Financiële wereld moet afkicken van klimaatverslaving
Groene beleggingen alleen rendabel door overheidssubsidies
Foto: Public domain 
In Europa heerst nog steeds een klimaatobsessie en zijn banken, ook de ECB, en pensioenfondsen eindeloos bezig met ‘groen’ beleggen en ‘klimaateisen’ stellen bij het verstrekken van financiering. Maar in de VS is een kentering gaande. De uittocht van grote beleggingsinstellingen uit deze modegril is inmiddels aan de gang. De reden? ‘Groene’ projecten zijn losgezongen van de reële economie en bieden onvoldoende rendement. De financiële risico’s van het klimaatbeleid zijn groter dan die van klimaatverandering, schrijft Raymond Peil.
‘Maatschappelijk verantwoord’ beleggen is over vijf jaar dood, noteerde de Financial Times eind vorig jaar uit de mond van een ‘prominente’ edoch anonieme beheerder van obligatiebeleggingen. “Het heeft geen zin om te proberen aan alle klanten één universeel weldoeners-raamwerk op te leggen, omdat elk van hen verschillende waarden koestert”, zei hij over beleggen volgens de principes van Environmental, Social, Governance (ESG), wat vroeger maatschappelijk verantwoord ondernemen heette, later ‘duurzaam’, groen of klimaatneutraal in een mix van People, Planet, Profit. De uittocht van de grootste beleggingsinstellingen wereldwijd uit deze modegril is inmiddels aan de gang.
Veel van de grootste financiële bedrijven ter wereld poetsten jarenlang hun milieu-imago op door te beloven hun macht te gebruiken om de klimaatverandering te bestrijden. De afgelopen maanden hebben reuzen uit de financiële wereld, waaronder JPMorgan, State Street en BlackRock, zich echter teruggetrokken uit de Climate Action 100+, een internationale VN-coalitie van vermogensbeheerders die grote bedrijven ertoe aanzette ‘klimaatproblemen tegen te gaan’.
Economische contradictie
Duurzaam beleggen is een contradictie in economische termen. Beleggers verschaffen ondernemers kapitaal in een afweging van rendement en risico. De duurzame belegger voelt zich tevens verantwoordelijk voor de gevolgen van de bedrijfsvoering en kijkt ook naar de gevolgen voor maatschappij en onderneming. Dat bleek in de jaren tachtig van de vorige eeuw een levensvatbaar concept waarmee duurzame banken als Triodos en ASN aan de haal gingen, gevolgd door (grote) institutionele beleggers, beleggingsfondsen en zo’n beetje alles en iedereen in het financiële stelsel, in Nederland en talrijke andere ontwikkelde landen.
In die tijd kon je nog zeggen dat groen beleggen de toekomst heeft, go with the flow. Later ontspoorde de economische ratio aangezien groene projecten als windturbines, zonnepanelen, elektrische auto’s, ook warmtepompen en waterstofprojecten losgezongen raakten van de reële economie, waarin prijzen marktprijzen zijn en geld gewoon telt. Overheidssubsidies – ja, úw belastinggeld – lagen voor het oprapen, de fiscus hielp een handje mee, aan milieuclubs en -initiatieven kon men schenken met belastingvoordeel (ANBI-status) en Elon Musk is schaterend steenrijk geworden dankzij de subsidies voor zijn Tesla’s. Reken nog even de bijbehorende administratieve rompslomp als verborgen kosten mee, consultants voor milieujaarverslagen en groene rapporten en beleid, en het kostenplaatje gaat er heel anders uitzien. Go woke, go broke.
‘Duurzaam’ ABP: het grootste pensioenfonds van Nederland benadeelt en misleidt de eigen deelnemers https://t.co/6BAh0DZdtM #ABP # Klimaat # Pensioenen
— lex hoogduin (@lexhoogduin) January 21, 2023
Aap met gouden ring
Van financiële experts vernamen wij hier weinig over, want die lieden zitten in het vak om geld te verdienen. Dat de economische fundamentals in de groene golven nauwelijks waarneembaar waren deed er voor hen niet toe. In de beleggingswereld bleef het de spreekwoordelijke aap met een gouden ring, weinig (autonoom) winstpotentieel en schromelijk overschat, gedreven door subsidie en politiek. Wat uiteindelijk leidt tot de gebruikelijk inflatie: er is meer geld voor bepaalde goederen waardoor de prijzen daarvan stijgen. Wat we met de energierekening en het overbelaste stroomnet inmiddels kunnen uittekenen.
