Mag het woord ‘moeder’ nu ook al niet meer?
Vrouwelijke identiteit wordt wokematig gewist
Foto: Public domain 
Wat zijn vrouwenrechten nog waard? Dit is niet bepaald een overbodige vraag in ons tijdperk. De ophef deze week over het woordje ‘moeder’ dat in een wet stilletjes vervangen is door de idiote term ‘ouder uit wie het kind is geboren’ was niet van de lucht. En terecht. Deze ‘onnodige fout’ is hersteld, maar dit was geen toeval. Er is al lange tijd een aanval op vrouwen gaande, die soms zelfs ‘geen man’ in plaats van ‘vrouw’ worden genoemd. Zo worden vrouwen uitgewist en wordt hun identiteit door mannen gestolen. Maar o wee als vrouwen daar wat van zeggen. Een column van Ines van Bokhoven.
Er is zoiets als ‘fysieke realiteit’. Ooit vonden we die realiteit terug in onze taal, zoals het verschil tussen woorden als ‘pannekoek’ en ‘rozenstruik’. Want een enkele koek kun je niet in twee pannen bakken (een kind weet dat het dan twee koeken worden), dus was het een enkelvoudige ‘panne’koek’. Aan een rozenstruik groeit doorgaans wel meer dan één roos (tenzij je een slechte tuinier bent) en dus was het een meervoudige ‘rozen’struik.
Daar is, al decennia terug, het mes in gegaan: het maakbaarheidsdenken is niet te stuiten en blijkbaar kunnen we nu taalkundig één koek in twee pannen bakken en is het nog steeds maar een enkele koek: ‘pannen’koek. Dat dit volslagen in strijd is met de werkelijkheid schijnt er niet toe te doen: de lat moest omlaag voor mensen die moeite hadden met taal en spelling en dus is onze taal nu ontdaan van heel wat logica. Wie ziet nog het verschil tussen ‘appel’ als vrucht en ‘appel’ als oproep? Het enige element in onze werkelijkheid dat daaraan ontsnapte is onze zon: het is nog steeds ‘zonnewende’, ‘zonnestand’, etc., omdat we maar één zon hebben.
Vrouwenrechten
Nu bereikt dus die maakbare taalkundige ‘realiteit’ ook vrouwenrechten. Sloopt onze rechten. Maakt ons belachelijk, met taalgebruik dat niets meer van doen heeft met de werkelijkheid. Want we mogen SGP-Kamerlid Flach wel dankbaar zijn dat hij de kleine lettertjes goed leest: het ‘moeder’-debacle was stiekem weggemoffeld in een wetsvoorstel en zou, als hij niet zo opmerkzaam was geweest, even stilletjes door de Kamer zijn gegaan.
Het kabinet wil het woord ‘moeder’ schrappen uit de Basisregistratie Personen. Slecht plan! Het moederschap en dus het woord moeder heeft voor heel veel vrouwen inhoudelijk en emotioneel een grote waarde.
Vragen gesteld aan minister @hugodejonge . Debat volgt later. https://t.co/ydn5OyaI0c— André Flach (@ajflach) March 4, 2024
Niemand die zich daar dan weer over verbaast: onze ambtenaren, die in een eigen wereld lijken te leven en zich weinig aantrekken van de sfeer in de samenleving, maar noest bezig zijn hun eigen idealen door te drukken, schijnen niet veel op te hebben met begrippen als ‘vrouw’ en ‘moeder’. En ik kan eerlijk zeggen dat ik van geen tijdperk weet, waarin vrouwen zo ontmenselijkt werden bekeken en behandeld als in ons tijdperk.
Middeleeuwse toestanden
We mogen graag, bij zaken die achterhaald of zelfs lomp en bruut zijn, roepen dat het ‘middeleeuwse toestanden’ zijn – maar zelfs in de middeleeuwen werden vrouwen gewoon vrouwen genoemd, werden ze gezien als een eigen geslacht, een eigen afgebakende groep met duidelijk herkenbare kenmerken, en was het woordje ‘vrouw’ of ‘moeder’ een aanduiding die niemand vreemd vond. Iedereen wist waar je het over had bij het gebruik van dergelijke termen.
