Rijvers was één van de eerste Nederlanders die voor een profcarrière in het buitenland koos. Hij speelde in de jaren veertig, vijftig en zestig van de vorige eeuw voor onder meer het Franse Saint-Étienne en Feyenoord.
In totaal kwam Rijvers 33 keer voor Oranje uit. Daar maakte hij met Faas Wilkes en Abe Lenstra deel uit van het 'Gouden Binnentrio'. Sinds 2018 was hij de oudste nog levende oud-international van het Nederlands elftal.
Ook als trainer kreeg Rijvers een legendarische status. Hij maakte PSV groot met drie landstitels (1975, 1976, 1978) en een UEFA-cup (1978), de eerste Europese titel van de club. Maar hij gaat ook de boeken in als een van de minst succesvolle bondscoaches aller tijden van het Nederlands elftal.
Rijvers werd in 1981 aangesteld en liep met Oranje het WK van 1982 en het EK van 1984 mis. Het laatste toernooi miste Nederland mede door de omstreden 12-1-zege van Spanje op Malta. Onder Rijvers debuteerden echter ook Frank Rijkaard, Ruud Gullit, Ronald Koeman en Marco van Basten. Hij vertrok in 1984 uit Zeist.
Rijvers werd vorig jaar bondsridder
Na zijn mislukte periode bij Oranje werd Rijvers technisch directeur bij FC Twente (1986-1989). Bij die club stond hij eerder als trainer (1966-1972) aan de basis voor de doorbraak van talenten als Jan Jeuring, Theo Pahlplatz, Epi Drost, Kick van der Vall, Dick van Dijk en Piet Schrijvers.
Tegen zijn zin in werd hij in 1994 door PSV aangesteld als interim-trainer. Na het ontslag van Aad de Mos was er geen andere trainer binnen PSV die over de vereiste trainersdiploma's beschikte. Rijvers werkte er toen als scout. Het was zijn laatste trainersklus.
In de laatste jaren van zijn leven woonde Rijvers in Breda, niet ver van de plek waar hij werd geboren. Begin 2023 kwam een delegatie van de KNVB bij Rijvers thuis langs om hem tot bondsridder te benoemen.
NUjij: Uitgelichte reacties