Direct naar artikelinhoud
Column

Er is niets intellectueels aan het nationalisme van Thierry Baudet

Er is niets intellectueels aan het nationalisme van Thierry Baudet

Het was nog voor de verkiezingen dat een Haagse ingewijde me toevertrouwde dat sommige PVV-Kamerleden graag aan de fractie van Geert Wilders zouden willen ontsnappen – als er maar een partij was die hen welkom wilde heten. 

Ik weet niet of dit waar is, maar het zou me niets verbazen; nergens hebben individuele parlementariërs zo weinig vrijheid van meningsuiting als bij de PVV.

Bovendien kan ik me voorstellen dat het tegenvallende resultaat van 15 maart de neiging tot desertie heeft vergroot. Leek Wilders aanvankelijk een briljante campagne te voeren door geen campagne te voeren (afgezien van permanent getwitter), uiteindelijk bleef zijn patriottische revolutie uit, dat zal het moreel van zijn manschappen geen goed hebben gedaan. 

Maar wat me nog meer zorgen zou baren als ik de leider was van ’s lands grootste radicaal-nationalistische partij, is de entree van een concurrent. Met de komst van het Forum voor Democratie beschikken afvallige PVV’ers over een potentiële vluchtheuvel in de Kamer – een partij die zich net zo hevig keert tegen alles wat buitenlands is, maar meer ruimte biedt aan persoonlijke inbreng dan het eenmansbedrijf Wilders. 

Tekst loopt door onder afbeelding. 

Thierry Baudet

Een partij ook die een verfijndere c.q. doortraptere stijl hanteert dan die van de gezwollen oorlogsretoriek, waar inmiddels lang niet iedereen meer van achterover valt.

Dat PVV’ers, al dan niet in bezit van een Kamerzetel, zich thuis zouden voelen bij het Forum voor Democratie, staat buiten kijf. De intellectuele camouflage van Thierry Baudet en de ironische welbespraaktheid van Theo Hiddema geven het forum een wat charmantere uitstraling, maar inhoudelijk hebben we het over een en dezelfde ideologische richting. Het was geen verspreking dat Baudet repte van een elite die de natie via ‘homeopatische verdunning’ wil ¬vermengen met andere volken, ‘opdat er nooit meer een Nederlander zal zijn’.

Deze woorden, die zo uit een handboek voor rassenleer gelicht hadden kunnen zijn, nam hij weliswaar terug na een bombardement van kritiek bij ‘Pauw en Jinek’, maar dat was omdat hij constateerde dat ze nogal wat gedoe opleverden, niet omdat hij er niet meer achter stond. Dat zou ook gek zijn, want ze waren geheel in overeenstemming met wat hij eerder had gezegd. 

Leek Wilders aanvankelijk een briljante campagne te voeren door geen campagne te voeren, uiteindelijk bleef zijn revolutie uit

Op het eerste congres van zijn partij verklaarde hij het volgende: “Het Westen lijdt aan een auto-immuunziekte. Een deel van ons organisme – ons afweersysteem, datgene wat ons zou moeten beschermen – heeft zich tegen ons gekeerd. Kwaadwillende, agressieve elementen worden ons maatschappelijk lichaam in ongehoorde aantallen binnengeloodst.”

Populisme voor hoogopgeleiden, durft u het aan? Baudet verwijt ‘intellectueel zwakbegaafde politici’ dat ze het land uitverkopen aan de islam en hij verpakt zijn ideeën in deftige theorieën over het verlies van mannelijkheid: “We gaan voor consensus, een vrouwelijke waarde. We zijn bang.” Maar er is niets intellectueels aan zijn nationalisme en bedroevend weinig dat hem onderscheidt van Wilders.