Dát respect kregen vrouwen tenminste nog in een tijdperk waarin vrouwenrechten niet aan de orde waren, en de emancipatie van vrouwen doorgaans een ramp of een zware, dodelijke epidemie nodig had om een beetje tot bloei te komen. In een wereld waarin weinig mensen overbleven na een ziekte of oorlog of ramp, kregen vrouwen de kans het werk van mannen te doen – dat werk moest hoe dan ook gebeuren, zelfs al waren er niet genoeg mannen. Denk ook aan de vrouwen die in WOI en WOII in de fabrieken werkten – en naderhand weer terug mochten naar het huishouden, toen de mannen terugkwamen van het front. Veel vrouwen hadden daar, na zelf eens geld verdiend te hebben en iets van een loopbaan te hebben gehad, begrijpelijk geen trek meer in. De volgende feministische golf was, zeker na WOII, een keihard feit.
Moederschap
Maar in al die tijdperken werden vrouwen tenminste gezien voor wie ze waren, ook al hadden ze een stuk minder rechten dan vrouwen in ons tijdperk. En als er één ding is wat altijd werd gerespecteerd, dan was dat wel het moederschap. Dat was een dusdanig heilig en onaantastbaar gegeven, dat ook daar veel vrouwen tegen in opstand kwamen: vrouwen kunnen meer zijn dan alleen maar een moeder. Maar ze bleven en blijven, hoe dan ook en wat ze ook doen, een vrouw. Zelfs al zijn ze bouwvakker of werken ze bij de brandweer.
Concept ‘vrouw’ is dood
Inmiddels is het concept ‘vrouw’ dood. In het woke-denken bestaan vrouwen niet meer, of liever: zijn ze het toppunt van maakbaarheid. Je kunt je vrouw-zijn nu gewoon kopen. Maar bij die aanschaf moet je wel beseffen: je kunt niet alles kopen wat een biologische vrouw van nature heeft. Zo heeft een man die een vrouw wordt geen enkele mogelijkheid om zwanger te worden, een kind te laten groeien in het eigen lichaam. Een lichaam dat op het juiste moment ook nog eens besluit dat het kindje klaar is en maar eens ter wereld moet komen.
Mannen kunnen geen kinderen baren en dat kunnen ze ook niet nadat ze zichzelf een vrouwenlijf hebben aangeschaft – ondanks alle newspeak die er tegenaan wordt gegooid om de wereld duidelijk te maken dat mannen betere vrouwen zijn dan vrouwen zelf. Dus de ouder waaruit een kind wordt geboren is nog steeds, ondanks alle medische vooruitgang, een biologisch geboren VROUW. Er is simpelweg geen andere mogelijkheid.
Vrouwen zijn vogelvrij
Dus het idee om het woordje ‘moeder’ te vervangen met een term, die weinig meer zegt dan ‘kinderen worden uit om het even welk lichaam geboren’ is dusdanig in strijd met zelfs de maakbare realiteit, dat het blijkbaar voor niets anders is bedoeld dan om vrouwen nog eens keihard en uitermate pijnlijk te raken. Om nog eens duidelijk te maken dat mannen wel aanspraak mogen maken op geslachtseigenschappen, zoals ‘de baard in de keel’ of ‘zaadlozing’ – dat zijn typisch mannelijke verschijnselen en niemand in de woke-wereld is van plan die termen te vervangen voor meer algemene termen: de rechten van mannen zijn gegarandeerd in het woke- denken. Onaantastbaar. Heilig. Het concept ‘man’ staat nog steeds als een huis.
De poging tot uitwissen van het woord #MOEDER uit het bevolkingsregister door @hugodejonge was beslist niet per ongeluk.
Transactivisten proberen dat in meer landen voor elkaar te krijgen. Soms lukt het.
De NHS in Engeland zegt nu
‘BARENDE MENSEN’ in plaats van VROUWEN. https://t.co/1KDqnvSPQw— Caroline (@CoachCaroline) March 7, 2024
Ja, het zit ‘m vooral in het taalgebruik, en niet in de realiteit. In dat taalgebruik worden vrouwen al langere tijd uitgefaseerd: een universiteit als John Hopkins in de VS ging zelfs zover dat ze het woordje ‘vrouw’, ‘woman’, in z’n totaliteit hebben geschrapt en hebben vervangen door de term ‘niet-mannen’, ‘non-men’. Oftewel: mannen maken nog steeds aanspraak op het woordje waarmee hun geslacht al sinds het ontstaan van de mensheid wordt aangeduid. Vrouwen zijn vogelvrij: iedereen mag zich een vrouw noemen. Maar het is enkel een kwestie van woorden, meer niet.