In politiek Den Haag kan men dit kennelijk niet bevatten, vooral bij D66. Nadat eerst Sigrid Kaag als minister achteloos wat clusterbommen in de overheidsfinanciën had laten droppen, zette Rob Jetten van Klimaat en Energie de financiële piketpaaltjes uit die de partij nu voor zich ziet. “Het hele financiële stelsel moet hervormd worden om de kosten van klimaatverandering te dragen’’, orakelde hij onlangs in het Volksdagblad.
Deze uitspraak deed Jetten na een gesprek met premier Mia Amor Mottley van Barbados, dat nota bene internationaal als witwasparadijs is aangemerkt. Hij en Mottley spraken over de klimaattop, dit najaar in de Azerbeidzjaanse hoofdstad Bakoe. “Klimaatbeleid moet centraal staan op bijna elke internationale top. Het is ook in het belang van rijke westerse landen dat ontwikkelende landen zich beter kunnen aanpassen aan klimaatverandering. Dat scheelt in de toekomst veel schade’’, aldus Jetten, die aantekende wel enkele beren op de weg te zien. Want: Geert Wilders belooft dat hij klimaatbeleid in de shredder zal gooien en Donald Trump heeft voor de VS vergelijkbare plannen.
Rugwind van de EU
In de Eurozone ondervindt Jetten politieke rugwind voor zijn lijn. President Christine Lagarde van de Europese Centrale Bank bepleitte in een recente speech “een groene kapitaalmarkt voor een duurzame én dynamische Europese economie”. Dat de ECB mandaat heeft voor rente, inflatie en geld, daar heeft ze al jaren lak aan en politici in de Eurozone malen daar niet om. “Om de gewenste transitie naar een duurzame economie te maken zijn enorme investeringen nodig. Een geïntegreerde groene kapitaalmarkt is dé oplossing om de €455 miljard bij elkaar te brengen die tot 2030 jaarlijks nodig is om iedere uithoek in iedere lidstaat op het duurzame pad te zetten”, aldus Lagarde.
De ECB heeft zich verbonden de CO2-uitstoot te analyseren, te adviseren en actie te ondernemen, en milieuoverwegingen verder op te nemen in haar monetaire beleidskader. De centrale bank is begonnen haar portefeuille bedrijfsobligaties te richten op bedrijven met betere klimaatscores. De ECB overweegt ook strengere milieuvoorwaarden te stellen als banken obligaties willen gebruiken als onderpand bij financieringstransacties. Fout, mevrouw Lagarde! Klimaatcommunisme heeft de bank niet als mandaat heeft gekregen en is een politieke machtsgreep in strijd met haar eigen statuten.
Verlies aan natuur?
De Europese banken en beleggers laten braaf de oren naar haar hangen, anders gaat het hen geld of hun baantje kosten. Sinds 2020 hebben zij zich al gecommitteerd om zich in te zetten voor biodiversiteit. Samen beheren deze zesentwintig financiële instellingen, waaronder elf Nederlandse, meer dan 3000 miljard euro, en hebben ze de vrome belofte gedaan om ‘het verlies aan natuur tegen te gaan’.
Jammer voor hen, maar als je over de centen gaat is een rationele benadering op zijn plaats, iets wat bijvoorbeeld ook bij Nederlandse pensioenfondsen helaas aan dovemansoren is gericht. Grote fondsen als PME (metaal), PMT (metaal en techniek), PFZW (zorg) en bpfBOUW hebben “door klimaat-ideologisch geïnspireerd, onverstandig investeringsbeleid megaverliezen geleden”, concludeerde econoom Eduard Bomhoff daaromtrent, met als ergste boosdoener het grootste fonds ABP (overheid).
