Direct na de finish van haar beste race van de winter schreeuwt Leerdam het uit. De kopvrouw van Jumbo-Visma gooit haar armen in de lucht, terwijl ze vol verbazing naar de cijfertjes op het scorebord kijkt. Met 1.12,86 duikt ze bijna een halve seconde onder het baanrecord van de Max Aicher Arena.
"Ja, dat was grote blijdschap", zegt Leerdam een half uurtje later met een stralende glimlach. "Dit zat er het hele seizoen al in, maar kwam er steeds maar niet uit. Ik had niet verwacht dat het dit weekend wel zou lukken, maar ik heb in een paar weken een grote stap gemaakt. Echt, ik ben zo blij en supertrots dat ik weer mezelf heb laten zien."
Door enkelproblemen en trieste familieomstandigheden presteerde Leerdam de afgelopen maanden onder haar kunnen. Maar op de laatste dag van haar winter was ze op de 1.000 meter weer de dominante schaatsster die ze zo lang was geweest. Met haar toptijd was ze duidelijk sneller dan de nummer twee Miho Takagi (1.13,13) en de nummer drie Femke Kok (1.13,57).
Het bracht Leerdam op de derde plek van het eindklassement van het mondiale sprinttoernooi, omdat ze op de eerste drie afstanden te veel tijd had verloren op Takagi en Kok. Maar die bronzen medaille voelde als een overwinning.
"Ik moet eerlijk zeggen: ik zie dit echt als een wereldtitel", zegt Leerdam. "Deze 1.000 meter was een wereldtitelrace. Ik voelde al die tijd dat dit mogelijk was. Het is fijn dat ik dat nu aan mezelf heb kunnen laten zien. Dat ik hard kan schaatsen, dat ik lekker kan rijden. Dit is een supergoede afsluiting van mijn seizoen."
Leerdam heeft lessen geleerd door lastige winter
Tot dit seizoen was de carrière van Leerdam een constant stijgende lijn. Ze won haar eerste wereldtitel op haar 21e en heeft inmiddels zes keer WK-goud en vijf keer EK-goud op haar erelijst staan.
Haar eerste winter vol tegenslag viel haar zwaar. "Hoe zeg ik dit netjes; ik heb het hele seizoen lopen worstelen", vertelt Leerdam. "Het is zo frustrerend geweest en ik heb echt ontzettend veel stress gehad, vooral door die enkel."
"Maar tegelijkertijd heb ik ook belangrijke lessen geleerd. Vooral: als ik er moet staan, dan sta ik er. Blessures, familieproblemen, het is allemaal verschrikkelijk. Maar mentaal kan ik met die tegenslagen omgaan. Hopelijk word ik daar in de toekomst zelfverzekerder door."
Leerdams hoopt ook dat er in de komende maanden een definitieve oplossing komt voor haar enkelproblemen. "We hebben gevonden wat het is en kunnen het voor de korte termijn verhelpen. Maar een week geleden zat die enkel bijvoorbeeld nog vast. Dat moeten we wel echt fixen. Want het zou zo fijn zijn als ik er helemaal geen last meer van heb."
Kok tevreden met zilver
Femke Kok was vrijdagavond tevreden met haar zilveren medaille bij het WK sprint. De Nederlandse reed een sterk toernooi, maar was niet opgewassen tegen een ontketende Miho Takagi. "Miho was de beste de afgelopen twee dagen. Ze heeft dikverdiend gewonnen, ik heb heel veel respect voor haar", zei Kok.
De 23-jarige Friezin sloot in Inzell een zeer succesvol seizoen af. Hoogtepunt was de WK afstanden in Calgary, waar ze voor het tweede jaar op rij wereldkampioen op de 500 meter werd. "Ik ben deze winter heel constant geweest. Het was een stuk beter dan vorig seizoen", zei Kok. "Ik ben heel blij dat ik het hele jaar een goed niveau heb laten zien."