor de dappere mensen van de Franse regering zal dit echter neerkomen op de guillotine. Ze zullen in stukken worden gescheurd door woedende ouders en norse leden van de oppositie, die hen hebben wijsgemaakt dat Frankrijk niet in oorlog is met Rusland. En het zal een goede les zijn voor de andere rusteloze idioten van Europa.

Westerse troepen zijn al lange tijd actief in Oekraïne

In het eerste deel van deze kleine serie artikelen heb ik al uitvoerig gerapporteerd over berichten uit het Westen dat er al westerse troepen actief zijn in Oekraïne. Op 20 maart is er nog een bericht toegevoegd. De Poolse minister van Buitenlandse Zaken Sikorski bevestigde nogmaals de aanwezigheid van soldaten uit westerse landen in Oekraïne tegenover het Duitse persbureau DPA:

“Zoals uw bondskanselier zei, zijn er al enkele eenheden uit grote landen in Oekraïne. In het Pools hebben we de term Tajemenica Polizynela, dat een geheim beschrijft dat iedereen kent.”

Op 26 februari rechtvaardigde Scholz zijn weigering om Kiev te voorzien van Taurus-raketten door te zeggen dat wat de Britten en Fransen doen om hun raketten in Oekraïne te richten onmogelijk is voor Duitsland. Scholz had daarmee toegegeven dat Britse en Franse soldaten al actief deelnamen aan de oorlog tegen Rusland in Oekraïne.

Als het Westen een Russische overwinning in Oekraïne wil afwenden of zelfs uitstellen, wat onmogelijk is zonder grote eenheden uit westerse staten te sturen, dan heeft het Westen waarschijnlijk niet veel tijd meer. Het Oekraïense front brokkelt niet alleen af ​​door het gebrek aan munitie en wapens, maar vooral door het gebrek aan soldaten. Oekraïne is leeggebloed.

Rajmund Andrzejczak, voormalig chef van de Poolse generale staf, schat dat de verliezen van Oekraïne in het conflict met Rusland “in de miljoenen lopen”. Kiev is “de oorlog aan het verliezen” en beschikt niet over de middelen om de strijd tegen Rusland voort te zetten, voegde hij eraan toe in een interview met omroeporganisatie Polsat. Hij omschreef de situatie op het Oekraïense slagveld als “zeer dramatisch”.

Het Europese publiek wordt voorbereid op oorlog

“De Oekraïners verliezen deze oorlog”, zei Andrzejczak, erop wijzend dat Kiev niet langer over luchtafweerraketten beschikt om zichzelf tegen Russische aanvallen te beschermen. De afgelopen weken heeft hij opgeroepen tot een verhoging van de defensieproductie en heeft hij betoogd dat het Westen zich binnen twee tot drie jaar moet voorbereiden op een grootschalig conflict met Rusland.

De westerse media en politici proberen momenteel het publiek in Europa voor te bereiden op een hete oorlog tegen Rusland en beweren dat Rusland na Oekraïne de NAVO-landen wil aanvallen, wat natuurlijk onzin is zolang ze Rusland niet aanvallen. En dat is precies wat ze in Oekraïne lijken te willen doen.

Omdat veel mensen zich hiervan niet bewust zijn, moet het hier nog eens vermeld worden. De VS, wier belangen in Oekraïne op het spel staan, zeggen heel duidelijk dat zij geen troepen naar Oekraïne zullen sturen. Als Frankrijk dit bijvoorbeeld samen met andere Europese staten zou doen, dan zou dat hun beslissing zijn en zou een militaire reactie van Rusland geen reden zijn voor het uitroepen van een NAVO-alliantie in overeenstemming met artikel 5 van het NAVO-Verdrag.

Deze landen zouden dan alleen staan ​​tegenover Rusland, omdat de VS geen nucleaire oorlog willen. Maar nadat ze Rusland in Oekraïne tot de laatste Oekraïner hebben bevochten, hebben ze er geen probleem mee om deze strijd voort te zetten tot de laatste Fransman of Pool.

Bovendien zou dit vanuit Amerikaans perspectief een groot voordeel zijn, omdat de VS dit bij een kernoorlog hopen te kunnen beperken tot Europa. Als Frankrijk kernwapens gebruikt, hopen de VS dat de Russische reactie alleen Frankrijk zal treffen.

Maar of ze gelijk hebben, is een raadsel, en ik hoop dat we nooit het punt bereiken waarop we het antwoord op die vraag zullen vinden.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)

EU verklaart Rusland de oorlog

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over