Brave Hendrik
Pensioenfondsen zijn er niet om de brave Hendrik uit te hangen, maar om rendement te behalen, of dat nu in olie of de defensie-industrie is. ABP belegt immers wel in Pfizer. Morele standaarden zijn in de pensioenwereld per definitie twijfelachtig. Slimme beleggers die de ‘besmette’ aandelen goedkoop konden overnemen zagen namelijk het rendement daarop fors oplopen.
Beleggingstip. Toen de klimaatgemeenschap grip kreeg op Shell was het zaak uit te stappen en te beleggen in bedrijven die wel in fossiele brandstoffen geloven. Hier de koersen van Archrock en Petrobras. De onderste lijn is Shell. Misschien iets voor de linkse pensioenfondsen. pic.twitter.com/YeZpOj7BdG
— René Dercksen (@ReneDercksen) February 23, 2024
Ook het Verbond van Verzekeraars gaat op volle kracht vooruit richting ‘de stip op de horizon’ van een vermeende klimaatcrisis, hoewel internationale partijen als Axa, Lloyd’s en Allianz vorig jaar een stap terug deden. De bond onderschrijft een ‘klimaatcommitment’ om de CO2-uitstoot van hun investeringen en beleggingen te verlagen conform het Akkoord van Parijs. Verzekeraars werken aan “het weerbaar maken van de maatschappij tegen de gevolgen van klimaatverandering”.
Dit gaat nooit wat opleveren vanwege de onvermijdelijke, fundamentele economie, zoals volgens de fysica water altijd naar het laagste punt stroomt. Multinationale bedrijven krijgen klimaatsubsidies, fiscale voordelen en betalen veel lagere energiekosten dan burgers en ze rekenen eventuele meerkosten door aan de klanten. Die praten politici gewoon na en trekken de subsidies binnen dankzij het kortzichtige denkkader van hun managers, die streefcijfers en winst moeten nastreven. Maar op de langere termijn zal dit funest blijken voor onze welvaart en dus ook hun én onze voorspoed.
VS is er klaar mee
De klimaatobsessie, zoals we die in milieudeugend Europa zien, lijkt in de VS inmiddels wel over haar hoogtepunt. De centrale bank aldaar, Federal Reserve, is wel klaar met het gedoe. Voorzitter Jay Powell zei in januari dat de Fed niet moet proberen de klimaatverandering te bestrijden zonder daartoe een mandaat te hebben. “Wij moeten als hoeders van de valuta’s van de wereld vasthouden aan onze patronen en niet afdwalen om vermeende maatschappelijke voordelen na te streven die niet nauw verbonden zijn met onze wettelijke doelstellingen.”
De Fed is de voorbode van juridische en politieke voetangels en klemmen die zich aandienen, mochten grote financiële instellingen niet uit ESG-allianties en -beleggingen stappen. Het Huis van Afgevaardigden in de VS is inmiddels op oorlogspad en heeft via de House Judiciary Committee, de commissie die toeziet op wetgeving en de rechterlijke macht, de beleggingsinstellingen hiervoor gedagvaard.
Strijdig met antitrustwetgeving
De aanklacht verwijt hen inbreuken op het beleid van de overheid, tot woede van ruim twintig Republikeinse staten, hun wetgevers én hun pensioenfondsen. Ze hebben ook gewaarschuwd dat een dergelijk kartel schade toebrengt aan binnenlandse energiebedrijven, die honderdduizenden Amerikanen in dienst hebben, en aan betaalbare prijzen voor consumenten. Zo bezien zijn klimaatgerichte initiatieven in strijd met de antitrustwetgeving, aangezien de wet hen verplicht in het economische belang van hun klanten op lange termijn te handelen.
“De beslissingen van JPMorgan en State Street (om uit het klimaatkartel te stappen, RP) zijn grote overwinningen voor de vrijheid en de Amerikaanse economie, en we hopen dat meer financiële instellingen dit voorbeeld zullen volgen en afzien van heimelijke ESG-acties”, meldde een post op X/Twitter van de Republikeinse voorzitter van de juridische commissie Jim Jordan, die gezamenlijk met procureurs-generaal, financiële ambtsdragers en de landbouwcommissie van het Huis ook juridische stappen beraamt in verband met de betrokkenheid van banken (Goldman Sachs, Wells Fargo) bij klimaatallianties.
