Elias is 8 maanden oud en ligt zijn hele leven al in het ziekenhuis

Met acht operaties aan onder andere achterhoofd, voorhoofd en ogen is Elias eigenlijk alleen nog maar in het ziekenhuis geweest. Eerst in een ziekenhuis in Groningen, vlak bij het kleine dorpje in de buurt van het Drentse Hoogeveen waar het gezin woont. Sinds enkele weken in Rotterdam vanwege de zorg die hun kleine spruit keihard nodig heeft.

Dat hun Elias naar Rotterdam moet, is flink schrikken, want daarmee komt ook drie uur reistijd om de hoek kijken. "In het begin reisden we heen en weer. Dat was wel intensief met nog twee andere kinderen", zegt Ineke. Het stel heeft behalve de tweeling ook nog de 6-jarige Jesper.

Al snel krijgen Ineke en Jeroen een aanbod van het Ronald McDonald Huis, de plek waar gezinnen dicht bij hun zieke kind in het ziekenhuis verblijven. "We vinden het heel fijn om hier nu een plek te hebben, we zijn heel goed ontvangen door de mensen hier, ze zijn superaardig", vertelt Jeroen.

Voor allebei de ouders voelt het als een tweede huis: "Je hebt een eigen slaapkamer, een keuken waar je zelf kunt koken, echt een eigen plek waar je kunt zijn", legt Ineke uit. Voor haar partner Jeroen voelt het 'vertrouwd'.

Zo'n eigen plek in het Ronald McDonald Huis, pal naast het Erasmus MC in Rotterdam is volgens de twee erg belangrijk: "Je hebt hier tijd voor elkaar, maar je hebt ook een luisterend oor van vrijwilligers en andere ouders. En we kunnen iedere dag bij ons kind kijken", zegt Ineke.

Jeroen maakt duidelijk dat het heel belangrijk is dat ze nu heel makkelijk dagelijks bij hun zieke kind langs kunnen. "Elias is alert als wij er zijn. Hij hoort ons. Dat is heel fijn om te zien als ouders." De band met haar kind wordt volgens Ineke zo dagelijks gesterkt.

Acht maanden geleden nog zagen Ineke en Jeroen een heel andere toekomst voor zich: "We wisten dit niet met de bevalling. Je verwacht dit niet, je verwacht twee gezonde kinderen op de wereld te zetten", zegt Jeroen. Zijn vrouw vult aan: "De hele zwangerschap was alles goed gegaan, met allebei de kinderen."

Inmiddels gaat het stukje bij beetje beter met Elias. Door alle operaties die hij achter de rug heeft kan hij er 'als het goed is' oud mee worden. Het is volgens beide ouders nog wel de vraag hoe hun baby er verstandelijk aan toe gaat zijn. Daar valt nu nog niet veel over te zeggen.

Het gaat zelfs zo goed dat er een lichtpuntje aan het einde van de tunnel is. "Als hij het goed blijft doen, dan mag hij in maart voor het eerst naar huis", zegt Jeroen vol blijdschap. En een evenzo gelukkige Ineke geeft aan dat ze "iets hebben om naar uit te kijken".

Tot die tijd verblijven ze in hun 'tweede huis' in Rotterdam. Ze genieten van hun dagelijkse bezoek aan Elias, maken dankbaar gebruik van de zorg die ze van vrijwilligers krijgen en leren zelfs de stad een beetje kennen. Zo is Jeroen een keer naar een wedstrijd van Feyenoord geweest. "Dat is mijn club. Een mooie bijkomstigheid van ons verblijf hier."

Ineke is een keer op de Euromast geweest en samen gaan ze er geregeld op uit met de fiets en hebben ze een keer een tochtje met de Spido gemaakt. Het is volgens Ineke een welkome afleiding tussen alle zorgen door.

Ook voor hun oudere zoon Jesper van 6 is het een bijzondere tijd, maar gelukkig wordt ook hij goed opgevangen in Rotterdam. Hij speelt regelmatig met andere kinderen in het Ronald McDonald Huis.

Dat een tijdelijke verhuizing van Drenthe naar Rotterdam ingrijpend is, is nog makkelijk gezegd. "Maar je bent dicht bij je kind. Dat is het allerbelangrijkste", zegt Jeroen. "Dat is elke afstand waard. Dat we nu niet in ons eigen huis wonen is minder belangrijk", voegt Ineke toe. En volgens haar man maken 'tijd, geld en afstand' op dit moment niet uit.

De werkgever van Jeroen leeft mee met zijn situatie. Hij was net een week begonnen met zijn nieuwe baan toen Elias in het ziekenhuis belandde. Zijn baas heeft hem gezegd alle tijd te nemen die nodig is. Zolang is hij met zorgverlof.