Eerste bewoners terug naar getroffen kibboetsen: 'Dit blijft mijn thuis'

• 

  Nasrah Habiballah

  Correspondent Israël en de Palestijnse gebieden

Kibboets Nir Oz ligt vlak bij de Gazastrook en is een van de kibboetsen die werden aangevallen door Hamas op 7 oktober. De gemeenschap werd hard getroffen. Van de 400 inwoners werd een kwart ontvoerd of gedood. De overlevenden werden geëvacueerd en de kibboets was verlaten. Alleen de kogelgaten, bloedsporen en afgebrande huizen vertelden nog wat zich hier had afgespeeld.

In totaal zijn sinds de oorlog ruim 125.000 Israëliërs geëvacueerd. Het gaat om mensen uit de kibboetsen die waren aangevallen, maar ook uit andere plaatsen in de buurt van de Gazastrook. En inwoners van het gebied bij de grens met Libanon. De overheid heeft opvang geregeld in hotels, vakantieparken en leegstaande panden.

Inmiddels zijn sommigen weer terug naar hun eigen woonplaats, maar in veel van de getroffen kibboetsen is de schade te groot en moeten huizen worden gesloopt en daarna worden herbouwd.

Niet bang

Hoewel een groot deel van de huizen ook in Nir Oz nog steeds onbewoonbaar is, keert een enkeling toch terug. Adi Negev is een van drie bewoners die er weer permanent woont. "Ik denk niet dat hetzelfde als 7 oktober hier nog een keer zal gebeuren. Dus ik ben niet bang om hier te zijn. Het is mijn thuis."

Haar huis bleef op wat schade na gespaard. Maar veel woningen om haar heen werden in brand gestoken en zijn dus nog steeds verlaten:

Naar verwachting zal het zeker drie jaar duren voordat Nir Oz weer is opgebouwd en alle bewoners terug kunnen. Tot die tijd zitten ze op allerlei opvangplekken door het hele land. En dat is niks voor Negev, ze is te gehecht aan haar plekje. Ook al zit ze nu op een praktisch verlaten kibboets waar de sporen van 7 oktober nog overal te zien zijn.

"De laatste tijd komen er overdag steeds vaker weer mensen. Ze blijven niet slapen, maar komen hier overdag om de boel op te ruimen.", zegt ze.

Rita Lifshitz is een van hen. Ze komt dagelijks naar de kibboets. Ze geeft de katten eten die massaal werden achtergelaten in de chaos waarin men vertrok op 7 oktober. En ze laat journalisten en andere geïnteresseerden zien wat er op de kibboets is gebeurd: "Dit is het gemeenschapsgebouw, het hart van de kibboets. Hier zitten ook onze brievenbussen".

Veel postvakken zijn beplakt met een rode of een zwarte sticker. "De rode stickers staan voor mensen die zijn vermoord, de zwarte voor de mensen die zijn ontvoerd. In totaal honderd mensen", legt Lifshitz uit.

De ruimte ernaast vast is de gemeenschappelijke eetzaal, waar de sporen van 7 oktober ook nog steeds te zien zijn. Kogelgaten in de deuren, gebroken ramen en een penetrante lucht die nog over is van de dode lichamen die lang in de eetzaal lagen.

Op de tafels liggen posters met daarop foto's, een voor elke persoon die werd ontvoerd of gedood. Ook Lifshitz's schoonouders werden meegenomen Gaza in. Haar schoonmoeder kwam snel vrij, maar haar schoonvader zit er nog. "Hij wordt in mei 84, ik hoop dat hij voor zijn verjaardag weer thuis is."

Ondanks alle trauma die de plek bij haar kan oproepen, wil Lifshitz graag weer permanent in Nir Oz wonen: "Ik hou van deze plek. Het is nog steeds mijn paradijs. Het zal altijd mijn thuis blijven."

En ze verwacht dat de meeste mensen zullen terugkomen zodra het weer kan: "We bouwen al zo lang aan deze gemeenschap. We houden van deze plek en kunnen niet zonder. Dus we zullen terugkomen. Niet iedereen, maar de meesten zullen terugkomen."

Ook Negev hoopt dat de rest weer terug zal komen: "Wat hier is gebeurd is verschrikkelijk, maar het is niet de schuld van deze plek."

Nasrah Habiballah werd eind oktober met andere journalisten door de Israëlische overheid rondgeleid in Nir Oz: