Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Pogacar dolt met collega-wielrenners: Sloveen verstopt zich na aanval in de bosjes
Het was een opvallende mededeling van de wedstrijdjury van de Ronde van Catalonië: Tadej Pogacar in de aanval op ruim 160 kilometer van de finish. De Sloveen ging er samen met zijn ploeggenoot Domen Novak vandoor in het eerste wedstrijduur, maar liet zich uiteindelijk weer inrekenen. Al was het peloton daar aanvankelijk niet van op de hoogte.
De vroege aanval van Pogacar was niet gepland, zo vertelde hij na afloop van de eerste bergetappe aan Cycling Pro Net. “Niemand begon met aanvallen. Israel-Premier Tech wilde geen kopwerk doen, dus toen besloten we zelf maar het werk op te knappen. We kwamen vanuit de achtergrond, maar niemand kwam met ons mee. We hadden zo opeens een gaatje en besloten dan maar door te gaan.”
Pogacar en zijn land- en ploeggenoot Domen Novak reden zo plots vooruit, maar dit duurde niet lang. “We besloten te stoppen voor een pee pee (plaspauze, red.)”, lacht de ritwinnaar. “En daarna verstopten we ons in de bosjes. Het peloton wist niet waar we waren, haha. Just a little bit of fun“, laat Pogacar met een brede glimlach weten.
De kopman van UAE Emirates hield zich in de daaropvolgende wedstrijduren wat meer gedeisd, maar deelde op de slotklim naar Vallter 2000 een mokerslag uit aan zijn concurrenten voor de eindzege. De tweevoudig Tourwinnaar reed op de slotklim van elf kilometer (aan 7,5%) bijna anderhalve minuut weg van zijn eerste belagers, Mikel Landa en Aleksandr Vlasov.
‘t Was wel degelijk De Vlaeminck in La Lombardia, die zogenaamd aanviel tijdens een plaspauze van Merckx en co. De Vlaemincks maatje Monséré zat in het complot en ging Merckx langs zijn neus weg vertellen dat De Vlaeminck ontsnapt was. Een furieuze Merckx liet zijn ploeg zo hard achtervolgen dat de in de berm verstopte De Vlaeminck de aansluiting bijna niet meer kon maken…
For the record zit daar een compliment in hè
De wegen zijn soms ondoorgrondelijk hier.
Benieuwd of ik ook straf krijg.....
Net als een oud teamlijer van me die om de haverklap riep, 'dat zou je eigenlijk niet moeten willen'