Vrouwenhaat
Dat u het dus even weet, beste lezeressen: u bent geen vrouw, maar u wordt in de academische wereld, de wetenschappelijke, exacte wereld, aangeduid als ‘geen man’. Wat u wel bent: niemand weet het. En de gevolgen van deze vrouwenhaat – want het is niets anders dan dat – beginnen steeds merkbaarder te worden. Vrouwen worden met steeds meer gemak behandeld als tweederangs, zo bemerkte gisteren ook iemand op Twitter. Want een moeder die zich zorgen maakt over de oorlogszucht van onze overheid, en het feit dat er hier en daar al wordt gesuggereerd dat onze kinderen straks ook aan het Oekraïense front mogen gaan sneuvelen, werd eventjes door CDA-Kamerlid Derk Boswijk op haar nummer gezet: als haar zoon net zo gek was als zij werd het een S5-je en hoefde die zoon niet in dienst.
Welja: maak een moeder niet alleen belachelijk vanwege haar liefde en zorg voor haar kinderen. Da’s nog niet genoeg, nee – ze moet krankzinnig verklaard worden omdat ze van haar kinderen houdt en ze niet graag in dienst van corrupte politici ziet sterven aan een oorlogsfront. Boswijk vindt het volkomen van de pot gerukt, die bezorgde emoties, en kon niet laten zijn vrouw- en moederhaat nog eens tentoon te spreiden, in zijn ijver zijn meesters te laten zien dat hij de woke-agenda netjes naleeft. Henri Bontenbal probeerde de boel nog te sussen met een echte mansplaining-tweet: dat het wordt hersteld in het wetsvoorstel en dat we dus nu allemaal weer aan het werk konden – lees: of we dan nu ook willen ophouden met zaniken, want het is toch opgelost?
Goed dat dit hersteld wordt. Iedereen (en z'n moeder) kan weer rustig aan het werk op deze maandagochtend. Fijne week! #moeder https://t.co/2PRz4kxqyS
— Henri Bontenbal (@HenriBontenbal) March 4, 2024
Symptoombestrijding
Nee, dat is het dus niet. Dit is weinig meer dan symptoombestrijding. Dit is het aanpakken van een wondje terwijl de open botbreuk over het hoofd wordt gezien. Het is een feit dat, mede door stappen die onze overheid blijft zetten – van ‘demissionair’ hebben die lui nog nooit gehoord, en Pieter heeft het er nu ineens niet over of dat wel of niet ‘rechtsstatelijk’ is, zo vreemd – en het hardnekkig weigeren naar andere stemmen te luisteren die met verdomd goeie bezwaren komen, vrouwenrechten in ons land (en niet alleen bij ons) steeds meer in de knel komen.
Het lijkt ons zo onderhand verboden te zijn op te komen voor onszelf, want dan zijn we een TERF, of we zijn extreemrechts. Mannen hebben besloten dat vrouwen niet meer bestaan, dat zij betere vrouwen zijn dan wij, dat zij ons prima mogen vervangen en dat ze dat met allerlei vormen van geweld mogen doen. Van sociaal tot psychologisch tot fysiek geweld. Zodra wij daarop wijzen wordt het ontkend, of we worden uitgescholden.
We mogen niks meer zeggen
Onze veilige ruimtes zijn allang niet veilig meer. Mogen we niks van zeggen. Onze identiteit is te grabbel gegooid als een impulsaankoop met een prijskaartje, voor wie het kan en wil betalen. Mogen we niks van zeggen. De woorden waarmee we onszelf identificeren verdwijnen stukje bij beetje en worden vervangen door beledigende en zo algemeen mogelijke termen, zodat er zoveel mogelijk mannen in passen. Mogen we niks van zeggen. Ons recht om te protesteren wordt door nota bene onze overheid zelf gedwarsboomd: zodra een club als Antifa roept zo’n vrouwendag of -demo te komen verstoren krijgen ze alle ruimte. Mogen we niks van zeggen.
We mogen zo’n beetje niks meer zeggen, wij vrouwen. Moeten het gewoon met alles wat mannen van ons willen klakkeloos eens zijn. Braaf gehoorzamen en niet tegenstribbelen, want dan krijgen we straf van de mannen. We moeten ze alles geven wat ze willen hebben van ons, tot aan onze identiteit toe. En we mogen vooral niet onszelf zijn, want dan komen zelfs Kamerleden in actie om ons eventjes onze plek te wijzen en ons te vertellen hoe gestoord we zijn omdat we van onze kinderen houden, als moeders. Patriarchen die op een vrouw lijken, onderdrukken nu echte vrouwen, en zeker als ze van zich laten horen.
