Superwide blinkt uit in randzaken

In het kort

De Philips Evnia 49M2C8900 is een QD-oledscherm ter grootte van twee 27"-wqhd-monitors. De featureset is lekker breed: een USB-C-poort voor je laptop met kvm, goede luidsprekers en Ambiglow, vergelijkbaar met Ambilight op Philips-televisies. Bovendien is hij relatief aantrekkelijk geprijsd. Jammer genoeg valt de kleurafstelling over de hele linie tegen, met grote afwijkingen in zowel de kleurtemperatuur als het gamma, waarbij het scherm alleen een modus voor sRGB heeft, niet voor Display P3 en AdobeRGB. Voor hdr-weergave heeft het scherm een stand waarin de kleurweergave goed is en een stand met een (relatief) hoge helderheid, maar helaas geen optie die beide combineert. Net als andere QD-oledschermen heeft de Evnia 49M2C8900 razendsnelle responstijden, een zeer hoog contrast en uitstekende kijkhoeken. Let wel op nadelen, zoals een afnemend contrast bij omgevingslicht en colorfringing rondom kleine lettertjes.

Pluspunten

• Ambiglow-verlichting
• Bijzonder schermformaat
• Razendsnelle responstijden
• Zeer brede kijkhoeken

Minpunten

• Kleurafstelling valt over hele linie tegen
• Goede kleuren óf hoge helderheid in hdr
• Hdr-bug bij gebruik AMD-kaart
• Zwart wordt grijzig bij omgevingslicht
• Colorfringing door afwijkende subpixelindeling

Getest

Philips Evnia 49M2C8900 Wit

Prijs bij publicatie: € 1.199,-

Vanaf € 1.190,01

Vergelijk prijzen

Medio vorig jaar kwam er voor het eerst een superbrede QD-oledmonitor uit: de Samsung Odyssey OLED G9 (49G95SC), een scherm van meer dan een meter breed met een even grote oppervlakte en dezelfde resolutie als twee 27"-wqhd-monitors naast elkaar. Tel daar alle goede eigenschappen van de QD-oledtechniek bij op, zoals fantastische responstijden, geweldige kijkhoeken en een zeer goede hdr-beeldweergave, en je hebt een tot de verbeelding sprekende gamingmonitor. Hoewel de prijs sinds onze review gedaald is, kost hij nog steeds meer dan 1400 euro.

Sinds de Odyssey OLED G95SC is er een aantal goedkopere schermen met hetzelfde paneel verschenen, waarvan we er eind vorig jaar al twee hebben besproken: de ASUS ROG Swift OLED PG49WCD en de Samsung Odyssey OLED G93SC. Het ASUS-scherm bleek te beschikken over een betere kleurweergave en een bredere featureset, met bijvoorbeeld USB-C-docking voor je laptop, maar het ververst 'slechts' op maximaal 144Hz. De beide Samsung-monitors doen 240Hz, wat een nog scherpere weergave van bewegend beeld oplevert, als je videokaart het aankan, maar hebben weer geen USB-C-aansluiting.

In dit artikel bekijken we de Philips Evnia 49M2C8900, die de pluspunten van beide schermen hierboven belooft te combineren: USB-C-docking én 240Hz. Daarbovenop beschikt het scherm over Ambiglow als unique selling point; vergelijkbaar met Ambilight op Philips-televisies projecteren rgb-lampjes achter op het scherm de kleur van het beeld op je muur, wat een nog immersievere spelervaring moet opleveren. Naast goed uitgerust is de Evnia 49M2C8900 aantrekkelijk geprijsd, met een vanafprijs van 1199 euro. Daarmee is het behalve de Odyssey OLED G93SC de goedkoopste monitor met dit paneel. We zijn kortom benieuwd naar de praktijk en resultaten uit ons testlab. Heeft Philips de beste QD-oledsuperwide gemaakt?

Design en aansluitingen

Het design van de Evnia 49M2C8900 lijkt op dat van de goedkopere Evnia-monitors die we vorig jaar hebben besproken, maar het topmodel in de serie ziet er met zijn witte kast met zilverkleurige accenten toch wat luxer uit. Verder zijn veel van dezelfde designkenmerken aanwezig, zoals het subtiele vakjespatroon op de achterkant van de behuizing en het haakje voor de headset bovenaan de voet, dat net als de spitse poten is uitgevoerd in een gespikkeld soort plastic. Onder het scherm zit een bredere rand met rechtsonder de powerled, die je eventueel kunt uitschakelen in de osd.

