Ik heb dit gelezen, zodat jij dat niet hoeft te doen. Emma Ashford en Kelly A. Grieco zijn twee meidenacademici die niets weten van militaire operaties en capaciteiten. Goh. Dit artikel is gewoon weer een Dumb and Dumber-aflevering met een vleugje Ground Hog Day erin, schrijft Larry Johnson.

Emma, ​​een Senior Fellow bij het Stimson Center en een adjunct-assistent-professor aan de Georgetown University, en Kelly, een Senior Fellow bij het Stimson Center, een Nonresident Fellow bij het Brute Krulak Center for Innovation and Future Warfare van de Marine Corps University en een adjunct-professor aan de Universiteit van Georgetown, moeten uit de klas worden verbannen. Hun artikel in Foreign Affairs, How Ukraine Can Win Through Defense – A New Strategy Can Protect Kiev and Stop Moskou From Winning, is opnieuw een wanhopige poging om chocolademousse te maken van paardenpoep. Dat kan niet en het is zeker niet smakelijk.

Hoe zit het met de twee tijdschriften die de leidraad zouden moeten vormen voor het Amerikaanse buitenlandse beleid? Ik heb het over het Foreign Policy en Foreig Affairs. Foreign Policy heeft deze maand het misleidende stuk van Rose Gottemoeller en  Michael Ryan uitgebracht dat ik dinsdag heb versnipperd ( Oekraïne heeft een pad naar de overwinning ). Maar Buitenlandse Zaken is de grootste boosdoener. In december publiceerde het Dmytro Kuleba ‘s pleidooi om hulp, Er is een pad naar de overwinning in Oekraïne . Buitenlandse Zaken volgt nu het artikel van Ashford en Grieco. Niets spreekt meer van paniek in Washington dan een golf van ‘Red Oekraïne’-artikelen in deze twee vooraanstaande tijdschriften. Ik denk dat beide tijdschriften er beter aan zouden doen een serie te publiceren, gebaseerd op de geschriften van Elisabeth Kübler-Ross over de Vijf Stadia van Verdriet.

Hoe dan ook, terug naar de dames. Mademoiselles Ashford en Grieco geloven dat Oekraïne een nederlaag kan afwenden door verdedigingswerken op te bouwen en met Poetin te doen wat Poetin met Oekraïne deed in zijn noodlottige offensief. Ze begrijpen nog steeds niet dat de overwinning van Rusland niet alleen een functie was van het bouwen van robuuste verdedigingslinies. Rusland beschikte over luchtoverwicht, glijbommen, hypersonische raketten en een ruime voorraad artilleriegranaten, om nog maar te zwijgen van de grote hoeveelheden landmijnen. Zij schrijven:

Als Oekraïne het grondgebied dat het de komende maanden controleert kan verdedigen door gebruik te maken van capaciteiten als antitankmijnen en betonnen versterkingen, kan het Rusland de weg naar de volledige overwinning ontzeggen en misschien zelfs de deur openen voor onderhandelingen. Poetin gelooft kennelijk dat de tijd aan zijn kant staat; een sterke, duurzame Oekraïense verdediging zou bewijzen dat hij ongelijk had.

Deze meiden begrijpen duidelijk niet dat Vladimir Poetin een Rolling Stones-fan is:

Poetin heeft meer dan tijd. Hij heeft een industriële basis die artillerierondes afvuurt in een tempo dat de Verenigde Staten en Europa in vijf jaar niet zouden kunnen evenaren. Poetin heeft een robuust leger dat jaarlijks 500.000 vrijwilligers rekruteert, terwijl Oekraïne nog steeds moeite heeft met het bedenken van een plan om nieuw kanonnenvoer te verzamelen. Rusland heeft de luxe om twaalf maanden lang nieuwe rekruten te kunnen opleiden, terwijl Oekraïne, als het enkele nietsvermoedende zielen uit discotheken en supermarkten kan slepen, hun mensen naar Europa kan sturen om daar vier weken te leren hoe ze een uniform moeten aantrekken.

