Heilloze oorlog in Gaza moet stoppen

Eerder waren zijn vrouw, een andere zoon, een dochter en een kleinkind door Israëlische bombardementen omgekomen. Het afgelopen weekeinde stond Al Jazeera-journalist Wael al-Dahdouh bij het graf van zijn zoon Hamza, ook journalist, gedood bij een Israëlische raketaanval in Gaza. Hoeveel verdriet kan een mens aan?

Het is onvoorstelbaar hoeveel leed de Israëlische oorlog tegen Hamas in Gaza veroorzaakt. Er zijn sinds de terreuraanslagen van Hamas vorig jaar 7 oktober in Israël tienduizenden Palestijnen omgekomen, onder wie duizenden kinderen. Precieze cijfers zijn niet bekend – er worden aantallen van rond de 20.000 genoemd – omdat ze afkomstig zijn van door Hamas gecontroleerde instanties in Gaza. Het zijn er in ieder geval veel te veel.

Israël voert in Gaza een heilloze oorlog tegen Hamas, die een reactie is op de afschuwelijke aanslagen in Israël waarbij 1200 Israëliërs op brute wijze zijn vermoord. In die aanslagen zit een ogenschijnlijke rechtvaardiging die precies vier maanden later niet meer te rechtvaardigen valt.

Gazanen naar andere landen overbrengen is een ontoelaatbare etnische zuivering

Het idee is om Hamas voorgoed te vernietigen en de gijzelaars vrij te krijgen. Het eerste is, zeggen alle experts, zo goed als onmogelijk, het tweede moet binnen een overeenkomst mogelijk zijn. Inmiddels zijn er zo’n 120 gijzelaars vrijgelaten, 132 zouden ergens in het door Hamas aangelegde tunnelstelsel gevangen worden gehouden. Om de ‘druk’ er op te houden wordt Gaza aanhoudend gebombardeerd en wordt er met de inzet van vele zware wapens flink gevochten, waarbij dus vooral burgerslachtoffers vallen. Aan Israëlische zijde vallen onder militairen ook dagelijks doden, terwijl het voor de economie van Israël lastig is om zoveel reservisten op de been te houden.

Vaak is erop gewezen dat de Israëlische regering onder leiding van premier Benjamin Netanyahu geen exit-strategie heeft voor als de oorlog zou zijn ‘gewonnen’ dan wel om wat voor reden dan ook wordt beëindigd. Binnen de regering gaan stemmen op om Gazanen naar andere landen over te brengen, wat neer zou komen op een ontoelaatbare etnische zuivering. Er zou een nieuw Palestijnse leiderschap in Gaza moeten worden geïnstalleerd, terwijl Israël militair de touwtjes in handen houdt. Iedere Palestijn in Gaza bedenkt zich wel twee keer om zich voor het karretje van Israël te laten spannen. Hamas blijft onverminderd populair. Als Israël erin slaagt een Hamas-kopstuk uit te schakelen staat zijn opvolger alweer klaar.

Beide kanten hebben hun wraaklust genoeg kunnen botvieren

Intussen lopen de spanningen in de regio steeds verder op. Aan de Libanese grens wordt vrijwel dagelijks gevochten tussen het Israëlische leger en Hezbollah. Te hopen valt dat de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Blinken bij zijn reis door de Midden-Oosten-regio enig succes boekt bij zijn pogingen om de gemoederen tot bedaren te krijgen. Duidelijk is dat de Israëlische gijzelaars vrijgelaten moeten worden, en dat de bombardementen op Gaza moeten stoppen. Beide kanten hebben hun wraaklust genoeg kunnen botvieren. Het wordt nu tijd om te rouwen om de doden.