Net als bij veel andere oledmonitors is het paneel van de Evnia 49M2C8900 erg dun. De poorten en verdere hardware die nodig zijn om het scherm te laten werken, zitten op een dikkere kast midden op de achterkant. Tussen die kast en de rest van het paneel zit over de hele lengte een sleuf, waarschijnlijk voor de koeling. Behalve die duidelijk voelbare opening sluiten alle onderdelen netjes op elkaar aan. De bouwkwaliteit van het geheel voelt prima aan.

De voet is voorzien van een opening en een clipje om kabels netjes weg te leiden. Hij stelt je in staat om de monitor 12 centimeter in hoogte te verstellen, 20 graden naar links of rechts te draaien en hem 15 graden naar achteren of 5 graden naar voren te kantelen. De hoogteverstelling voelt nogal stroef aan, maar het scherm staat wel redelijk stabiel op zijn poot. Mocht je een eigen draagoplossing willen monteren, dan vind je daarvoor een meegeleverde Vesa-bracket in de doos.

Achter op de Evnia 49M2C8900 zitten vier beeldaansluitingen: tweemaal HDMI 2.1, een DisplayPort 1.4-ingang en een USB-C-poort geschikt voor DisplayPort Alternate Mode. Uiteraard kan ook de vierpoorts-USB3.1-hub worden verbonden via USB-C. Philips heeft nog een tweede USB-B-upstreampoort op het scherm gezet, die via de osd kan worden toegewezen aan een andere beeldingang. Zo kan op het scherm aangesloten randapparatuur automatisch switchen tussen twee systemen. Dergelijke eenvoudige kvm-functionaliteit ontbreekt op de Samsung Odyssey G9-ultrawides. De ROG Swift OLED PG49WCD heeft juist uitgebreidere functies, zoals het kunnen kopiëren van bestanden tussen aangesloten computers, mits je de bij dat scherm geleverde software installeert,.

Volgens de specificaties is de USB-C-poort geschikt voor 90W Power Delivery, voldoende voor krachtigere laptops, maar niet voor de meeste gaminglaptops. Opvallend is dat het scherm maximaal slechts 65W kan leveren als de helderheid hoger staat dan '70' in de osd of wanneer USB-randapparatuur meer dan 5W nodig heeft. Het huidige maximum wordt vermeld in het systeemmenu van de osd. Kennelijk heeft de ingebouwde voeding van de Evnia 49M2C8900 niet voldoende vermogen om alle features gelijktijdig te laten werken, waar een monitor als de ROG Swift OLED PG49WCD geen last van heeft.

Bij het verhogen van de helderheid tot meer dan '70' daalt de maximale USB Power Delivery tot 65W, zoals aangegeven in de osd.

Featureset en osd

De onscreen display van de Evnia 49M2C8900 is niet heel fijn in gebruik, zeker als je de joystick achter op het scherm gebruikt om het te bedienen. Het pookje zit niet middenonderaan het scherm of helemaal in de uiterste hoek, zoals bij veel andere monitors, maar rechtsonder op de dikkere kast achter het paneel. Daardoor moet je met je hand in een onprettige hoek om het scherm heen graven. Gelukkig levert Philips ook een afstandsbediening mee. Naast een d-pad heeft die knoppen voor veelgebruikte instellingen, zoals het wijzigen van input, volume en helderheid. Op de afstandsbediening van de Odyssey OLED G9 G95SC ontbreken sommige van deze toetsen. Waar de Samsung-afstandsbediening toekan met een knoopcelbatterij, vereist die van Philips twee AAA-batterijen, wat hem een stuk forser maakt.

Het pixelige en zo te zien niet op native resolutie gerenderde menuutje van de Evnia 49M2C8900 beschikt over een lange reeks kleurpresets, met instellingen voor gamma en kleurtemperatuur, die helaas worden vergrendeld zodra je de sRGB-optie activeert. Er zijn geen instellingen voor andere kleurruimtes, zoals Display P3 of AdobeRGB. Het gamemenu bevat de gebruikelijke optie om een richtkruis over het beeld weer te geven, plus een functie genaamd Stark ShadowBoost, die inderdaad de schaduwen helderder maakt, maar tegelijk verscherping over het beeld legt. Zoals de meeste andere (QD-)oledschermen heeft de Evnia 49M2C8900 geen responstijdinstelling, noch een motionblurreductionfunctie.