En Rusland zit niet op zijn kont en probeert de navelpluisjes in zijn navel te tellen. Het land valt op agressieve wijze de militaire industrieterreinen en pakhuizen van Oekraïne aan, met verwoestende gevolgen.

Laten we de dames de eer geven. Ze hebben wel een moment van helderheid:

Ondanks de ogenschijnlijke impasse op het slagveld is het onwaarschijnlijk dat Poetin tot na de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2024 met een staakt-het-vuren zou instemmen, waarvan hij zeker hoopt dat dit hem een ​​Trump-presidentschap en dus een betere deal zal opleveren. Hij is zich ongetwijfeld ook bewust van de grimmige wiskunde van landoorlogen: Rusland heeft een grotere bevolking in het militaire tijdperk waaruit hij kan putten dan Oekraïne en een sterkere industriële basis. Op papier staat de tijd aan zijn kant.

Bedankt Captain Obvious voor deze no-shit-analyse. Dat moment van helderheid wordt weggeblazen door deze stroman:

Zelfs na twee jaar oorlog zijn de exacte doelstellingen van Poetin onduidelijk. De eerste aanval in februari 2022 was duidelijk bedoeld om de Oekraïense staat te onthoofden en te onderwerpen. Toen dat mislukte, gaf het Kremlin aan dat het de volledige verovering van vier Oekraïense regio’s nastreefde: Donetsk, Loehansk, Cherson en Zaporizja. Op strategisch niveau zijn de politieke doelstellingen van Poetin echter relatief duidelijk: Kiev verzwakken, zoveel mogelijk grondgebied veroveren en voorkomen dat Oekraïne verder integreert met Europa.

Laat ik herhalen voor de leergehandicapten in de Amerikaanse nationale veiligheidsgemeenschap: Poetin heeft een duidelijke doelstelling. Demilitariseer Oekraïne. Dat gebeurt door uitputting en, als onverwacht voordeel, demilitariseert hij ook de NAVO, die niet in staat is luchtverdedigingsraketten en artilleriegranaten te produceren die Oekraïne nodig zou hebben om een ​​geloofwaardige verdediging op te zetten. Echt duidelijk. Heel eenvoudig. Maak dit niet ingewikkelder dan het is.

Dit is het probleem. De zogenaamde deskundigen op het gebied van het buitenlands beleid die denktanks en congrescommissies in Washington DC bevolken, weten verdomd niets over Rusland. Ze zijn geobsedeerd door een visie op Rusland uit de jaren tachtig en weigeren een frisse blik te werpen op Rusland als natie, als industriële macht en als legitieme militaire macht. Deze dummies realiseren zich niet dat Rusland, als Poetin plotseling verdwijnt, niet in een foetushouding zal wegzakken en het Westen zal smeken om er van te houden. Gaat niet gebeuren. Rusland begrijpt één ding dat de Verenigde Staten niet begrijpen: het zal het moederland koste wat het kost verdedigen. Russen zijn trots op hun land en zijn geschiedenis. Het heeft de erfenis van het Sovjettijdperk verworpen en het orthodoxe christendom omarmd. De Verenigde Staten? De grenzen worden overspoeld door een tsunami aan migranten, de grote steden zijn gevuld met dakloze drugsverslaafden en misdaad, de politici zijn druk bezig zichzelf te verrijken ten koste van hun landgenoten en de regering bevordert en beschermt seksuele afwijkingen.

Russen begrijpen, in tegenstelling tot Amerikanen, de wetenschap en weten dat mannen geen kinderen kunnen krijgen en dat vrouwen geen penis kunnen laten groeien. Het is deze greep op de werkelijkheid die Rusland het vertrouwen geeft dat het zal zegevieren in het voorkomen dat het Westen Oekraïne in het land van Jeffrey Epstein verandert.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)

Russische media publiceren definitieve kaart wat er van Oekraïne overblijft ná de onvoorwaardelijke overgave van Kiev

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over