Na 72 dagen is hij eindelijk weer thuis: de Italiaanse klimaatwetenschapper Gianluca Grimalda die werd ontslagen omdat hij weigerde een vliegtuig te nemen. Naast krappe bussen en volle boten, hielpen vooral behulpzame onbekenden hem naar huis. "Ook toen ik nog maar 10 euro in mijn broekzak had", vertelt hij aan RTL Nieuws.
Het kostte hem ruim twee maanden, maar daardoor verbruikte hij wel tien keer zo weinig CO2 als met een vliegtuig. Gianluca, die inmiddels weer terug is in Duitsland, kijkt daar met tevredenheid op terug. Toch zorgde de keuze voor een 'slow travel' ook voor onzekerheid.
Inmiddels bevindt hij zich namelijk in een rechtszaak met zijn voormalige werkgever Ifw. Dat Duitse onderzoeksinstituut besloot hem te ontslaan, toen hij weigerde een vliegtuig terug naar huis te nemen na zijn klimaatonderzoek op een eilandje in Papoea-Nieuw-Guinea. "Ik vrees dat ik met deze rechtszaak mijn baan niet terugkrijg, maar hopelijk wel een compensatie voor het onmiddellijke ontslag."
Op het eilandje dat langzaam zal onderlopen door klimaatverandering, deed Gianluca onderzoek hoe de bevolking daarmee omgaat. "Ik kon het zelf dus niet opbrengen om vervolgens een vlucht naar huis te nemen." Dus koos hij voor het alternatief: een lange reis met boten, bussen en treinen.
Zo'n reis in combinatie met een gebrek aan inkomen, zorgde er ook voor dat Gianluca nu behoorlijk krap bij kas zit. "Een uitkering aanvragen tijdens mijn reis kon ook niet, want daarvoor moet je fysiek komen opdagen."
Inmiddels heeft hij wel een beurs geregeld bij een Duitse universiteit om zijn onderzoek af te maken. Het gaat om duizend euro per maand en dat is niet genoeg. "Gelukkig hebben vrienden van klimaatclub Scientist Rebellion een crowdfunding voor me opgezet en ik wil er binnenkort ook zelf eentje opzetten."
Alleen een tientje op zak
Al tijdens zijn reis werd Gianluca geconfronteerd met een gebrek aan geld. Tot aan Thailand reisde hij erg zuinig door te kiezen voor de laagste klassen boten en bussen, die vaak overvol zitten.
Maar vanaf Bangkok werd hij gedwongen nog soberder verder te gaan. "Ik was mijn pinpas vergeten bij een pinautomaat en kon geen nieuwe aanvragen." Ook een creditcard had hij niet bij zich. "Dus moest ik met cash naar huis zien te komen."
Alleen dankzij de hulp van aardige onbekenden lukte hem dat: 52 in totaal, zo heeft de wetenschapper opgeteld. "Zij waren als familie voor mij en hielpen me hele dagen of wilden mijn vervoer betalen, terwijl ik daar niet om had gevraagd."
Met slechts tien euro in zijn broekzak kwam Gianluca uiteindelijk thuis aan. "Dat tientje wilde namelijk niemand, omdat het aan elkaar geplakt was met plakband."
Onderkoeling en ruimtetekort
Ondanks de tegenslagen bleef Gianluca vastbesloten zijn reis zo klimaatvriendelijk voort te zetten. En dat viel niet altijd mee. Zo vroeg hij in Turkmenistan een chauffeur van een propvol busje of hij mee kon rijden. "Ik vermijd namelijk taxi's, omdat die meer emissies opleveren." Het antwoord was 'nee', tot Gianluca tweeënhalf keer zoveel geld aanbood. "Met z'n vieren op de achterbank was zeer oncomfortabel, maar het uitzicht was geweldig."
Bij de grens van Tadzjikistan naar China leidden zijn principes zelfs tot onderkoeling. Gianluca weigerde een taxi te pakken en vroeg vrachtwagenchauffeurs om hem mee te nemen. Het was op dat moment -20 graden buiten en na een uur veranderde het vragen in smeken. "Ze wilden me niet meenemen, omdat er niet genoeg ruimte was voor mij en al mijn bagage."
Uiteindelijk schoot het leger van Tadzjikistan hem te hulp. "Ze hebben me mijn handen laten verwarmen." Ook dwongen ze één chauffeur om de bagage te vervoeren en een ander om Gianluca mee te nemen. "Als zij me niet hadden geholpen, stond ik daar nog steeds," lacht hij.
Volgende reis
Op de vraag of Gianluca spijt heeft van zijn vastbeslotenheid om een vliegtuig te mijden, is hij even vastberaden als de vorige keer, toen hij net zijn baan verloren had. "Ik zou het nog een keer gedaan hebben en zal het ook nog een keer doen."
Want ook al is Gianluca net pas weer thuis en moet hij nog verder uitzoeken hoe hij kan rondkomen, toch heeft hij zijn volgende reis alweer op de planning staan. In september wil hij weer arriveren in Papoea-Nieuw-Guinea om daar zijn onderzoek te vervolgen. "Dat betekent dat ik dus al in juli moet vertrekken."