Door de typische vormgeving van het menu met verticale in plaats van horizontale tabbladen moet je soms naar onderen, dan weer naar rechts bladeren om een scherm verder te komen, waarbij je om opties te activeren, soms naar rechts en dan weer naar onderen moet klikken. Als je je aandacht erbij houdt, is het logisch wat je moet doen, maar ik heb veel fijner vormgegeven menu's gezien, onder andere op de concurrerende ROG Swift OLED PG49WCD en Samsung Odyssey OLED G9 G93SC.

Toen ik de luidsprekers van de Evnia 49M2C8900 voor het eerst probeerde, schrokken we ons op de redactie een hoedje. Niet dat ze superslecht zijn, integendeel: de vier 7,5W-luidsprekers geven een verbazingwekkend luid en voor een monitor behoorlijk goed geluid. Het geluidsbeeld is lekker breed en er is relatief veel bas te horen. Jammer alleen is de standaard nogal doffe klank, bijna alsof er nog wat verpakkingsschuim in de luidsprekers is achtergebleven. Gelukkig bevat de osd diverse audiopresets en een vijfbandequalizer om wat frisheid in het geluid te brengen. Dan wordt duidelijk dat het met de detailweergave ook goed zit.

Praktijk: 49"-QD-oledpaneel met Ambiglow

Ambiglow is zoals gezegd een unique selling point voor de Evnia 49M2C8900. Links, rechts en boven het scherm zitten in totaal 24 ledjes die kunnen meekleuren met het beeld, waardoor dat nog verder lijkt door te lopen in je ruimte. Dat is vergelijkbaar met Ambilight op Philips-televisies, waarvan we weten dat sommigen zweren bij het effect. Specifiek voor de Evnia 49M2C8900 merk ik wel op dat het scherm zelf al een groot deel van je blikveld vult als je er goed voorzit, dus ik vraag me af of de meerwaarde even groot is als bij een televisie.

Zeker als je de lampjes op de hoogste helderheidsinstelling zet, is de verlichting in een donkere ruimte goed te zien vanaf een positie voor het scherm. Dat geldt niet voor de rgb-verlichting van veel andere gamingmonitors, die bovendien vaak niet in staat is om automatisch mee te kleuren met het beeld. Wellicht kun je met wat hobbywerk en losse rgb-ledstrips alsnog een soortgelijk effect voor elkaar krijgen op andere schermen, maar de oplossing van Philips is geheel plug-and-play.

Hoewel de lampjes de kleur van het beeld prima overnemen, reageren ze niet supersnel en ook is de 'resolutie' van het backlight natuurlijk erg laag ten opzichte van het scherm. De Ambiglow-leds geven dus niet veel meer dan een indruk van de gemiddelde kleur aan een bepaalde kant van de monitor, waarbij beeldinformatie onderaan het scherm toch al niet wordt meegenomen, omdat daar geen ledjes achter het scherm zitten. In de osd zijn ook een paar lichteffecten te vinden die onafhankelijk van het beeld werken. In tegenstelling tot sommige andere gamingmonitormerken heeft Philips geen software om de verlichting van dit scherm te synchroniseren met die van andere (rand)apparatuur.

Over het QD-oledpaneel zelf schreven we al eerder uitgebreid in andere reviews. Het scherm heeft 5120x1440 pixels op een 49"-diagonaal, effectief evenveel als twee 27"-wqhd-monitors zonder rand ertussen. Dat biedt vooral meerwaarde voor pc-games of voor desktopgebruik, maar niet voor consolegaming. Met 1800R is de kromming van het paneel minder sterk dan die van veel lcd-superwides op dit formaat of de kleinere oledultrawides op basis van een woledpaneel. Het schermoppervlak lijkt een beetje op dat van een plasmatelevisie; je ziet scherpe reflecties en overdag oogt het scherm een beetje grijzig, waarmee het contrast lager lijkt. Een ander nadeel aan het QD-oledpaneel is de ongebruikelijke driehoekige subpixelindeling, die ertoe leidt dat er soms gekleurde randjes te zien zijn, vooral aan de boven- en onderkant van contrastrijke overgangen. In tekst is die colorfringing vooral te zien bij witte tekst op een donkere ondergrond.