Voor wie nog eens wil weten hoe hard er gevochten is voor rechten, die nu naar de hoogste mannelijke bieder gaan: kijk deze docu maar eens.
Vond je dit artikel goed? Steun Ines van Bokhoven via inesvanbokhoven.backme.org
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Antisemitisme22 april 2024Timmermans doet verkapte oproep tot geweld tegen Wilders
Antisemitisme10 april 2024#BringThemHomeNow: zo waardig kan een solidariteitsdemonstratie zijn
Antisemitisme3 april 2024Kom ook op 7 april naar het Museumplein: #BringThemHomeNow
Antisemitisme22 maart 2024In ons land ontstaat een Apartheidscultuur
Uitstekend relaas Ines. Dit is echt nog niet alles hoor. In de wet staat ook opgenomen: Alleen al vanwege het feit dat ze biologische moeder is, kan een vrouw NOOIT professionele ZORG verlenen.
Ook de rechters gingen hier in mee en zelfs de Hoge Raad heeft er mee ingestemd. Ja en ook Hugo de Jonge en ook Marc Rutte. We hebben persoonlijk antwoord gehad van hen en de uitspraak van de rechtbank is duidelijk hierin. Mijn vrouw leverde vele jaren 24/7 zorg en kreeg vanwege bovenstaand feit ongeveer 1/3 van de normale vergoeding, moest dat 100% daaraan besteden, er wel volle belasting over betalen en ook nog haar volledige partner AOW inleveren. Ze paste niet in de wet volgens de overheden dus moet je betalen voor de zorg die je hebt verricht.
Ook Pieter weet hiervan, maar reageert niet eens!!
Heb je belangstelling voor onze zaak? Wil je er een boek over schrijven? Laat het weten. Voor RADAR was het te complex, maar wij hebben honderden schriftelijke bewijsstukken, hoe je als Nederlandse moeder wordt vernederd en beschimd door de lokale en nationale overheid.
Het is kennelijk over maar dat zoiets überhaupt behandeld wordt is het ultieme bewijs van totale gekte.Doorgeslagen ambtenaren die de zieke woke ideologie blindelings en braaf uitvoeren zonder een minuut na te denken en daardoor moeders van de hele wereld beledigen.
Ze voeren niet alleen het woke beleid uit, maar verzinnen het ook actief.
En elkaar overtreffen met verzinsels om de veren te verdienen.
Al gelezen dat de namen van dinosauriërs ook al niet meer mogen?
Te ‘white privilege’.
Je zou stikken van het lachen als het niet zo treurig was.
Het veranderen van de vermelding ‘moeder’ is waarschijnlijk navolging van Frankrijk, waar al in 2019 de aanduidingen vader en moeder werden vervangen door ‘ouder1’ en ‘ouder 2’.
Dit is het logische gevolg van het toestaan van gelijke-sex-huwelijken. In een huwelijk van twee mannen of twee vrouwen wordt moeilijk of onmogelijk om aan te geven wie nu eigenlijk de vader of de moeder is (if at all).
Het lijkt me logischer om dan een derde categorie in te voeren, met als mogelijke omschrijving ‘niet bekend’ of ‘Anders’. Geadopteerde kinderen zitten met hetzelfde probleem, hoewel dat natuurlijk niet onmiddellijk zichtbaar is.
In Nederland groeien 25.000 kinderen op in gezinnen met gelijke-sex-huwelijken. Dat is ongeveer 1 % van alle kinderen tot 18 jaar. Het is dus weer een situatie waarin de overheid de meerderheid dwingt een regel aan te passen voor een kleine minderheid. Want de overige 99 % blijven gewoon vader en moeder zeggen. Dat is namelijk hun situatie.
“We mogen er niks van zeggen”. Nou, hier zegt Inez van Bokhoven er gelukkig wel wat van.
Wij vrouwen laten ons toch niet tegenhouden door dit zogenaamde verbod?
Wat ik nog niet eerder had gezien was de tweet van Hugo waarin hij zegt dat het woord moeder “prachtig” is en (daarom?) een plek in onze de wet “verdient”.
Mag ik even een teiltje? Of misschien is het beter om de brandblusser te pakken om het vuur dat ik ga spuwen te blussen.