Wereld kookt niet
Kan dit gezonde verstand ook Europa verlichten? Klimaatverandering vormt geen financieel systeemrisico. In plaats daarvan is ‘klimaatwetenschap’ een anti-wetenschappelijke, ideologische rage die, zoals alle hypes, zal instorten wanneer mensen – vooral energieconsumenten en belastingbetalers – tot bezinning komen. Naarmate de ideologische basis van de heilige ‘klimaatwetenschap’ duidelijker wordt, zullen deze investeringen teleurstellen – of erger. De wereld kookt niet, mijnheer Guterres.
Op enig moment komt ook de afrekening voor beleggers en degenen die alle misplaatste goede bedoelingen financieren: of de subsidie raakt op of de uitgevende instellingen moeten kapitaal aantrekken bij grote en kleine beleggers, die er domweg het geld niet meer voor hebben omdat de subsidies geen reëel rendement hebben opgeleverd en de financiële slagkracht in hun economie door het afvoerputje is gegaan. De financiële risico’s van het klimaatbeleid zijn groter dan die van klimaatverandering.
Over de auteur
- Raymond Peil: Journalist (ex professo, 44+ jaar). Vanaf 1980 bij het Leidsch Dagblad, GPD, real-time newswire AFX/MoneyView en Elsevier. Werkte bij de internationale law firm Loyens & Loeff, de Nederlandse (Vereniging van) Banken en als uitgever (portefeuille financiën en economie) bij Elmar in Delft. Websites sinds 2008, weblog/redacteur/ghost writer voor Sylvester Eijffinger. Jurist Corporate Law & Competition Law, (financiële) economie - 1 jaar Chartered Financial Analist, ICT-nerd van A tot Z | onderzoek | webmaster | MSM-immuun.
Recent gepubliceerd
Economie28 april 2024Demissionaire Rutte perst nieuw kabinet in financiële dwangbuis
Klimaat en Milieu26 april 2024Klimaatzaken maken een farce van recht en rechtspraak
Economie12 april 2024Zei er iemand oorlogseconomie?
Politiek Internationaal31 maart 2024Heksenjacht VS tegen Assange gaat veertiende jaar in
Als mensen zoals Rosenmüller Pensioenfondsen gaan beheren weet je dat het slecht afloopt met de pensioenen. Links heeft altijd geld tekort voor eigen bodemloze put projecten. Investeren in kernenergie hebben ze voor decennia geblokkeerd om geld uit te strooien in de wind met het resultaat dat energie alleen maar duurder wordt en daardoor eigenlijk alles. Linkse economie is gebaseerd op utopische dromen en geen realiteit en maakt telkens alles kapot. Laat deze droom beëindigen voordat ie een oneindige nachtmerrie wordt.
Spijker-kop!!
Ik ben niet tegen kernenergie maar er moet wel grondig onderzocht worden of de ramingen van de bouwkosten wel kloppen, Een drama als Hinkley Point C kun je niet uitleggen aan de Nederlandse en dat de 4 kerncentrales al in 2040 operationeel zijn is populisme. Wat kennelijk ook niet valt uit te leggen is dat het effect van zonnepanelen qua temperatuurdaling minimaal is. Immers, bij warm en zonnig weer gebruiken de meeste mensen nauwelijks energie, behalve bij diegene die een elektrische auto en warmtepompen dan wel airco’s hebben. We hebben dus niet te weinig zonnepanelen liggen maar veel te veel. En waterstofproductie is onzin. Wel wil ik weten of het klopt dat het kernafval bij COVRA daar niet eeuwigdurend kan opgeslagen blijven maar dat het toch onder grond gestopt moet worden.