Inbranden kan bij een QD-oledscherm als de Evnia 49M2C8900 een risico zijn bij weergave van stilstaande beelden. De monitor beschikt over de gebruikelijke anti-inbrandtrucjes. Zo wordt het actieve beeld telkens een klein stukje over het scherm verplaatst, wat mogelijk is doordat het paneel eigenlijk iets meer dan 5120x1440 pixels bevat. Ook is er een 'screensaver' die het beeld na een paar minuten inactiviteit veel donkerder maakt. Beide opties zijn uitschakelbaar, maar de handleiding waarschuwt dat niet te doen. Wat je niet kunt uitzetten, is de noodzaak om iedere 16 uur een 'pixelverversing' te doen. Tijdens dat proces blijft het scherm maximaal een kwartier op zwart. Overigens verschijnt al na 4 uur gebruik de eerste herinnering om de verversing te starten, die je op dat punt nog kunt skippen.

Hoewel de handleiding van de Evnia 49M2C8900 tot twee keer toe vermeldt dat inbranden is uitgezonderd van de garantie, staat op de productpagina dat inbranden wel degelijk onder de driejarige fabrieksgarantie valt. Ook fabrikanten als ASUS, MSI en Alienware geven twee tot drie jaar garantie voor inbranden op hun oledmonitors.

Testmethode en testveld

We meten helderheid, contrast en kleurweergave met behulp van een Spectracal C6-colorimeter, die we profileren met behulp van een JETI Spectraval 1501 Hires-spectroradiometer. De metingen worden uitgevoerd met behulp van Portrait Displays Calman Color Calibration-software. Over de testprocedure lees je meer in deze .plan. We meten het scherm niet alleen door zoals het uit de doos komt, waarbij we de helderheid voor kleurmetingen afstellen op een waarde die de 150cd/m² zo dicht mogelijk benadert; we stellen het scherm ook in voor kleurruimtes als sRGB en, indien relevant, Display P3 en AdobeRGB, waarbij we zo nodig aanpassingen doen aan gamma en kleurtemperatuur. De instellingen die we hebben gebruikt, vind je in de tabel hieronder. In dit kortere artikel staan alleen de metingen waarbij het scherm is ingesteld voor sRGB en Display P3. De overige scores vind je op de productpagina.

De hdr-meting voeren we uit met dezelfde software en meetapparatuur en een VideoForge Pro-patroongenerator. Voor de responstijdmeting gebruiken we een fotosensor en de LeCroy WaveRunner 6100-oscilloscoop. De inputlag meten we met een Leo Bodnar-tester. Om de kijkhoeken te bepalen, meten we onder een hoek van 45 graden de resterende helderheid en de kleurverandering ten opzichte van een loodrechte meting. Voor de uniformiteitsmeting kijken we naar de verhouding tussen de helderheid op vijftien meetpunten, gemeten op een volledig wit en een volledig zwart scherm. Ook bepalen we de relatieve kleurverschillen langs de randen ten opzichte van het midden. Tot slot meten we het energiegebruik van de monitor, zowel op de maximale helderheid als op een vaste helderheid van 150cd/m².

Het testveld in deze review komt ongeveer overeen met dat van de eerdere bespreking van de ASUS ROG Swift OLED PG49WCD en Samsung Odyssey OLED G9 G93SC. Behalve die concurrenten staat ook de Odyssey OLED G9 G95SC in de grafieksets, waarmee de Gigabyte Aorus CO49DQ als enige momenteel verkrijgbare 49"-QD-oledmonitor níet in het overzicht staat. We hebben deze 144Hz-monitor helaas nog niet kunnen testen.

In het overzicht staan ook andere luxere superwide- en ultrawidemonitors. Behalve de oledschermen beschikken de meeste van die monitors niet over goede hdr-ondersteuning, behalve de Samsung Odyssey Neo G9 49" (C49G95T) en de onlangs geteste Odyssey Neo G9 57" (57G95NC). De kleinere van de twee Neo G9-monitors heeft dezelfde 49"-diagonaal, resolutie van 5120x1440 pixels en refreshrate van maximaal 240Hz als de Evnia 49M2C4900. Dankzij een miniledbacklight met meer dan 2000 zones en een piekhelderheid van 1000cd/m² plus een contrastrijk VA-paneel, is de hdr-weergave beter dan bij veel andere lcd-monitors.