Draak!
Ik ben bij de rozestruik al afgehaakt aan 1 struik bloeien meerder rozen. en in 1 pan kan je 1 pannenkoek per keer bakken en achter elkaar een hele stapel. Het zijn problemen die vooral worden opgelost omdat er mensen zijn die ergens voor opgeleid zijn en een baan nodig hebben maar eigenlijk niets nuttigs doen. Hun taak is om spijkers op laag water te zoeken een vak wat ze uitstekend verstaan maar waar de rest van de burgers alleen maar last van hebben
Las vandaag dat (de naamgeving van) dinosaurussen ook al niet meer mag.
Er zijn duidelijk inderdaad veel te veel bullshitbanen.
De gender-wokewaanzin is totaal, maar dan ook totaal en ongekend doorgeslagen.
Jonge kinderen worden vergiftigd met seksuele, volstrekt misplaatste kennis, om maar nieuwe aanwinsten te verkrijgen voor bijvoorbeeld Pridedagen, waarin op sex belust volk ongekend en publiekelijk hun gang kan gaan.
En dan de losgeslagen idioterie ten aanzien van het man en vrouw zijn, het volstrekt achterlijk gedoe met het taalgebruik, het doordrammen daarvan. de onverantwoorde medische ingrepen met alle negatieve en gevaarijke gevolgen van dien.
Voor lui die overrijp zijn voor behandeling door de GGZ.
Daarom, voor al die overgevoelige types: een man blijft altijd een man en kan nooit en nimmer een vrouw worden, en dito een vrouw nimmer een man. Ondanks alle waanzin en medische ingrepen!
Men kan wel van baan, naam of gedachte veranderen maar nooit van geslacht; het zelfde geldt voor huidskleur.
Ik erger me hier ook al een hele tijd enorm aan.
Goed dat je het zo duidelijk opgeschreven hebt, Ines.
Ga ik nu een groen/wit/paarse sjaal breien.
Dank voor deze tekst Ines, wel vraag ik me af waarom je alleen mannen verantwoordelijk houdt voor het willen uitgummen van woorden als moeder, baarmoeder en vrouw.
Die bizarre ideologie kon bijvoorbeeld op universiteiten wortel schieten omdat ook vrouwen erin meegaan.
Ik vind dit artikel wel erg “van dik hout zaagt men planken”. Dat er een groep wokisten is, die de hele samenleving op zijn kop wil zetten betekent nog niet dat er onder mannen een meerderheid is, die achter deze idiotie staat. Als man -al helemaal als je blank bent- moet je je inmiddels al jaren de ene schoffering na de andere laten welgevallen. Zoals bijvoorbeeld nu weer dit https://www.geenstijl.nl/5175164/mannen-alleen-maar-ellende
We hebben te maken met een categorie onmensen, die er duidelijk op uit is om de samenleving te destabiliseren en het gezinsleven te ontmantelen. Zo wordt de samenleving rijp gemaakt voor een communistische heilstaat.
Dit was de meest stomme actie ever!
Ze hebben zich hiermee flink in de kaart laten kijken. Hugo heeft weer laten blijken hoe intelligent hij is. We krijgen meer inzicht hoe dit soort dingen ingezet worden.
We weten nu ook hoe het merendeel van de Nederlanders hierover denkt, hoewel daarvoor mij geen twijfel over bestaat.
Bovendien gaat dit tot de bodem uitgezocht worden. Laat dat maar aan SGP over.
Nee, we moeten meer oppassen op zaken die buiten het daglicht blijven. Dat is een stuk lastiger.
Het is natuurlijk geen toeval dat het begrip moeder wordt afgeschaft. Kinderen krijgen is niet de bedoeling. Dat kan beter in een laboratorium gedaan worden, waarna er een opvoeding door de staat volgt, of beter: een AI gestuurde speelkameraad. Je moet ook moeiteloos kunnen wisselen van man naar vrouw en omgekeerd en weer terug, met andere woorden zo genderfluïde zijn als een vlinder of een kikker. Immers, als kinderen krijgen op de biologische manier niet meer aan de orde is dan zijn de concepten man/vrouw ook niet meer nodig, noch de bijbehorende rolverdeling als veiligheid en economische zekerheid naast verzorging en emotionele aandacht. Ja, Brave New World komt elke dag een stapje dichterbij.