Uiteraard moet alles onderzocht worden en goed over berichten. Dat wil vaak ontbreken want de belangstellenden vertellen niet alles. Kernenergie is altijd voorgesteld als risicovol en bij slecht onderhoud is dat ook zo. Frankrijk bewijst dat het kan veel beter dan wat de Sovjet unie presteerde met Tsjernobil maar dat is geen vergelijk. Rusland is een grote vuilnisbelt wat dat betreft. Ik ben voorstander van meerdere kleine centrales dan twee grote. Wij hebben decennia verloren aan de tegenstanders die ook weten dat dat de enige bruikbare optie is nu de overbevolkte wereld alleen op elektriciteit draait. Naast de fossiele brandstoffen is dat de enige bron die elke klimaat aan kan. Er zijn al zes ijstijden geweest en de zevende komt ook nog wel. Wat dan met wind en zon als alles bevroren is en onder de sneeuw ligt? Terug naar de prehistorie?
Sinds Tsjernobyl heeft de wetenschap ook qua kernreactoren bepaald niet stilgestaan. En Fukushima was geen kernramp. Nu we inmiddels door schade en schande op de hoogte zijn van de gevaren voor mens, dier en leefomgeving van windturbines (niet te recyclen bladen, lekken van microafval via corrosie, vogelhakselaars, geluid), windparken op zee (elektromagnetische verstoringen, kolken van luchtlagen, geluidsverstoring door heien) en zonnecollectoren (dode aarde onder de ‘parken’, slecht te blussen dakbranden, netcongestie) is het relatieve gevaar van moderne reactoren ineens een stuk minder, en datzelfde moet gelden voor het (weinige) nucleaire afval. Hetgeen ook deels opnieuw opgewerkt kan worden.
Eigenlijk is het investeren in ‘groene’ beleggingen gewoon kapitaalvernietiging voor de investeerders. En voor de producenten van windturbines en warmtepompen (zonnepalen zijn min of meer rendabel) is het geld verdienen met gebakken lucht.
Want op basis van de Stefan-Boltzman constante kun je uitrekenen dat de bijdrage van CO2 aan het broeikaseffect ligt tussen 0,1 en 0,2 graad van de 1,5 graad opwarming sinds 1840. De toename van 100 ppm in de afgelopen decennia geeft een extra toename van ongeveer 0,05 graad. De rest is als gevolg van meer waterdamp in de atmosfeer en andere natuurlijke fluctuaties, waar niemand iets aan kan doen.
Bovendien is er een wetmatigheid waardoor CO2 heel snel verzadigt met fotonen, zodat bijvoorbeeld een uur na zonsopkomst de CO2 in de atmosfeer niets meer absorbeert en de fotonen alleen nog maar heen en weer stuiteren tussen dezelfde CO2 moleculen.
Al die miljarden geïnvesteerd in het tegengaan van klimaatopwarming zijn dus totaal zinloos.
Maar er wordt wel goed aan verdiend zolang het verplicht is door de overheid! En de mensen zo dom zijn om te blijven stemmen op politieke partijen die de verplichting opleggen.
Er wordt niet alleen goed aan verdiend. Het is hét middel om versneld geld uit de zakken van het volk, de pensioenpotten en het MKB te persen.
De pensioenfondsen gaan ondanks miljardenverliezen gewoon door met de transitie van geld dat niet van hen is, naar vaak ook nog buitenlandse ‘investeerders’.
En de mensen aan wie dat geld toebehoort, hebben er totaal niets in te zeggen.
Bovendien: het klimaat op onze in de ruimte in zijn elliptische baan rondeierende relatief kleine knikker werd, is en wordt voornamelijk door kosmische invloeden bepaald. Hoe zou anders het ijs na de laatste ijstijd zijn verdwenen, toen er van menselijke invloed op de atmosfeer geen sprake was?
Daarom hebben ze die pensioenfondsen nodig, want een normale beleggingsmaatschappij stapt er niet in vanwege het lage rendement en het enorme risico dat over een paar jaar de hele boel in elkaar ploft omdat de aardmetalen op zijn, het lithium nog duurder is geworden dan het al is, men ontdekt dat de propellorbladen van windturbines super vervuilend zijn, elektrificatie te duur en technisch onuitvoerbaar vanwege de koperprijs – en dan noem ik alleen nog maar de voornaamste dingen.
