Nieuws
Is dit de oplossing voor verzakkende woningen? "Kinderen durven niet meer in eigen kamer te slapen"
20 januari, 07:04 • 4 minuten leestijd
Zijn kinderen voelen zich niet meer veilig in hun eigen huis en zelf maakt hij zich ook grote zorgen. "Ze waren bang dat het huis zou instorten en durfden niet meer in de slaapkamer te slapen", zegt Egbert Sloot. Hij huurt een huis in Haaksbergen dat aan het verzakken is. Maar twee oud-medewerkers van de Universiteit van Twente denken de oplossing te hebben voor het probleem.
De eerste scheuren in zijn huis vielen Sloot op tijdens de droge zomer van 2018 en hij zag de scheuren met de dag groter worden. Hij huurt een oud huis gebouwd op kleigrond. De Haaksbergenaar bracht de scheuren onder de aandacht bij zijn verhuurder, die vervolgens de hulp van twee innovatieve gepensioneerden inschakelde.
Is dit de oplossing voor verzakkende woningen?
Nadat oud-onderzoeker Kees van der Werf 's nachts zijn muur letterlijk had horen scheuren en deze scheuren steeds groter zag worden, gaat hij op zoek naar een oplossing: "Ik was echt in paniek. Ik dacht, misschien is mijn huis straks wel niks meer waard door deze scheuren." De oud-onderzoeker geeft aan dat hij en zijn vrouw zelfs door een scheur naar buiten konden kijken.
Van der Werf zocht contact met verschillende instanties, maar er werden maar weinig haalbare oplossingen geboden. De oplossingen die er waren zouden hem al snel tienduizenden euro's kosten. Daarom besloot hij dan maar zelf op onderzoek uit te gaan. Dit deed hij samen met zijn vriend – en oud-docent aan de Universiteit Twente – Cock Blom.
Door droogte kunnen ondergronden als klei en veen verzakken. Als dit gebeurt in combinatie met een ondiepe fundering, kunnen de problemen zich opstapelen. Vloeren kunnen schuin af gaan lopen, ramen en deuren kunnen gaan klemmen en zoals bij de woningen van Sloot en Van der Werf kunnen er zelfs flinke scheuren in muren ontstaan.
De twee gingen op onderzoek uit. Al snel stuitten ze op verschillende mogelijke oplossingen. Ze komen op het idee om klei in te pakken met plastic, om zo uitdroging te voorkomen. Na veel onderzoek blijkt dat dit principe al in verschillende landen wordt toegepast.
In de Verenigde Staten, Australië en het Verenigd Koninkrijk wordt dit concept al gebruikt om de ondergrond van wegen en vliegvelden te stabiliseren. Deze zogenaamde vochtbarrières voorkomen dat klei door klimaatverandering uitdroogt waardoor het krimpt en zwelt. De oud-collega's besluiten de proef op de som te nemen.
De woning van Van der Werf is als eerste aan de beurt voor het experiment. Volgens hem is principe simpel: "Je moet voorkomen dat de verdamping van het vocht het wint in de zomer en de klei uitdroogt." Samen met Blom heeft hij rondom het huis censoren geplaatst om te onderzoeken of hun oplossing werkt.
"We meten de bodemhoogte en het vochtgehalte, binnen en buiten de barrière. Als je klei koopt in de winkel wordt het in een plasticzak gedaan omdat het anders uitdroogt. Hier doen we iets vergelijkbaars", zegt Blom. De heren meten nu voor een aantal jaren het vochtgehalte en de hoogte van de woning. Wat blijkt?
Deze zijn beide stabiel. De woning van Werf stond tijdens een droge zomer zelfs vijf en een halve centimeter hoger dan de grond buiten de plasticverpakking. Na het verpakken van de klei zijn ook de scheuren in zijn muur kleiner. De onderzoekers helpen nu meerdere woningeigenaren met hun oplossing. "We hopen dat meer mensen van deze aanpak gebruik kunnen maken", zegt Werf.
Sloot is dankbaar voor de oplossing. En zijn kinderen slapen binnenkort weer in hun eigen slaapkamer zonder de angst dat het huis instort.
Het onderzoek van Kees van der Werf en Cock Blom in samenwerking met Deltares, dit is een kennisinstituut dat werkt aan innovatieve oplossingen op het gebied van water en ondergrond, is hier te vinden.