Het doet me denken aan de geneeskunde student aan de Erasmus universiteit die vorig jaar een aantal mensen neerschoot. Hij wilde een kunstmatige baarmoeder ontwikkelen, geen idee of hij daarmee al was begonnen.
Uw bijdragen lees ik altijd graag, u bent één van de vaste commentatoren op dit platform.
Door deze tekst veronderstel ik dat u in de gaten heeft dat er rondom gender veel meer aan de hand is dan dat een Nederlands kabinet en haar dociele ambtenaren per abuis het woordje moeder uit een deel van de wet gegumd zouden hebben. Uw conclusie hierboven is, dat Brave New World elke dag een stapje dichterbij komt.
Een poosje geleden gaf u bij een ander onderwerp op een vraag van mij als antwoord, dat u veronderstelt dat het tóch goed gaat komen met de mensheid. Mag ik aan u vragen wat u bedoelt met “goed”, ervan uitgaand dat u daar de realisatie van Brave New World niet bij voor ogen heeft?
Wat betreft de tussen-n van pannenkoek en rozenstruik het volgende.
De twee woorden volgen niet dezelfde regel.
De oude regel was pannekoek en rozestruik, tenzij het eerste deel van de samenstelling duidelijk verwijst naar een meervoud. Dat is in 1995 aangepast en omgedraaid. De basisregel is nu pannenkoek en rozenstruik, tenzij er problemen optreden in het eerste deel van de samenstelling, waarvoor er minstens 5 uitzonderingen bestaan, die verder niet interessant zijn.
Vergelijk de volgende zinnen:
(1) Wij vinden rozestruiken heel geschikt voor in de tuin.
(2) De rozenstruiken in onze tuin bloeien dit jaar zo mooi.
In (1) gaat het om de categorie ‘rozestruik’, terwijl het in (2) om specifieke rozenstruiken gaat die ook fysiek aanwezig zijn in de tuin. Het deel ‘roze’ in (1) verwijst naar de plantensoort roos in het algemeen, zonder daarbij te denken aan een aantal. De betekenis van (1) is gelijk aan de betekenis van:
(3) Wij vinden de/een rozestruik heel geschikt voor in de tuin.
In (3) worden de/een respectievelijk een generiek respectievelijk categoriaal lidwoord genoemd, omdat ze verwijzen naar een abstracte categorie en niet naar feitelijk bestaande zaken.
Het is duidelijk dat de betekenis van (1) en (3) hetzelfde is. Het gebruik van de tussen-n in (1) is dus niet functioneel, maar alleen bedoeld om het spellen te vergemakkelijken, omdat men dan niet meer hoeft na te denken over de vraag of het eerste deel van de samenstelling verwijst naar een abstract enkelvoud (roos) of naar een bepaald meervoud (rozen). Ook het feit dat in het Nederlands de slot -n van woorden niet wordt uitgesproken, draagt bij aan de verwarring.
Het gegeven dat een rozestruik meestal meerdere rozebloemen draagt, heeft er echter niets mee te maken.
Mao
Ines, hoe kom je er bij dat ik een vrouwenhater ben. Ik heb mijn moeder altijd op handen en voeten gedragen en bewonderd. Nadat mijn vader, haar man, op mijn 8e plotseling overleed, heeft zij de zaak die hij begonnen was, voortgezet en tot bloei gebracht.
Runde daarbij ook nog even onze huishouding voor mij en mijn nog jongere broertje.
En schreef bovendien jarenlang een prachtig kerstgedicht dat op de voorpagina van, toen nog, het Nieuwsblad van het Noorden stond en eveneens op de voorpagina van Hervormd Nederland. …..onder: mbz
Ines, ik ben op dit moment 81 jaar, en met mijn Engelse ex-echtgenote heb ik nog steeds een fantastische lieve relatie en haar nieuwe echte Schotse echtgenoot is een goede vriend van me geworden.
Should old aquaintance be forgot for old lang syne
Mijn huidige nieuwe veel jongere liefde ligt vlak bij me in een hoog-laagbed met terminale uitgezaaide kanker.
Samen met haar en onze zoon hebben we jarenlang samen met mijn ex, haar nieuwe man en beide dochters en 3 kleinkindere kerst gevierd.
Zo kan het toch ook Ines?
Pieter Jan
Carpe diem
In het artikel wordt nergens beweerd dat vrouwenhaat in het spel is. Het gaat over een bepaalde ideologie die het gebruik van woorden wil veranderen om daarmee controle over mensen en hun gedachten te krijgen.