Klopt helemaal.
https://www.omroepbrabant.nl/nieuws/4430898/asml-dreigt-met-vertrek-uit-nederland-grote-zorgen-bij-kabinet
zonder commentaar.
Waarbij de regio Eindhoven een Randstad 2.0 is geworden. In een beetje winkel in Eindhoven moet je Engels goed beheersen om je nog verstaanbaar te maken. En dan nog, In het Limburgse Born, op een dikke 30 minuten rijden van Veldhoven staat een groot bedrijfspand van VDL leeg. Nu daar geen auto’s meer worden gemaakt. Kan ASML toch ook naartoe?
Ga R vanuit, dat we aan de rand van een stevige economische crisis++ zitten, dan kon die productie van ASML binnenkort ook wel eens fors dalen. Dan heeft ASML weer 10 jaar de tijd om zich op haar toekomst te beraden.
Misschien begrijpen we nu wat beter wat er in Duitsland aan de hand is.
Daar zijn ze dus volop bezig te vertrekken.
Dit wordt niet aan de grote klok gehangen zodat we ons er ook niet bewust van zijn.
Boskalis riep enige tijd geleden ook dergelijke dingen.
Heb er niets meer over gehoord.
Je hoort het pas als het te laat is, als het besluit in de directiekamer genomen is. Stilte voor de storm die onvermijdelijk op ons afkomt. En helaas zien de modellen van het KNMI deze storm niet aankomen.
Het is alsof de duivel er mee speelt.
NOS kop van vandaag”
Boskalis breidt hoofdkantoor uit naar Abu Dhabi, toekomst in Nederland ongewis.
Het is helemaal niet ongewis, als het beleid niet veranderd vertrekken ze.
Die gaan vlg nieuwsberichten vanochtend een deel alvast naar elders verplaatsen, de rest volgt op termijn ook.
Ik denk dat de uittocht gewoon in gang is gezet.
En ondernemers zoals boeren die niet kunnen vertrekken worden dwars gezeten tot ze wel moeten stoppen.
“Bedrijfsleven zucht onder groene EU-rapportageverplichtingen”
Dit was de kop onder een youtube filmpje dat over het onderwerp ging.
AMSL vergelijken met Duitsland is een appel vergelijken met een citroen. In Duitsland is er sprake van de-industrialisering vanwege peperdure energie en lastenverzwaringen , bij ASML is dat niet het geval maar die vindt dat de cadeautjes eeuwigdurend moeten zijn, (lees: verworden recht) ook als de Rijksbegroting totaal uit het lood slaat dan wel dat burgers te maken krijgen met lastenverzwaringen. Als ASML zelf al zegt dat de winsten en groei fors zijn waar zijn dan die cadeautjes voor nodig.? Ik ben er altijd een voorstander van geweest van gerichte ondersteuning waar het echt nodig is en niet anders kan. Ik ben geen voorstander ervan om bedrijven koste wat het kost hier te houden, u kennelijk wel. Jaarlijks smijt dit kabinet 160 miljard rond middels niet effectieve fiscale regelingen, exclusief klimaat en groeifonds. En wie is er vicevoorzitter van dat groeifonds? Juist…..de baas van ASML. Ik noem het crony capitalism. U hangt ook kennelijk het CPB aan dat apetrots is dat het BBP van Nederland 1 biljoen maar dat zegt niets over onze economie en u en mijn portemonnee. Wat goed is voor ASML hoeft toch niet goed te zijn voor de rest van Nederland? Dat zie je al bij Dupoint (nu Chemours) dat is binnengehaald omdat het goed is voor Nederland, over de kankerverwekkende stoffen hoor je niemand over.
Boskalis wil weg vanwege een heel andere reden, de wet Internationaal Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen.
En nog iets anders: het MKB is en blijft de backbone van onze economie. Waarom heeft dat bedrijf wel met lastenverzwaringen te maken waar ASML helemaal geen last van heeft?
Shell is al vertrokken net als Unilever. Boskalis en ASML beginnen vertrekkende bewegingen te maken.
Dit is een trend.
Dan moeten er nog 3000 piekbelasters verdwijnen. De zuivelindustrie is zich al aan het voorbereiden op verlagen van de productie. Reorganisaties zijn al aangekondigd. Andere agrarische producenten zullen ook de nodige klappen krijgen.
Als mensen nu nog niet wakker schieten houdt het op.
U heeft zeker een punt. Meerdere. Ik ben ook geen voorstander van allerlei douceurtjes (die ze inderdaad met miljardenwinsten totaal niet nodig hebben) voor multinationals. Dat riekt heel erg naar crony capitalism. Maar er is nog wel het aspect van (tien-)duizenden banen en het voortbestaan van toeleveringsbedrijven. Plus dat andere landen wel gretig de portemonnee (van de burger, dat dan wel weer) trekken en gunstige voorwaarden scheppen. Zelfs binnen de ‘ever closer union’ waar totaal ongelijke speelvelden zijn.
Ik heb ook geen pasklare faire oplossing, maar dit doorgedramde de-industrialiseren zal NL weer laten verzinken tot het armzalige moeras dat het eens was.
Zoals het artikel al ademt, heeft deze hype haar langste tijd wel gehad. Bovendien moeten we weer in wapens investeren vanwege de nieuwste hobby van onze regenten; Rusland bevechten. En voor wapens heb je ook een metaalindustrie nodig. Dus dat linkse feestje loopt niet zo soepel meer. En daarbij is de energietransitie maar amper in beweging gekomen of ons complete elektriciteitsnet dreigt eronder te bezwijken.
Qua Co2 uitstoot -als dat echt zo dramatisch is- zou Nederland een veelvoud aan winst kunnen behalen door bij wijze van ontwikkelingshulp innovatie op gebied van productie en agrarische bedrijfsvoering aan landen als India te verkopen.
De investeringen van de pensioenfondsen die gedwongen in de richting van ‘duurzame’ projecten gaan zullen niet een rendement opleveren dat kan wedijveren met investeringen elders.
1) fossielvrije energie is aangewezen op elektrificatie. Het huidige net kan niet meer verwerken, omdat door een draad maar een beperkte hoeveelheid stroom kan. Dus moet er of een geheel nieuw toegevoegd net worden aangelegd of moeten bestaande kabels dubbel worden aangelegd. De kosten daarvan werden geraamd op 100 miljard euro (bron: Leidraad MKB duurzame opwekking op land, p. 22). Dan blijft nog de vraag hoe gaat die elektriciteit opgewekt worden? Daar is geen enkel zicht op.
2) Het voornaamste bezwaar is echter: welk probleem wordt ermee verholpen? Antwoord: geen enkel. Technisch is het hele plan van 55 % CO2 reductie in 2035 onhaalbaar, het is enkel werkverschaffing. Afgezien daarvan: het lost niets op. Het veroorzaakt alleen maar meer kosten zonder dat er baten tegenover staan. Het milieu zal er nauwelijks mee vooruit gaan, de files worden niet opgelost, de woningnood verdwijnt er niet door, de klimaatverandering blijft doorgaan want in India en China bouwt men elk jaar tientallen kolencentrales.
Klopt helemaal In Japan en de VS kunnen mensen niet elektrisch rijden want 110 Volt. De beste manier om CO2 te verminderen is bomen planten en ze ook te laten staan en niet in de kachel of biomassacentrale te gaan opstoken, bovendien heeft hout van alle brandstoffen de laagste calorische waarde. Maar gesubsidieerde mileuclubs zeggen doodleuk dat je gerust hout kunt stoken, over luchtverontreiniging wordt met geen woord gerept.
Willen wij in Nederland alles elektrisch doen dan moeten er 15x zoveel kabels worden aangelegd en moet elk huis van een 3 fase aansluiting voorzien worden
Duidelijk stuk. Ik maak me ook zorgen over ABP waar ik mijn pensioen van ontvang.
Als ze het slechter gaan doen, kost ons dat indexatie.
Ik heb hen ook laten weten dat ik TEGEN invaren in nieuw pensioenstelsel ben en dat ik dat wil vastleggen. (dat ik daar tegen ben)